Het geluid van de stilte.
Aarzelende zindering,
droop omlaag.
Met zich meeslepend,
brandende twijfel.
Het geluid
van de stilte,
volgde.
Nachtelijk lawaai,
onder daglicht
onmerkbaar.
------------------------------------
De Avond
De avond valt.
De maan een deken van schemering,
maakt plaats voor een tastbare herinnering.
De blauwe nacht,
met witte sterren zingt.
En werpt haar spiegelbeeld op straat,
Een zwarte duisternis
Eenzaam en verlaten
Laat de maan en de sterren
hun licht uitstralen
Sluipend komen dan de gedachten
Nachten geteisterd door dromen
De sterren fonkelen helder
Neem afscheid van de nacht
In de verte zie je de zonlicht stralen
De dag breekt aan
Het felle licht schijnt door de ramen
De zon straalt warmte
Vanavond begint het schouwspel weer..
-------------------------------------------------
De 1e is misschien niet zo heel goed, en de 2e is meer een verhaaltje, maar ja