game geweld

[marijntje]

beste mensen,

Ik schrijf een scriptie over geweld in videogames en het effect op de spelers. Ik zou graag van jullie willen weten of geweldadige videospelletjes ook geweldadige spelers maken.

Iedere mening is welkom, met name als je zelf een speler bent van dat soort games.

groet

Marijntje


*ik heb dit ook bij psychologie gepost om zo meer reacties te krijgen*

De tweede optie. Een normaal persoon speelt geen game als GTA en besluit vervolgens een auto te gaan stelen en hoeren kapot te rijden. Er zijn natuurlijk wel gekken, die maar een kleine trigger nodig hebben om iets geweldadigs te doen, en een game kan wel als die trigger werken.

[freyk]

Bossen schreef op 04-10-2006 @ 19:41 :
De tweede optie. Een normaal persoon speelt geen game als GTA en besluit vervolgens een auto te gaan stelen en hoeren kapot te rijden. Er zijn natuurlijk wel gekken, die maar een kleine trigger nodig hebben om iets geweldadigs te doen, en een game kan wel als die trigger werken.

Bossen schreef op 04-10-2006 @ 19:41 :
De tweede optie. Een normaal persoon speelt geen game als GTA en besluit vervolgens een auto te gaan stelen en hoeren kapot te rijden. Er zijn natuurlijk wel gekken, die maar een kleine trigger nodig hebben om iets geweldadigs te doen, en een game kan wel als die trigger werken.

Ik weet het niet. Ik vind het, zeker als gamer, te gemakkelijk om te zeggen dat iemand al gewelddadig was en dat een gewelddadige game niets uitmaakt. Ik geloof eerder dat media een grote invloed heeft op hoe een mens is. Maar, het heeft denk ik wel te maken met hoe gevoelig een mens er voor is.

We zijn omringd door media en consumeren dagelijks ongelooflijke hoeveelheden ervan. Het is toch onmogelijk dat zoiets zonder effect is? Denk ook eens aan de jongerensubculteren, waarin mensen zich kleden, gedragen, uiten, enz. aan de hand van een bepaalde muziekstijl die ze 'aanleren' via media. Of denk aan de berichten over de jonge meisjes die zich aan de hand videoclips onderwerpen aan gangbangs voor een pakje sigaretten en een Breezer. Of is dat teveel een PvdA-gedachte? Hoe dan ook, er zijn zat andere voorbeelden van media-invloed op mensen.

Een poos terug was er op Something Awful als Awful Link Of The Day een forum voor mensen die geloven in Digimon. Aldaar konden ze hun ervaringen vertellen over welke digimon ze in de achtertuin vonden en wat voor krachten ze inmiddels al onder de knie hadden. Deze mensen geloofden voor de volle honderd procent in wat ze daar vertelden.
Een poosje ervoor of erna had ze net zoiets met mensen die The Force uit Star Wars voor waar aannamen en zo zullen er vast nog veel en veel meer groepen mensen zijn die, onder invloed van media, om het algemeen te nemen, dingen geloven en soms doen die voor andere mensen merkwaardig zijn.

Dus; ja. Ik geloof zeker dat gewelddadige videogames effect hebben op de mensen die ze consumeren. Maar ik geloof ook dat maandverbandreclames effect hebben op de dikbuikige vrachtwagenchauffeur die ze tijdens de rust van een voetbalwedstrijd consumeert. Ik wil dus niet beweren dat het spelen van Grand Theft Auto of Postal mensen onherroepelijk veranderd in moordzuchtige psychopaten, maar ik wil wel beweren dat het te gemakkelijk is om te suggereren dat zoiets al in de mens zelf zat en het er door gewelddadige media uitgehaald wordt.

