Beste scholieren,
Ik besef dat ik misschien wat te oud aan het worden ben om hier wat advies te vragen, maar ik zou niet weten waar ik het anders zou moeten posten. So here we go...
Als student deel ik kamers aangezien ik nogal ver van de universiteit af woon. Op mijn studentenwoning heb ik iemand leren kennen, waarbij ik me altijd goed voel. Ik laat ze huilen maar nog frequenter lachen. Als ik me even slecht voel, loop ik naar haar en ben ik al mijn zorgen vergeten. We hebben wederzijds vertrouwen in elkaar, wat echt goed voelt.
Zelf voel ik me pas echt goed als ik iemand anders gelukkig kan maken. Bij haar had ik effectief het gevoel dat ik dat soms kon en dat heeft ze zelf eens eruit gegooid.
Er is echter een groot probleem...
Ze heeft een vriend, waar ik eigenlijk wel nog goed mee kan opschieten. Aangezien ze een vriend heeft, zal ze waarschijnlijk niet op dezelfde manier denken over mij als ik over haar. Hoewel ik dat niet zeker ben en dus ook niet durf vragen aangezien de gevolgen mij nogal nadelig kunnen zijn.
Iemand advies?