Ja, ook bij mij bleef niet het gevoel na dat dit een topgedicht is, maar meesterwerken worden maar zelden gemaakt, in alle kunsten. Ik vind wel mooi wat je met het beeld van een kind en zijn speeltjes hebt gedaan, de ene dag verdwijnend in een hoek, pas veel later terug in de handen van een even geïnteresseerde daarnet nog vervelende ziel. Op zich is er niets mee mis, het verlangen is voor kinderen vaak veel groter dan het gevoel iets uiteindelijk werkelijk te bezitten. Maar sleur dat uit een context, en pas het opnieuw in in dit verhaal van liefde, en het wordt bitter, erg bitter om te lezen. Dat maakt het gedicht goed... of zou me kunnen aanzetten tot die beoordeling, alleen... wie ben ik om over een gevoel van iemand anders te oordelen. Ik kan alleen maar wat vertellen over wat volgens mijn gevoel poëzie moet zijn, zonder dat ik veel van vaste regels ken.
Groetjes, Dreampoet
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|