Ik denk dat het nuttig is om alles in een groter kader te zien. In plaats van de invloed van games op mensen, kunnen we kijken naar de invloed van media op een maatschappij. Ik denk namelijk dat het daarmee gemakkelijker te behandelen valt. Sinds de jaren tachtig zijn er enorm veel gewelddadige films gemaakt (het tijdperk van de übermannelijke macho's met geweren brak aan) en hoewel ik geen cijfers bij de hand heb, meen ik dat dat invloed had op de maatschappij waarin het gebeurde (kort: de kapitalistische). Waarschijnlijk werden de ideeën over mannelijkheid en vrouwelijkheid aangepast (meer extreem) met als gevolg dat we de Village People kregen die die mannelijk ironisch toepasten en een derde golf van feminisme die in het harnas gejaagd was. Ik denk dat je kunt zeggen dat de injectie van zo'n bepaalde vorm van media effecten heeft op het 'klimaat' in een maatschappij.

Gewelddadige videogames dragen misschien wel bij aan de zogenaamde 'verharding' van de maatschappij, maar vindt medeschuldigen in boeken, muziek, teksten, verhalen, films, reclames, uitspraken van bekende/belangrijke mensen, urban legends/broodje aap-verhalen, politieke stromingen, enz, enz. Het heeft dus geen enkele zin om videogames met veel geweld erin te verbannen, omdat het slecht zou zijn voor de jeugd. Niet alleen omdat er nog genoeg 'slechte invloed' overblijft, maar ook vooral omdat het ronduit verwerpelijk is om zulke censuur aan te brengen. Hoewel het de taak van de overheid is om burgers te beschermen, moet deze taak niet uitgevoerd worden door als een oppasmeisje op te treden, zoals in het geval van censuur, maar eerder door burgers zelfstandiger te maken en ze zelf na te laten denken. Op die manier schep je een burger die meer nadenkt, minder blootstaat aan de invloeden van de media en zelfredzaam is. Helaas is zo'n type burger commercieel een stuk minder interessant, omdat hij niet warm of koud zal worden van scheermesjes met naar-citroen-smakende vibraties. Het riekt wat veel naar conspiracytheorie om te zeggen dat er mensen met veel geld zijn die er belang bij hebben dat de burger een afhankelijke mediaspons blijft, maar het is iets waar best over nagedacht kan worden.

Videogames nemen echter nog wel een aparte status in ten opzichte van andere media vanwege de hoge mate van 'immersion'. Sorry, ik weet geen Nederlandse term, maar het houdt ongeveer 'de mate waarin een mens geabsorbeerd wordt door de media die hij/zij consumeert' in. Je kan 'in' een film of een boek zitten, maar vanwege het Godswonder 'interactiviteit' zul je altijd meer 'in' een videogame zitten. Zeker spellen die een compleet sociaal netwerk bieden met andere, echte mensen, zoals World of Warcraft en Guild Wars zijn hier heel sterk in. De virtuele identiteit van het character en de 'fysieke' identiteit van de speler vallen in zulke spellen meer samen dan in andere spellen. Wat hier precies het effect van is zou ik niet weten. Ik heb wel een idee, maar dat is te lang en onwaarschijnlijk om het hier op te schrijven. Het komt in ieder geval kort hier op neer: dankzij nieuwe media die minder makkelijk te controleren zijn overheid/multinationals zullen mensen nieuwe, digitale vrijheden verwerven, zullen virtuele identiteiten en karakters een belangrijkere rol innemen en zullen die tenslotte niet meer onderdoen voor fysieke karakters, waardoor de illusie van een eenvoudige werkelijkheid (lees: een werkelijkheid die in goedgebekte one-liners te beschrijven is) doorbreken en zal de mens niet meer als een geworpen teerling het mediabombardement van overheden/multinationals ondergaan, maar drijven in een zee van media die geen duidelijke structuur meer heeft en die dus niet probeert een mens te beïnvloeden met constante boodschappen. Het is een stuk chaotischer, maar het dwingt mensen er wel toe om zelf na te denken en zelf keuzes te maken, wat volgens mij best wenselijk is.

