je hebt meegelopen
op mijn eigen weg
je droeg me
je beschermde me
je bepaalde mijn manier van lopen
maar je versleet
de veters begaven het
die ons aan elkaar vasthielden
we konden niet meer samen lopen
je was mijn lievelingsschoen
nu sta je in de kast
met vriendschappelijke veters
je bent er nog wel
vlak naast mijn nieuwe jas
maar we lopen niet meer samen
mijn nieuwe jas
zal mij beschermen
zal mij door de kou leiden
maar ik zal haar pas dragen
wanneer zij me past
__________________
Van een writersblock heb ik nooit last gehad, volgens mijn vrienden komt dat omdat ik nog van een hoopje stront een taartje kan maken...
|