wat voel ik?

[supergroverin]

misschien wordt dit een beetje een langdradig verhaal, maar ik vind het in ieder geval fijn eens mijn hart te luchten... toch graag reacties!

ik ken een hele speciale jongen die al bijna een jaar verliefd op me is. Sinds ik dat weet (3/4 jaar geleden) zegt iedereen dat we zo goed bij elkaar passen. Hoewel ik hem steeds beter heb leren kenen en m ook echt heel leuk vind, heb ik altijd gezegd dat het niet wederzijds was.
Nou ben ik de laatste tijd erg in de war (om meer dingen) want ik weet niet meer of ik nou wel ''gewoon vrienden'' met hem wil zijn.
Vorig jaar zat hij namelijk nog bij me in de klas en zagen we elkaar dus wel vaker, maar dit jaar zit ik nog maar bij een les bij hem en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dat wel overdreven jammer vind. Nou is het sowieso een beetje raar hoe we met elkaar omgaan, want we kunnen heel veel lol hebben en goed praten (in bv n tussenuur) maar als we elkaar bij de kluisjes of zo zien negeren we elkaar meestal (van mijn kant omdat ik niks weet te zeggen de laatste tijd en ik dus liever niks zeg dan wel zn aandacht heb en onzin uitkraam).
Nou weet ik dus echt niet meer wat ik met hem en ''ons'' aan moet. Ik hunker sowieso naar een vriendje en qua karakter zit t wel goed, maar of ik nou met hem zou willen zoenen bv?
Ik kan ook niet gewoon zeggen van gaan we eens naar de bios, om te kijken of t werkt, want ik heb hem ongeveer al twee keer moeten afwijzen en dat zou dus heeel lullig zijn om nog eens te doen.
Toch wil ik erg graag duidelijkheid, want ik wordt er niet gelukkiger op. Wie heeft dit al eens meegemaakt? hoe krijg ik duidelijk wat ik wil zonder hem te kwetsen?
ps: dit is eigenlijk nog niet het hele verhaal, maar anders wordt wel erg lang he...

[Multilot]

misschien eens over je gevoelens gaan praten (met jezelf of met hem) Eerst moet je weten wat je wilt. Dit moet je zelf doen

[Dobomobo]

idd hier kunne we je echt niet mee helpen... ga gewoon eens met hem zwemmen ofso..

[x-spekkie-x]

Zeg dat je een keertje vriendschappelijk met hem uit wilt! (uit eten/bios/park etc) Dan krijgt hij geen hoop (of wel maar je bent in ieder geval duidelijk geweest). En beslis voor jezelf wat je nou in hem ziet en of je een relatie met hem wilt.

[Multilot]

Dobomobo schreef op 18-12-2004 @ 10:57 :
idd hier kunne we je echt niet mee helpen... ga gewoon eens met hem zwemmen ofso..

Zwemmen

[stout!]

Multilot schreef op 18-12-2004 @ 12:35 :
Zwemmen

Gezellig !

Ik denk niet dat je verliefd op hem bent. Als dat zo was zou je niet twijfelen of je hem zou willen zoenen maar ontzettend naar hem verlangen.

Mijn interpretatie van de situatie:
Je wilt graag een vriendje en vind hem een hele leuke jongen. Maar ik denk dat je door het eerste feit, het tweede feit een beetje met verliefdheid gaat verwarren.

Natuurlijk kun je wat met hem beginnen, maar het zou niet werken. Na een week heb je er genoeg van omdat alleen het "een vriendje hebben" niets blijkt te betekenen als je niet stapelverliefd op iemand bent. Alleen iemand aardig of leuk vinden is niet genoeg. Waarschijnlijk kwets je hem als je hem dan alsnog moet afwijzen en ben je hem ook als leuke vriend kwijt.

