Is het onmogelijk?

Kan iemand eigenlijk wel een (vriendschaps)relatie aangaan als hij van zichzelf niet eens weet wie hij is? Niet weet hoe hij echt over dingen denkt? Letterlijk morgen weer anders is dan vandaag?

*lijdt aan het heeft-verdomme-geen-eigen-mening-syndroom*

Mèèh

[Manuzhai]

Ik zou niet weten waarom niet. Vriendschap baseer je niet op meningen, maar op karaktereigenschappen, en volgens mij blijven die wel... nou ja, hetzelfde zou ik niet willen zeggen, maar ze veranderen vast een stuk minder snel dan (kennelijk) je meningen.

[Joris]

******** schreef:
Kan iemand eigenlijk wel een (vriendschaps)relatie aangaan als hij van zichzelf niet eens weet wie hij is? Niet weet hoe hij echt over dingen denkt? Letterlijk morgen weer anders is dan vandaag?

*lijdt aan het heeft-verdomme-geen-eigen-mening-syndroom*

Mèèh

je bedoelt dus iemand die de meningen van anderen overneemd, of ze continu veranderd (op welke manier dan ook)?

Ik zou niet weten waarom niet. Vriendschap baseer je niet op meningen, maar op karaktereigenschappen, en volgens mij blijven die wel... nou ja, hetzelfde zou ik niet willen zeggen, maar ze veranderen vast een stuk minder snel dan (kennelijk) je meningen.

karaktereigenschappen zijn niet te veranderen, wel te faken, je kunt ineens heel anders gaan doen door een ervaring ofzo, maar dat betekent niet dat je *echte* karakter veranderd is.

Joris-Den-2e schreef:
je bedoelt dus iemand die de meningen van anderen overneemd, of ze continu veranderd (op welke manier dan ook)?

Ja.

Ik lijk wel elke week anders over dingen te denken .. het gaat in buien, ben gisteren op MSN daardoor loeihard op mijn bek gegaan bij een meisje.

Weet ook niet wat het is, ik verander soms zelfs mijn manier van schrijven; kan veelal tamelijk beschaafd schrijven, maar ineens simpel en bot. Alles verandert continu, alsof ik van 1 rollenspelletje in het andere verval.

Dit is nu de 2e keer dat ik daarmee op mijn bek ga; wordt er toch een beetje gek van.

Ik pas mij te snel aan :/

Daarom mijn vraag: kan je dan ueberhaupt wel een relatie, in welke vorm dan ook, aangaan? Als mensen bijna altijd het idee krijgen dat je 1 en al nep bent?

[lady_x]

******** schreef:


Daarom mijn vraag: kan je dan ueberhaupt wel een relatie, in welke vorm dan ook, aangaan? Als mensen bijna altijd het idee krijgen dat je 1 en al nep bent?

Ik denk dat vriendschapsrelaties daarbij moeilijk zijn, of het moet een persoon zijn die je zeer goed kent en weet hoe je diep vanbinnen in elkaar zit. Ik heb het ook moeilijk mezelf te zijn, ik weet trouwens niet meer wanneer ik werkelijk mezelf ben, het is als een puinhoop in me zodanig dat ik mezelf de helft van de tijd niet begrijp. Ik heb slechts 1 vriendin die me daarin begrijpt, en dan nog (?).
Een liefdesrelatie moet volgens mij wel kunnen aangezien liefde iets is wat alles overwint, en in zo'n relatie vul je elkaars slechte kanten aan en kunnen sommige kleine goeie karaktertrekken de minder goeie verbergen.. Alleen moet je zo'n persoon tegenkomen en dat is nu net het minst simpele.