Goed. Feitelijk is dit een hele lange manier om te zeggen dat ik het niet weet. ik heb zoveel geschreven omdat het volgens mij goed is om een boel verschillende ideeën te lezen als je bezig bent met een scriptie ergens over, omdat je op die manier zelf misschien ook aan het denken gezet wordt op een manier die je alleen niet had kunnen klaarspelen. Daarnaast ben ik zelf afgestudeerd op een onderwerp wat hierop lijkt, namelijk de invloed van nieuwe media op de mens in een postmoderne maatschappij. Vandaar.

LUH-3417

[MazeMouse]

Simpel voorbeeld:

Situatie1:
Ik kom thuis van een frustreerde dag school. Ik zet mijn PC aan en schiet al mijn frustraties van mij af in een computergame.

Situatie2:
Ik kom thuis van een frustrerende dag school. Ik mag dankzij de overheid niet meer gamen dus ik neem een pistool en ga buiten willekeurig voorbijgangers afknallen.

Ik geef persoonlijk de voorkeur aan situatie1 maar de overheid (en advocaten zoals Jack Thompson) schijnen aan te willen sturen op situatie2

MazeMouse schreef op 04-10-2006 @ 21:11 :
Simpel voorbeeld:

Situatie1:
Ik kom thuis van een frustreerde dag school. Ik zet mijn PC aan en schiet al mijn frustraties van mij af in een computergame.

Situatie2:
Ik kom thuis van een frustrerende dag school. Ik mag dankzij de overheid niet meer gamen dus ik neem een pistool en ga buiten willekeurig voorbijgangers afknallen.

Ik geef persoonlijk de voorkeur aan situatie1 maar de overheid (en advocaten zoals Jack Thompson) schijnen aan te willen sturen op situatie2

Overdrijven is ook een kunst, als jij na een gefrustreerde dag de neiging hebt mensen neer te schieten is er iets goed mis.

Bossen schreef op 04-10-2006 @ 21:21 :
Overdrijven is ook een kunst, als jij na een gefrustreerde dag de neiging hebt mensen neer te schieten is er iets goed mis.

Toch heeft hij een punt. Vroeger hakte men elkaar de kop in, tegenwoordig speelt men games. Doe mij dan maar het laatste.

[T_ID]

marijntje schreef op 04-10-2006 @ 19:36 :
beste mensen,

Ik schrijf een scriptie over geweld in videogames en het effect op de spelers. Ik zou graag van jullie willen weten of geweldadige videospelletjes ook geweldadige spelers maken.

Iedere mening is welkom, met name als je zelf een speler bent van dat soort games.

Je zou moeten onderzoeken hoeveel geweld games voorkomen hebben. Het is een uitlaatklep, net als elk tijdverdrijf.

Het effect op de spelers is dan ook ontspannend.


Dat het onder psychologen überhaupt nog een issue is zeg...

Aanleg en omgevingsfactoren drijven mensen. Neem iemand die toch al labiel was, plaats die in een samenleving waar geen fatsoenlijk betalend werk te krijgen is, waar je huis een houten krot is, je auto een krot is, waar je baas op je neerkijkt, je geen leven hebt en waar wapens in elke winkel met de airmiles te koop zijn en je hebt een volledig recept voor willekeurig geweld. (lees: Amerika) De rol van games in dit proces? Nada.

[m3tr01dm1nd3d]

op school leer ik dat je voor een onderzoek eerst desk research moet doen voor je zelf een onderzoek gaat doen om zo werk te besparen

[MazeMouse]

Bossen schreef op 04-10-2006 @ 21:21 :
Overdrijven is ook een kunst, als jij na een gefrustreerde dag de neiging hebt mensen neer te schieten is er iets goed mis.