Ik ken het gevoel wel dat je heel graag een vriendje wilt. Vaak gaat het bij zo'n algemeen gevoel niet eens zozeer om het vriendje zelf maar om een verlangen naar veiligheid, geborgenheid. Dat is niet raar, maar blijf eerlijk. Probeer je zekerheden ergens anders te zoeken, bij je vrienden of bij jezelf. Die jongen die écht je vriendje wordt, komt vanzelf voorbij. Ondertussen is het nergens voor nodig om de zaken moeilijker te maken dan ze al zijn.

Veel succes .

[supergroverin]

Bdankt voor jullie antwoorden!
Het is inderdaad wel zo dat ik geen dingen moet gaan verwarren en dat heb ik ook wel in de gaten.
Toch ''mis'' ik hem wel, omdat ik hem maar weinig zie, maar dat is waarschijnlijk meer de ''vriendschap'' missen.
Ik laat t nu gewoon lopen en merkt wel wat er van komt...

[Sade]

Niet aan beginnen. Ik heb ooit in zo'n zelfde situatie gezeten, en kreeg wat met de jongen, maar ik had er na een paar maanden al spijt van. Het is waarschijnlijk niet de goede beslissing.

[supergroverin]

Ik bedoelde juist dat ik niks ging ondernemen. Want dat lijkt me zo als de situatie nu is inderdaad geen goed plan.

[Touché]

Als je niet hoteldeboteltotoverjeorenkriebelsinjebuikconstantaanhemdenken-verliefd bent, niet aan beginnen.

[lieve]

Hey Supergroverin,

je verhaal lijkt een beetje op wat mij overkomen is.
Mijn vriend heeft voor we samen waren. Ongeveer 2jaar een half 'hints' zitten geven. Maar ik lag zo met mezelf te knoeien op vlak van liefde en gevoelens. Dat ik maar niet toegaf aan die gevoelens voor hem.
Hoewel ik steeds uitzag naar de fuiven waar ik zeker was dat ik hem zou tegenkomen, naar onze praatjes op msn...

Ik wou gewoon niet zien dat hij verliefd was op mij, hoewel vriendinnen van me de hints maar al te goed begrepen. En me een beetje stuurde, maar toch... nope toegeven aan mijn gevoelens... neen, deed ik niet.
Ze zeiden zelfs 'waarom komt hij op fuiven dan altijd ff naar je toe?'
Ik had een goed excuus klaar:' omdat zijn nichtje telkens bij ons staat!'
'Maar waarom praat hij dan steeds met jou en niet met haar?'

Dus enkele maanden geleden was er weer zo'n fuif om naar uit te kijken... ik heb daarvoor een hele tijd over zitten denken. Over het gesprek met mijn vriendinnen. En ik had aan mezelf uiteindelijk toegegeven dat er inderdaad gevoelens waren van mijn kant. Maar ontkende sterk dat hij ook gevoelens voor mij zou kunnen hebben.
Dus op die fuif, ik was daar naartoe gegaan met zijn nichtje, een zeer goede vriendin van me.
Ik had gewoon die dag behoefte om me te laten gaan, en ik dronk een paar kriekjes. Ik wou gewoon uit de bol gaan en aan niets denken. Maar die avond draaide volledig anders uit. Mijn hersenen hebben de volle laag gekregen.
Ik had dus al enkele kriekjes binnen... en hij kwam naar 'ons'. Maar zijn nichtje zag dat er meer was... en kwam steeds zowa tussen ons in stoer doen.
Hij probeerde door de luide muziek door echt te zeggen wat hij voelde. Maar zijn nichtje gaf niet op, en dacht leuk te doen ( ze verstond gelukkig niets van wat hij vertelde ) en bleef maar storen.
Doordat ik gewoon verstomd was van wat hij zei... wist ik gewoon niet wat zeggen en zat ik daar op die tafel maar wat versuft te wezen.
Hij antwoorde en herhaalde maar steeds: 'ja OK, ik versta het al. Ik word afgewezen.'
En zijn gezichtje trok zo zielig... ik herhaalde hem enkele keren. 'Dat heb ik niet gedaan!' Maar of hij wist niet meer wat zeggen, of hij had niet gehoord wat ik zei... maar hij ging gewoon door.
Ik heb toen een dik half uur op dat tafeltje zitten denken. En zijn nicht maar plezier maken met andere vriendinnen en denken dat ik gewoon al van de kaart was door te drinken.
Toen uiteindelijk een half uur later zijn nichtje zei dat ze door was, omdat ze de dag erna vroeg moest beginnen werken. Zei ik dat ik nog even bleef, dat ik nog geen zin had om door te gaan... Ik had mijn besluit genomen!
Ik ben hem meteen beginnen zoeken nadat zijn nichtje vertrokken was. Heb hem dan uiteindelijk gevonden. En deed teken dat hij even mee naar buiten moest komen.
Zo verbaasd als hij was... deed hij wat ik vroeg.
Eens buiten vertelde ik dat hij wat snel zijn conclusie genomen had. En vertelde ik wat voelde voor hem en kuste ik hem.
De rest van die avond was precies een droom.
En 2 maand later zijn we nog steeds samen... En ik heb er zoveel spijt van dat ik 2 jaar lang bijna niet gezien heb wat ik had moeten zien.