Misschien is het ook juist andersom .. en heb ik iemand nodig die zelf gewoon stevig in d'r schoenen staat. Dan raakt ze niet gelijk van slag als ik een vreemde bui heb of ineens anders lijk :/

Vriendschapsrelaties zijn meestal oppervlakkig bij mij en ook nooit van lange duur. Maar ja, daar tegenover staat dat ze betrekkelijk eenvoudig zijn. Als ik iemand niet fout behandel, kan ik zeggen en doen als ik wil .. het boeit ze toch weinig, aangezien ik bijna altijd aardig tegen ze ben.

Mensen vinden mij weleens vreemd, maar wel aardig .. het is niet goed, maar meestal hebben ze zoiets van "ach, laat die Marc maar lullen, uiteindelijk is het toch geen verkeerde gozer".

Ik ben juist bang voor hechtere vriendschappen / relaties, omdat je daar elkaar vertrouwen moet. En ik wek gewoon geen vertrouwen

[20marianne12]

******** schreef:

Ik ben juist bang voor hechtere vriendschappen / relaties, omdat je daar elkaar vertrouwen moet. En ik wek gewoon geen vertrouwen

Ik denk dat je ook niet bang moet zijn voor hechtere vriendschappen/relaties. Maar heb je eigenlijk wel behoefte aan een hele hechte relatie met iemand?? En vertrouwen... waarom zou je geen vertrouwen wekken? En er zijn heus wel mensen (meisjes) die je accepteren zoals je bent!

20marianne12 schreef:
Ik denk dat je ook niet bang moet zijn voor hechtere vriendschappen/relaties. Maar heb je eigenlijk wel behoefte aan een hele hechte relatie met iemand??

I dunno .. misschien is dat ook teveel voor me. Het is ergens ook eng als iemand veel over me weet..

En vertrouwen... waarom zou je geen vertrouwen wekken?

Omdat ik steeds anders ben en soms ook gewoon onzin uitkraam. Het is stom, ik weet.

Ik speel het soms zonder meer klaar gewoon te zeggen dat ik me aardiger voordoe dan ik ben; en dat ik vaak andere dingen denk dan ik schrijf / zeg.

Aan de ene kant ben ik dus niet echt mezelf, aan de andere kant begrijp ik het wel .. dus helemaal anders ben ik ook weer niet. Het is verwarrend; weet van mezelf gewoon niet precies hoe ik over dingen denk en wie ik ben / zijn wil.

Dat is doorgaans moeilijk voor mensen om te accepteren. Misschien moet ik dingen ook gewoon simpel houden; gewoon uitgaan en lol hebben .. mezelf en anderen niet zo serieus nemen, want hoe graag ik het ook wil; ik heb gewoon geen uitgesproken eigen meningen en het lukt me ook niet mijn zooi echt op de rit te zetten.

Dus iemand die serieuzer met mij in zee wil, zou zelfs mijn gekke trekken moeten accepteren .. of zelfs leuk moeten vinden :/

[Angeles]

Ik herken dit wel een beetje, een vriend van mij is ook een beetje zo. Het is niet altijd makkelijk, soms is hij opeens heel bot en hard, andere keren is hij heel open en eerlijk. Gelukkig is hij meestal open tegen mij en daarom ken ik hem vrij goed en kan ik door zijn botte gedrag heen kijken, wat niet wil zeggen dat ik er zeker wel wat van zeg als hij te ver gaat tegen mij of tegen andere vriendinnen van ons. Ik heb begrip voor zijn situatie (hij zit niet goed in zijn vel), maar pik niet alles van hem en dat weet hij.

Als het je lukt kun je misschien eens je vrienden in vertrouwen nemen en hen vertellen wat je ons hier vertelt, of vind je dat moeilijk?

[20marianne12]

******** schreef:

Dat is doorgaans moeilijk voor mensen om te accepteren. Misschien moet ik dingen ook gewoon simpel houden; gewoon uitgaan en lol hebben ..
...
Dus iemand die serieuzer met mij in zee wil, zou zelfs mijn gekke trekken moeten accepteren .. of zelfs leuk moeten vinden :/

Volgens mij moet je gewoon niet zoveel nadenken over alles. Gewoon simpel houden zoals jezelf al zegt! Gewoon lol maken, en dan niet nagaan denken over dingen die je wat minder eraan vond ofzo! Alleen over leuke dingen nadenken!!
Iedereen heeft wel gekke trekken hoor... en liefde maakt blind he .

