Ik wil jullie een verhaal voorleggen over mijn 'beste" vriendin. Zij heeft 1.5 jaar een relatie gehad met een jongen (ook een vriend van mij) en dit is pasgeleden uitgegaan.
Ik heb haar verteld dat hij op een ander meisje verliefd is, nog een vriendin van ons. Iedereen wist dit, en ik heb ook n soort van bewijzen, van msn-gesprekken met hem.
Zij geloofde me echter niet (ik snap dat ze het niet wil inzien hoor, maar toch). En nu negeert ze me al voor zeker 4 weken. Ik word er behoorlijk moe van, wat ik haar gezegd heb, is waar. En ik zie ook niet in waarom ik over zoiets heftigs zou gaan liegen! Hijzelf ontkent het natuurlijk, logisch. Maar ik bedoel, ik ken haar al mijn hele leven, en we zijn al zeker vanaf groep 4 ofzo beste vriendinnen. En dan schuift ze me nu aan de kant, omdat ik zo eerlijk ben?
Achteraf gezien weet ik dat ik het beter voor me had kunnen houden. Maar mijn vriend had het haar verteld (die wist het van mij), en daardoor vroeg ze mij om bevestiging. Nja ik ga niet over zoiets liegen tegen mn beste vriendin dacht ik toen.
Ik lees nu op een forum waar zij zit, de meest vreselijke dingen over mij terug. Dat ik haar al zo vaak heb laten stikken en dat t voor haar niet meer hoeft. Nou ik heb juist altijd voor haar klaargestaan (en andersom ook).
Dus ik weet het niet. Ik weet alleen dat ze erg kwaad is.
En ik weet ook dat ik geen excuses ga aanbieden, omdat zij toevallig de waarheid niet wil horen.
Wat vinden jullie?

Moet ik het maar gewoon laten zoals het is?