Tips oid?

Hallo

Ik heb last van derealisatie verschijnselen.
En dmv een psychologisch onderzoek moet er meer duidelijkheid over komen.
Ik had geen enkel idee dat men het derealisatie noemde, maar omdat ik zoveel last heb van afwezigheid, en dat alles langs mij heen gaat, als een robot leven, alsof ik stoned in de les zit, en zo kan ik nog wel even doorgaan krijg ik er problemen mee in mijn dagelijks leven. Qua sociale contacten. Ook gaat het schoolwerk moeizaam. Iemand enig idee om de wereld wat ''echter'' te maken? Ik schaam mij namelijk dood, en je krijgt er een eenzaam gevoel door.



liefs,

[xxChange]

Misschien helpt het om af en toe overdag heel bewust voelen? De kleren om je lichaam heen, de temperatuur, waar denk je eigenlijk aan? Wat voor gevoel/emoties heb je op dat moment?

[Woeste Woerd]

Wat je misschien kan overwegen is boeddhistisch mediteren. Hierbij let je op je ademhaling, gevoelens, je levenswijze. De bedoeling ervan is dat je meer bewust word van jezelf en je omgeving. Misschien dat je iets-wat vaag en als een 'godsdienst-ritueel' overkomt, maar het mij lijkt als iets wat je misschien kan helpen om weer wat meer te voelen. Het laat je toch weer wat concentreren op jezelf en je omgeving.

Zou het verder kunnen dat je medicatie gebruikt, die je gevoelens vervlakken? Aardig wat medicatie hebben zulke bijwerkingen.

Overigens staat hier een hele korte globale inleiding tot boeddhistisch mediteren: http://www.sleuteltotinzicht.nl/div015.htm

Ik denk dan eigenlijk aan niks, of aan vroeger.
Mediteren, uh dat is niet echt wat voor mij denk ik
Althans we hebben wel eens yoga gedaan toen ik nog in groepstherapie zat,
en daarbij schoot ik altijd in de lach. Maar bewust letten op mijn ademhaling ga ik eens proberen.
Over die medicatie, ja ik slik medicatie. (prozac, seroquel)
Maar volgens de psych had ik teveel symptonen voor bijwerkingen van medicatie.
Misschien moet ik ook gewoon wachten tot het PO, maar ik vind het vervelend.

[Daboman]

Volgens mij is het belangrijk dat je de oorzaak achterhaalt. Het kan zo weer verdwijnen of stukken minder worden als je de oorzaak aanpakt. Maar goed, daar is dat psychologische onderzoek waarschijnlijk voor. Verder is het denk ik belangrijk dat je rustig aan doet.

Misschien kan je aan iemand in je omgeving vragen of die op je wil letten en je weer 'terug wil halen'? Door middel van vragen bijvoorbeeld. Als je het zelf merkt zou je wellicht je even heel bewust kunnen worden van jezelf/je lichaam. Focus je op een lichaamsdeel en raak het aan bijvoorbeeld. Of probeer lichamelijk contact te zoeken met iets/iemand in je omgeving -> een pen, een muur, een tafel, wat dan ook. Iig iets dat jou letterlijk verbindt met je omgeving.

Ik heb geen idee óf het helpt (heb er zelf geen ervaring mee, maar ken wel mensen die het ook hebben), maar ik hoop het iig. Wanneer heb je het PO?

[waterijsje]

iemand uit mijn directe omgeving heeft dit ook. ik denk dat jij en je psych er samen uit moeten komen wat de goede medicatie voor jou is. verder kun je gaan schrijven hoe je je voelt ofzo..
maar volgens mij kan je er verder niet zoveel aan doen

Ik heb gemerkt dat iets vastpakken helpt, en ook muziek , want daarmee kan ik me concentreren op mezelf.
Deze week word ik gebeld wanneer ik PO moet maken.

bedankt voor de reacties