Ik weet, sorry voor het lange verhaal, dat je waarschijnlijk mijn verhaal niet wilt horen.
Maar ik wil je gewoon duidelijk maken, dat je niet dezelfde fouten als mij moet/mag maken.
Echt waar. Je moet niet doen zoals ik en de hele tijd je verstand laten praten. Maar volg gewoon je hart, dat had ik 2 jaar geleden al lang moeten doen!

Ik hoop dat je er iets aan gehad hebt.
Groetjes Lieve,xxx

[supergroverin]

@ Lieve (en de rest bedankt voor de reacties)
Ik heb wel wat aan je verhaal gehad hoor. En het ''laat-deze-kans-niet-aan-je-voorbij gaan'' gevoel heb ik ook. Dat zet me namelijk een beetje in tweestrijd:
Aan de ene kant: Hij is erg leuk, past bij me, is wel n relatie-type etc. en ''waarom niet, life is short''.
Maar aan de andere kant, wat ook veel mensen zeggen: Ik ben niet 100% op hem verliefd, en als het niet werkt kwets ik hem (en mezelf) alleen maar.
Kortom, ik weet nog steeds niet wat ik moet doen, dus ik denk dat ik maar eens kijk of ik de vakantie overleef...

[supergroverin]

waarom zijn de tekentjes bij mijn topic anders dan bij anderen??? Vast weer de verkeerde dingen aangeklikt.. ben k goed in.

supergroverin schreef op 21-12-2004 @ 15:02 :
waarom zijn de tekentjes bij mijn topic anders dan bij anderen??? Vast weer de verkeerde dingen aangeklikt.. ben k goed in.

Welke tekentjes? Ik weet niet wat je bedoelt.

Om nog even advies te geven:
Ik zou niks met hem beginnen. Als je echt helemaal gek op iemand bent dan twijfel je daar niet over, dan denk je alleen nog maar "zou hij mij wel willen?". Dat je twijfelt over verliefd zijn is geen goed teken. Ik denk dat je inderdaad gewoon erg graag een vriendje wil. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar misschien kun je dan beter even wachten totdat je wel een jongen tegenkomt voor wie je écht gevoelens hebt. Het kan zo makkelijk zijn om jezelf gevoelens aan te praten, dat je op een gegeven moment gaat denken dat je ze echt hebt! Daar kun je iemand behoorlijk mee kwetsen.

[JJ13]

ik zou niks met m beginnen. als je alleen iets met m zou beginnen omdat je een vriendje wil loopt het voor jullie beide niet goed af. als je nou helemaal weg van m was...maar anders zou ik gewoon vrienden blijven.

[Yab-Yum]

IK ga je serieus niet vertellen wat je voelt.
Zoek het lekker zelf uit hee.

[ShadowLady]

Als je verliefd was geweest had je dit wel geweten.