Als was in jouw handen.

[Yummie]

Mischien ga ik nog dingen aan dit gedichtje veranderen maar zo ziet ie er voorlopig uit. Enne heeft iemand een idee'tje voor een betere titel? Thnx.

~

Mijn leven.

Je pakt het op als staal,
ontdekt dat je kan buigen.
Besef je dat het breekt,
wanneer het zachter wordt?

Eenmaal zacht gebroken,
is het als was in je handen.

Buigen doe je niet meer,
kneden kun je nu.
Besef je dat het kan smelten,
wanneer je zoveel kneed?

Gesmolten is het nooit.
Ik was stugger, dan je dacht.
Jouw handen omvatten alles,
maar echte vormen heb je nooit gegoten.

[Sjoerd]

Wooow! echt mooi! het si ook zo leuk door die vergelijking met was..

[Yummie]

Ik ben blij dat je 'em leuk vind, Sjoerd!

[Nijn*]

Heel mooi! Erg goed verwoord, en erg origineel!

[Yummie]

Thanx voor de lof..
Vinden jullie de titel goed?
Kan ik beter wat anders verzinnen voor 'gegoten' in de laatse zin?
xxx

[xineof]

De overgang van buigen-breken / smelten-kneden en vorm aannemen vind ik mooi, dat doet mij denken aan verbondenheid; de intermenselijke. Het is heel concreet en beeldend gebracht, en hierbij is de ik de beweeglijke materie/vorm, en de jij de vormende materie/vorm. Dat spreekt me wel aan, het laat veel zien over de verhoudingen .

Qua woordgebruik vind ik het wat minder; je hebt mijns inziens wat teveel woorden nodig om je duidelijk uit te drukken.

[Yummie]

Xineof, bedankt voor je reactie. Goed te horen dat mijn gedicht je wel aanspreekt.

QUOTE]xineof schreef op 17-08-2004 @ 00:00 :
Qua woordgebruik vind ik het wat minder; je hebt mijns inziens wat teveel woorden nodig om je duidelijk uit te drukken. [/QUOTE]

Hoe komt het dat je vind dat ik teveel woorden nodig heb om me duidelijk uit te drukken in het gedicht?
Ikzelf heb niet dat gevoel, ik ben benieuwd waarom je er zo over denkt Heb je tips/advies Thnx.