Op mij komt hij zo gedwongen niet over hoor. Wel struikelde ik een beetje over
waar je zelfs door mag struinen. Het lijkt een beetje te lang, of er niet tussen te passen, ik weet het niet.
Het stukje wat Halogeen noemt vind ik ook heel mooi, evenals
zodat ze vergeten en onthouden
dat ze toen mochten vergeten.
Want bovenal is het
vergeten
onthouden.
Verder komt het meer cliché op mij over dan enig ander gedicht dat ik van je gelezen heb. Door de titel, door de eerste regel van beide strofes, gewoon door het onderwerp, denk ik. Niet dat ik het nu echt cliché vind, zeker niet, maar het mist toch iets.
Maar toch vind ik hem mooi, geloof ik
Dicht je meer de laatste tijd, of lijkt het maar zo?