Bedankt voor het fijne commentaar!
Hm ja, Xineof: misschien moet ik die eerste
nu in de eerste strofe weghalen; die herhaling is misschien toch wat storend.
En ik zal nog eens kijken naar de laatste strofe, want daar had ik inderdaad wat meer moeite mee dan met de andere twee.

Voorlopig laat ik het dan even zo:
En weet je,
ik ga je verlaten
want nu is het genoeg.
Ik wil niet met je praten;
ik weet waar je om vroeg.
Het was niet gewoon een snoepje,
nee, het was mijn ziel.
Omdat ik
- zoals jij niet -
zielsveel van haar hield.
Werp de roddels de wereld in,
maar mijn ogen houd ik open want
het was het snoepje
dat jouw mond liet overlopen.