Spoorloos

[PooW]

Ik staar door het raam naar buiten, de duisternis in. De lege duisternis. Buddy komt met zijn riem in zijn bek aangelopen. Zuchtend draai ik me naar hem toe en doe hem de riem om. Buddy is mijn Duitse herder. Ik heb hem al sinds mijn twaalfde verjaardag, gekregen van mijn beste vrienden, omdat ze wisten dat een Duitse Herder mijn droomwens was. Maar dat was toen, mijn enige wens nu is dat ik mijn vrienden terug krijg. Toen ik zestien was, raakte ik ze één voor één kwijt. Allemaal waren ze ineens weg. Buddy rukt ongeduldig aan de riem. "Ja ja, rustig maar," zeg ik geërgerd tegen hem. Met tegenzin loop ik met hem naar buiten, naar de donkere bossen.
Als we een eindje de bossen ingelopen zijn, laat ik Buddy even los rond rennen. Ik laat mezelf op een boomstronkje zakken en denk weer na over waar mijn vrienden zouden kunnen zijn. Het is nog maar één jaar geleden, maar het lijkt net alsof ik ze al een paar jaar niet meer gezien heb. Vlak voor mijn eindexamen begon het, gelukkig was mijn laatste vriendin er nog tijdens de eindexamens, maar een dag later was ook zij verdwenen. Ze waren allemaal nog gezien in een klein gehucht, ergens in de bergen en tussen de bossen, in Amerika. Zelf kom ik uit Nederland, ik woon al wel een paar jaar in Amerika, maar ik praat nog steeds Nederlands. Binnen een week op mijn nieuwe school, had ik al een paar vrienden, onze band werd steeds hechter. We waren vanaf die tijd bijna altijd bij elkaar, tot vorig jaar dan. Maar het was de bedoeling dat we zelfs nadat we geslaagd waren, nog vaak bij elkaar zouden blijven en de meesten zouden naar dezelfde school gaan: Yale. Maar meteen nadat ik had gezien dat al mijn vrienden gesignaleerd waren in dat plaatsje, ben ik er naartoe gereisd en heb ik alles afgezocht. Er stond een klein huisje leeg, waar ik in ben gaan wonen. Maar ze zijn nog steeds niet terecht. Ergens achter me hoor ik een takje breken. Geschrokken draai ik me om, maar het is te donker om iets te zien. Er wordt een hand tegen mijn keel gelegd. "Hello, Tess. Don't you think it's a little late to walk in the woods?" vraagt een raspende stem. Het is Harry, een oude man uit het dorp. Hij loopt vaak 's avonds door het bos om mijn vrienden te zoeken en om verdwaalde mensen te helpen. "Yes, but Buddy really wanted to go to the woods," antwoord ik. "It's too dangerous for you, lady!" zegt hij, "I'll walk you home." Ik glimlach. "Thanks. Buddy!" roep ik. Hij komt er meteen aangerend en laat gewillig zijn riem weer om doen. Begeleid door Harry lopen ik en Buddy weer naar huis. "Would you like something to drink?" vraag ik Harry beleefd. Hij glimlacht en zegt: "Yes, please. I'm very thirsty!" Ik open het huisje en schenk voor Harry en mij wat drinken in. Hij heeft al plaatsgenomen aan mijn keukentafel.
Na wat gepraat te hebben, is hij eindelijk weg. Ik geef Buddy nog een koekje en loop samen met hem naar boven. Hij komt erbij zitten als ik mijn tanden poets en komt daarna mee naar mijn kamer. Hij wacht netjes tot ik in bed lig en springt dan naast me op het bed. Op de plaats waar Jeffrey eigenlijk hoort te liggen, maar die ligt er niet en volgens mij zal dat ook nooit meer gaan gebeuren als we hem niet terug vinden. Jeffrey is mijn vriendje, ik was al vanaf de eerste keer dat ik hem zag stapelverliefd op hem en een maand voordat hij verdween, bekende hij dat hij ook smoorverliefd op mij was. Hij is de ware voor mij, dat weet ik zeker! Ik voel een traan langs mijn wang lopen en snikkend val ik in slaap.

