Zonder ratio

[clantestino]

Nooit zal men ons kunnen scheiden, wij horen bij elkaar en niemand zal ons kunnen breken omdat wij gewoon tot in den eeuwigheid voor elkaar bestemd moeten zijn, tenzij-

Stil nu

Laat de pure, reine faunen der losse liefde
zweven rond ons metaforisch gezwijmel
en laat de wijze heren nu maar beleren
al bungelend aan dit draadje der gemuteerde

illusies

[Marlous]

Leuk gedaan, van (sorry, beetje cru misschien) leken-taal naar wat interessanter taalgebruik. Ja ik vind hem mooi

gemuteerde ^^

Maar dit is ook weer iets dat ik erg kan waarderen. Heerlijk. En op dit moment zo ontzettend herkenbaar. Ik wou dat ik kon slapen, helaas...

[lovetear]

clantestino schreef op 20-07-2004 @ 22:55 :
en laat de wijze heren nu maar beleren

Die regel loopt in mijn ogen niet helemaal goed. Verder vind ik hem goed, leuk gedaan, eerst dat tempo opvoeren, dan weer opnieuw starten en dan zo plotseling eindigen, dat zet een mens aan het denken. Goed gedaan.

[xineof]

Ik sluit mij geheel aan bij lovetear. Die eerste drie regels zijn echt heel snel achter elkaar gedacht, als een warhoofd dat echt zit te piekeren. En dan die plotselinge stop, dat vind ik juist wel 'met ratio' .

Ik ben het niet eens met lovetear wat betreft die ene regel, vind deze juist erg mooi, ook vanwege de binnenrijm. Ik vind dat het gedicht wel érg abrupt stopt, maar daardoor heb ik het stiekem wel nóg een keer gelezen . En dat lijkt mij positief; het zet de lezer inderdaad aan het denken.