Ik heb wel vaker dat wanneer mijn mama mij komt wakker maken dat ik stilletjes in mezelf overtuigd ben dat het eigenlijk maar een deel van een droom is ofzo (

) en dat ik eigenlijk nog wél mag slapen...
Of dat de wekker gaat en dat ik gewoon "verderdroom" met het geluid van de wekker dat gewoon in mijn droom meespeelt...
Als dan het besef komt dat het echt 6.15 is en dat ik echt op moet , vind k het best wel een schok
Hebben jullie ook wel eens zo iets? en vinden jullieook dat de morgen goed moet beginnen om een fijne (voormiddag)dag tegemoet te gaan...?