Voor de meeste mensen is het genoeg als je aardig bent...
Het ligt er gewoon aan hoe je met iemand omgaat.
Het kan toch gewoon pijn doen als iemand er ineens achter komt dat je bepaalde dingen helemaal niet meende..

Voor sommige mensen is respect gewoon nogal belangrijk, en als je met iemand praat, puur om "contact met iemand te hebben" en totaal geen interesse hebt in de persoon zélf waarmee je praat .....dan doe je diegene daar dus pijn mee.

Voortaan moet je dus gewoon met mensen omgaan die je graag mag.
Mensen die jou iets interesseren.
Want dan ben je tenminste eerlijk wanneer je interesse voor iemand toont. Dan hoef je niet te zeggen "jah leuk, vertel verder..", terwijl je eigenlijk denkt "ach hou toch je mond dicht."

Het heeft verder nix met botheid te maken, maar je moet gewoon jezelf zijn. Kijk, je mag best aardig zijn, of aardiger zijn dan je eigenlijk bent...
Zolang je iemand maar niet gaat gebruiken zo van "elk contact is mooi meegenomen". Ik bedoel, andere mensen hebben ook gevoel.
Je hoeft mensen niet af te snauwen ofzo, maar gewoon praten met iemand omdat diegene jou écht wat interesseert.
Snap je...

[Roos]

******** schreef:
Kan iemand eigenlijk wel een (vriendschaps)relatie aangaan als hij van zichzelf niet eens weet wie hij is? Niet weet hoe hij echt over dingen denkt?

Ik vind het juist heel leuk om met vrienden/mensen te praten over verschillende zaken, dan kan je elkaar overtuigen of er achter komen wat jouw mening over een bepaald onderwerp is. Van veel vrienden leer ik juist heel veel

Alicia Silverstone schreef:
Voor sommige mensen is respect gewoon nogal belangrijk, en als je met iemand praat, puur om "contact met iemand te hebben" en totaal geen interesse hebt in de persoon zélf waarmee je praat .....dan doe je diegene daar dus pijn mee.

Dat begrijp ik.

Om eerlijk te zijn, heb ik dat wel vaker met mensen. Ik vind ze niet boeiend genoeg. Ik maak echter wel uitzonderingen. Er zijn sommige personen die ik wèl interessant vind; waaronder jou.

[Angeles]

******** schreef:
Dat begrijp ik.

Om eerlijk te zijn, heb ik dat wel vaker met mensen. Ik vind ze niet boeiend genoeg. Ik maak echter wel uitzonderingen. Er zijn sommige personen die ik wèl interessant vind; waaronder jou.

Maar als je ze om welke reden dan ook niet leuk genoeg vindt, waarom steek je er dan energie in? Ik heb lang vriendinnen gehad die het net niet voor mij waren en op een bepaald moment kwam ik tot de conclusie dat ik geen zin meer had om energie te steken in vriendschappen waarin ik me niet echt goed voelde. In het begin kan dat best moeilijk zijn, maar op een gegeven moment ga je dan juist de mensen aantrekken met wie het echt goed klikt. Niet dat die mensen dan per se allemaal perfect zijn, maar het zijn dan wel vaker mensen die goed bij je passen, die je juist energie geven inplaats van dat ze je energie kosten omdat het leuk is om met ze om te gaan.

Angeles schreef:
Maar als je ze om welke reden dan ook niet leuk genoeg vindt, waarom steek je er dan energie in?

Omdat ik niet voortdurend alleen wil zijn :/

Niet dat die mensen dan per se allemaal perfect zijn, maar het zijn dan wel vaker mensen die goed bij je passen, die je juist energie geven inplaats van dat ze je energie kosten omdat het leuk is om met ze om te gaan.