Het is ook een overdreven voorbeeld dat slechts gemaakt wordt om een punt te maken
Het is een manier ter ontspanning, een uitlaatklep, een vorm van stress-release. Niks heerlijker dan aan het eind van de dag al je frustraties loslaten op pixels en polygonen (ipv dat ik ze loslaat op mijn medemens )

(ik wordt juist extreem geweldadig van een spel als pacman omdat ik dan steeds dood ga )

[Benteknol]

MazeMouse schreef op 05-10-2006 @ 08:21 :
Het is ook een overdreven voorbeeld dat slechts gemaakt wordt om een punt te maken
Het is een manier ter ontspanning, een uitlaatklep, een vorm van stress-release. Niks heerlijker dan aan het eind van de dag al je frustraties loslaten op pixels en polygonen (ipv dat ik ze loslaat op mijn medemens )

(ik wordt juist extreem geweldadig van een spel als pacman omdat ik dan steeds dood ga )

ik wordt juist extreem geweldadig van een spel als pacman omdat ik dan steeds dood ga Heb ik ook last van

Nog zo een game lemmings

Ik word eigelijk wel aggressief van games


Tijdens vechtspelletjes ga ik schelden tegen dat poppetje enzo.

Maar ik doe dit soort dingen niet buiten in praktijk enzo

[T_ID]

metroidminded schreef op 05-10-2006 @ 08:16 :
op school leer ik dat je voor een onderzoek eerst desk research moet doen voor je zelf een onderzoek gaat doen om zo werk te besparen

Hey, het is psychologie, geen echte studie. We moeten geen onrealistische eisen gaan stellen aan studenten.

Zelf heb ik verder geen last van agressie door games. Behalve natuurlijk pokemon-games. Als die gele rat in beeld verschijnt moet alles met vier poten en een gele kleur in een kilometer in de omtrek het bezuren.

[Q]

nee; je was waarschijnlijk al geweldadig

MazeMouse schreef op 04-10-2006 @ 21:11 :
Ik geef persoonlijk de voorkeur aan situatie1 maar de overheid (en advocaten zoals Jack Thompson) schijnen aan te willen sturen op situatie2

Ik denk dat de overheid op dit punt veelal fouten maakt (want idd, ze kunnen beter voor situatie 1 gaan), omdat de betreffende personen die hier over moeten beslissen geen flauw benul hebben van games. Als er dan 'onderzoek' gedaan gaat worden naar hoe geweldadig games zijn, krijgen ze natuurlijk alleen dingen te zien van de meeste extreme gevallen. Ze zien hoe er mensen afgeslacht worden en bestempelen het dus als gevaarlijk.

Verder heb ik gestemd op de optie dat je er dan waarschijnlijk al aanleg voor had. Games kunnen als trigger werken. Maar boeken (denk aan Marc David Chapman met The Catcher in the Rye) of films kunnen dit ook doen. Beter nog, van alles kan een trigger zijn. Ruzie met een vriend bijv. of een slecht cijfer op school. Alleen het ene zal misschien net iets vaker als trigger werken dan het andere.

[MightyMarcel]

in nederland is dit helemaal geen issue, volgens mij.

Maar in de VS krijgen games de schuld als iemand zn klasgenoten neerschiet en hij toevallig een uur daarvoor nog UT gespeeld heeft.

Dat de oorzaak meer ligt in slechte opvoeding, kansloosheid (in die maatschappij) en het gemakkelijk aan kunnen schaffen van vuurwapens, dat is natuurlijk veel minder interresant.

T_ID schreef op 05-10-2006 @ 11:42 :
Hey, het is psychologie, geen echte studie. We moeten geen onrealistische eisen gaan stellen aan studenten.

Rofl. Verder vind ik het nogal een debiele opstelling van een onderzoek. Zeker als het nog een scriptie moet voorstellen ook..

[Eye of Sauron]

Ik vind dit echt zo'n onzin hé...

Geweld in games heeft dus ECHT geen invloed op spelers, en ik kan niet geloven dat er politici zijn die dit maar blijven zeggen!

Als er iemand een keer erg gewelddadig is dan ligt het meteen aan de films of aan de games.. Bullshit. Het is gewoon een klootzak die voor lange tijd de bak in moet. Daar leren ze dat soort geintjes wel af.

[Young Predator]

Geweld in games is als geweld in films : Het heeft alleen effect op je als je er sterk in gelooft. Bij een game is dat denderend minder omdat het geen blik van de realiteit geeft. Een film wel.