[Verleden Tijd]

De schrijfstijl zou naar mijn mening nog wel een beetje beter kunnen, maar het verhaaltje op zich is best leuk. Ik ben best benieuwd hoe dat nou zit met al die vrienden. En toen die Harry tevoorschijn kwam, dacht ik:

HELP! DE BOZE MAN UIT DE BOSJES!

maar dat bleek dus niet zo te zijn. Ben je trouwens van plan alle Engelse dialogen in het Engels op te schrijven? Lijkt me niet zo handig in een verhaal dat in Amerika speelt.

Maar lees het nog maar eens door en probeer wat aanpassingen te maken in dit stukje en dan ben ik benieuwd naar het vervolg.

Hey, hier heb ik al commentaar op gegeven?

Grim

[PooW]

Ja, Grim En ik heb je commentaar toegepast zoals je ziet

Mja, ik wil ze wel allemaal in het Engels gaan doen, maar ze praat niet erg veel met de mensen in het dorp enzo en als ze weer op zoek gaat, praat ze oook niet erg veel, er komt wel iemand mee maar die spreekt ook nl dus ik hoef alleen engels te doen als ze met iemand die daar ergens woont gaan praten

Ik heb al heel veel aanpassingen gemaakt voordat ik het hier heb gepost Ik heb nog wel een ander stukje, maar die vind ik weer een stuk minder en ik wil er eerst commentaar op voordat ik het hier zet

Ehm, wat moet ik verbeteren aan de schrijfstijl?

PooW schreef op 31-08-2004 @ 12:03 :

Ehm, wat moet ik verbeteren aan de schrijfstijl?

Het tempo, ik wil meerrr!

Grim

[PooW]

Ik heb al meer, maar dat moet eerst ff beoordeeld worden

[Verleden Tijd]

Ehm, wat moet ik verbeteren aan de schrijfstijl?

Nou bijvoorbeeld hier:

Buddy komt met zijn riem in zijn bek aangelopen. Zuchtend draai ik me naar hem toe en doe hem de riem om.

hier vind ik het 2 keer op die manier achter elkaar gebruiken van riem wat minder mooi.

Het is nog maar één jaar geleden, maar het lijkt net alsof ik ze al een paar jaar niet meer gezien heb.

Misschien is het cliché, maar ik zou toch liever 'al jaren' gebruiken. Klinkt wat dramatischer.

Vlak voor mijn eindexamen begon het, gelukkig was mijn laatste vriendin er nog tijdens de eindexamens, maar een dag later was ook zij verdwenen.

Misschien beter in twee zinnen (ben ik eigenlijk vrij zeker van):
Vlak voor mijn eindexamen begon het. Gelukkig was mijn laatste vriendin er nog tijdens de eindexamens, maar een dag later was ook zij verdwenen.
hier gebruik je trouwens ook vlak achter elkaar 2 keer het opvallende woord eindexamen(s).

Er wordt een hand tegen mijn keel gelegd.

Wat ik me even afvraag, is: waarom doet hij dat eigenlijk? Je hand op iemands keel leggen is toch geen normaal gebaar?

Misschien heb je niets aan deze opmerkingen hoor. Maar ik moet toch kritiek geven he? Alleen maar zeggen dat een tekst mooi is - zelfs als dat gewoon zo is - is toch een stuk minder leuk.

[Verleden Tijd]

Mja, ik wil ze wel allemaal in het Engels gaan doen, maar ze praat niet erg veel met de mensen in het dorp enzo en als ze weer op zoek gaat, praat ze oook niet erg veel, er komt wel iemand mee maar die spreekt ook nl dus ik hoef alleen engels te doen als ze met iemand die daar ergens woont gaan praten

Dan is het goed. Maar ben je wel een beetje goed in Engels dan, dat ze niet alleen maar in korte zinnen praten?

Krrristoph