Dat is inderdaad bijzonder

Het komt zelden voor dat ik met iemand omga en achteraf het idee heb dat ik tot nieuwe inzichten ben gekomen, of de besteedde tijd de moeite waard was.

Maarjah, grappig genoeg gebeurde mij dat vandaag juist wel Ik zat in de trein op de weg naar huis en had een heel apart gevoel. Ik keek naar buiten over de weilanden en het zonnetje scheen .. vreemd, voor heel even had ik het idee dat het leven bestwel is

Alsof gewoon alles mogelijk is

Als ik hier zo stil bij sta, weet ik wel zeker dat ik toch mensen nodig heb en dat mijn levensstijl als nu eigenlijk zonde is. Het wordt tijd dingen echt te veranderen

[Angeles]

Succes. Het is misschien moeilijk in het begin, maar soms moet je daar even doorheen om het voor jezelf beter te maken (I've been there).

[Manuzhai]

******** schreef:
Maarjah, grappig genoeg gebeurde mij dat vandaag juist wel Ik zat in de trein op de weg naar huis en had een heel apart gevoel. Ik keek naar buiten over de weilanden en het zonnetje scheen .. vreemd, voor heel even had ik het idee dat het leven bestwel is

Alsof gewoon alles mogelijk is

WOEI! Amen.

[moenbase]

Lijkt me lastig als je de ene dag denkt: "goh, wat een aardig(e) meisje/jongen."

En de dag erop denkt: "Jeetje wat is et toch een ontzettende eikel."

******** schreef:
Maarjah, grappig genoeg gebeurde mij dat vandaag juist wel Ik zat in de trein op de weg naar huis en had een heel apart gevoel. Ik keek naar buiten over de weilanden en het zonnetje scheen .. vreemd, voor heel even had ik het idee dat het leven bestwel is

echt?

Je moet echt gewoon jezelf zijn, mensen die niet met jou om willen gaan zijn je helemaal niet waard. Dat zijn gewoon oppervlakkige mensen, echt waar.

Ik hoop echt dat je t leuk vond.
kuzzie

Alicia Silverstone schreef:
echt?

Ja

Heb dat al tijden niet meer gehad, wel bijzonder

Je moet echt gewoon jezelf zijn, mensen die niet met jou om willen gaan zijn je helemaal niet waard. Dat zijn gewoon oppervlakkige mensen, echt waar.

Mjah, daar heb je in principe ook wel gelijk in. Ik moet idd gewoon mezelf blijven

Ik hoop echt dat je t leuk vond.
kuzzie

Ontmoeting was

Kuzzie terug

*gaat nu bevend richting tandarts*

[AtHell]

just keap it real

[Desp]

******** schreef:
Kan iemand eigenlijk wel een (vriendschaps)relatie aangaan als hij van zichzelf niet eens weet wie hij is? Niet weet hoe hij echt over dingen denkt? Letterlijk morgen weer anders is dan vandaag?

*lijdt aan het heeft-verdomme-geen-eigen-mening-syndroom*

Mèèh

Waarom niet?
Ik ervaar mijn relatie min of meer als een zoektoch naar mijzelf en naar de ware ik van mijn vriend.. Telkens wanneer ik met hem praat, leer ik mezelf beter kennen... Mijn mening verandert, vervormd zich en tja... zo ben ik gewoon
Kan heel goed...

Desp schreef:
Telkens wanneer ik met hem praat, leer ik mezelf beter kennen... Mijn mening verandert, vervormd zich en tja... zo ben ik gewoon

Ik geloof inmiddels dat je wel gelijk hebt. Op het moment dat ik de topic aanmaakte, had ik het idee dat het heel moeilijk was. Lag toen ook aan wat daarvoor gebeurde.

Ik moet gewoon meer meningen van anderen horen in realiteit, meer mensen kennen .. pas dan kan ik mijn eigen mening ècht vormen