Young Predator schreef op 05-10-2006 @ 15:44 :
Geweld in games is als geweld in films : Het heeft alleen effect op je als je er sterk in gelooft. Bij een game is dat denderend minder omdat het geen blik van de realiteit geeft. Een film wel.

Aan de andere kant bestuur je een game wel zelf, een film niet.
Ik denk dat het inlevingsvermogen bij films en games wel gelijk ligt hoor. Blijft uitiendelijk persoonlijk, maar ik denk dat beide evenveel invloed uit kunnen oefenen.

MazeMouse schreef op 05-10-2006 @ 08:21 :
Het is ook een overdreven voorbeeld dat slechts gemaakt wordt om een punt te maken
Het is een manier ter ontspanning, een uitlaatklep, een vorm van stress-release. Niks heerlijker dan aan het eind van de dag al je frustraties loslaten op pixels en polygonen (ipv dat ik ze loslaat op mijn medemens )

(ik wordt juist extreem geweldadig van een spel als pacman omdat ik dan steeds dood ga )

Het kan (voor mij in ieder geval) wel werken om even nergens anders aan te denken, maar niet om letterlijk mijn agressie van me af af te werken in bijvoorbeeld een shooter. Maar dat kan iets persoonlijks zijn, misschien dat dat bij anderen wel zo werkt.

[MazeMouse]

Bossen schreef op 05-10-2006 @ 16:36 :
Het kan (voor mij in ieder geval) wel werken om even nergens anders aan te denken, maar niet om letterlijk mijn agressie van me af af te werken in bijvoorbeeld een shooter. Maar dat kan iets persoonlijks zijn, misschien dat dat bij anderen wel zo werkt.

Het was ook slechts een voorbeeld. Ik ben sowieso niet zo'n flipperkast die meteen aan het moorden slaat

Volgens mij is het niet het videospelletje dat ervoor zorgt dat een persoon gewelddadig wordt. Natuurlijk zijn er zoveel verschillende mensen met nog meer verschillende motieven. Ik denk dus dat zo'n game enkel invloed kan hebben op een persoon wanneer deze al vanuit zichzelf geweldadig is aangelegd.

Even een voorbeeld, ik heb 2 neefjes van beide ongeveer dezelfde leeftijd. Eén van de twee is stukken ruiger en agressiever dan de ander, dit zal ongetwijfeld ook te maken hebben met ADHD .. Maar de meest rustige van de twee kan makkelijk een geweldadig videospelletje spelen en daarna rustig gaan kleuren (ik noem maar wat), terwijl de drukste van de twee helemaal los gaat tijdens en ná zo'n spel. Met dit (enigzins overdreven) tot gevolg .

[Thinus]

je word idd eerder geweldadig van spelletjes zoals mario omdat je dan steeds dood gaat op dat ene stukje

Leren ze bij psychologie niet wat een representatieve steekproef is, ofzo? Dit is net zoiets als aan lezers van de Gay Krant vragen wat ze vinden van homoseksualiteit.

Ik ben zelf absoluut geen gamer, dus misschien is deze steekproef nog enigzins objectief ?!

Mephostophilis schreef op 06-10-2006 @ 11:01 :
Leren ze bij psychologie niet wat een representatieve steekproef is, ofzo? Dit is net zoiets als aan lezers van de Gay Krant vragen wat ze vinden van homoseksualiteit.

Misschien is het wel een farce en onderzoekt ze eigenlijk de reactie van gamers op de aantijging dat geweldig in games mensen gewelddadiger maakt, non? Gezien de reacties van de meesten zou het wel een interessant onderzoek opleveren. Stuk voor stuk springen ze in de verdediging en gooien ze boos drogreden in de strijd. Het is bijna agressief.

LUH-3417

LUH-3417 schreef op 06-10-2006 @ 11:25 :
Stuk voor stuk springen ze in de verdediging en gooien ze boos drogreden in de strijd. Het is bijna agressief.

Dit klinkt als een overhaaste generalisatie ..

Of een ironische hyperbool. Maar is dat dan een retorisch stijlmiddel of een drogreden?

