In de verte ligt een graf
Nog vochtig van de dauw
Ik ren naar buiten in een draf
Want ik verlang naar jou
De steen is koud net als jouw huid,
maar huid is o zo zacht
En als ik klaar met graven ben
heb ik je in mijn macht
Je ogen zijn nog prachtig blauw
ondanks dat witte vlies
Ik proef je kille zachte wang,
die ruikt een beetje vies
Zo lig je daar op natte grond
je lijkt een mooie pop
En als ik je met drift bezit
klinkt er een zacht gesop
En na mijn eenzaam hoogtepunt
is mijn verdriet verlicht
En gooi ik met een beetje spijt
jouw mooie graf weer dicht
Maar het is nog niet voorbij,
er komen nog veel nachten
Totdat je vlees aan stukken valt
zal ik je lijk verkrachten
---ok mensen dit is niet serieus bedoeld ik heb geen perverse neigingen in deze richting

----