LUH-3417

[Love & Peace]

Ik wordt er niet gewelddadig van, maar wel ongevoelig en onverschillig, wat minstens zo ernstig is. De vele beelden van afgerukte hoofden, verbrande mensen, etc., zorgt ervoor dat je die zaken normaal begint te vinden. Als klein kind word je geleerd dat dat soort dingen erg zijn, maar spelletjes herprogrammeren mij. Doden is niet meer erg, maar juist het doel.

Hierdoor kan ik mij minder goed inleven in mensen en situaties als voorheen.

[Chronocide]

Bossen schreef op 04-10-2006 @ 19:41 :
De tweede optie. Een normaal persoon speelt geen game als GTA en besluit vervolgens een auto te gaan stelen en hoeren kapot te rijden. Er zijn natuurlijk wel gekken, die maar een kleine trigger nodig hebben om iets geweldadigs te doen, en een game kan wel als die trigger werken.

[marijntje]

Juist. inderdaad interessante reacties hierop met name degene die psychologie afkraken. Persoonlijk doet me dat vrij weinig want ik studeer geen psychologie maar iets anders. Daarnaast is dit maar één deel van mijn scriptie, het andere deel hou ik geheim omdat jullie zo lekker los gaan.

groet

M

[MazeMouse]

marijntje schreef op 06-10-2006 @ 20:07 :
Juist. inderdaad interessante reacties hierop met name degene die psychologie afkraken. Persoonlijk doet me dat vrij weinig want ik studeer geen psychologie maar iets anders. Daarnaast is dit maar één deel van mijn scriptie, het andere deel hou ik geheim omdat jullie zo lekker los gaan.

groet

M

Schooltype/studierichting Algemene Cultuurwetenschappen

Tja, als je het dan zo in je profiel zet blijft het alsnog niet erg geheim

En dat andere deel zal vast wel zijn omdat jij zo'n type bent die vind dat geweld WEL door zulke dingen wordt veroorzaakt

Nog een tip: klik

[T_ID]

Love & Peace schreef op 06-10-2006 @ 17:11 :
Ik wordt er niet gewelddadig van, maar wel ongevoelig en onverschillig, wat minstens zo ernstig is. De vele beelden van afgerukte hoofden, verbrande mensen, etc., zorgt ervoor dat je die zaken normaal begint te vinden.

Ik betwijfel toch echt dat wanneer zoiets in het echt voor je neus plaats zou vinden, dat je reactie anders zou zijn dan wanneer je nooit games speelde. In een computerspelletje bemerk je namelijk niet de natuurlijke barrière tegen het doden van andere mensen, omdat een hoopje pixels geen echte (non-verbale) emoties afgeven. Ik denk dat geweld in games en in het echt niet vergelijkbaar is, en dat ze elkaar ook niet kunnen beïnvloeden.

Jive. schreef op 07-10-2006 @ 13:36 :
Nog een tip: klik

Haha. Dat is echt voor van die panische moeders met te veel tijd.

[Marcade]

ja; je wordt er agressiever van.

Maar zoals met veel dingen in de wereld; ignorance is bliss.

T_ID schreef op 07-10-2006 @ 13:47 :
Ik betwijfel toch echt dat wanneer zoiets in het echt voor je neus plaats zou vinden, dat je reactie anders zou zijn dan wanneer je nooit games speelde. In een computerspelletje bemerk je namelijk niet de natuurlijke barrière tegen het doden van andere mensen, omdat een hoopje pixels geen echte (non-verbale) emoties afgeven. Ik denk dat geweld in games en in het echt niet vergelijkbaar is, en dat ze elkaar ook niet kunnen beïnvloeden.

Precies! Er is een groot verschil tussen de bloedsptters die niet verder dan je beeldscherm komen en de bloedspetters die op je gezicht spatten als er echt iemand recht voor je neus kapot geknald wordt.
Anders zou iedereen in het leger wel games voorgeschoteld krijgen zodat die eerste echte kill in een oorlog ze toch niet emotioneel raakt, want ze zijn er al aan gewend.