ik word er zow ziek van!!

gaat ut geestelijk weer wat beter, krijg ik meteen weer lichamelijk iets... ut houdt ook nooit op he, alsof ik gewoon niet gelukkig en zonder pijn MAG leven.
zow gaat ut nouw echt al een hele tijd. eerst krijg ik last van mun gewrichten enzow, zodra dat een beetje begon over te gaan kreeg ik wat eetproblemen en werd ik depressief, ging dat weer ffies iets beter, verrek ik mun rug zodat ik weer heel weinig kan, is dat weer min of meer over begin ik te automutileren, nou gaat alles weer geestelijk iets beter, is mun hele nek/rug naar de knoppen. Ik word er zow kwaad van, maar ik kan niet kwaad op íemand worden dus blijft die woede maar in me...
iemand die dat gevoel kent?

[Snow White]

Ja, ik herken dat gevoel wel. maar dat automutileren, je beschrijft het als 'het overkomt mij'
Je zegt "Begin ik met automutileren" Deze situatie creeer jezelf en is dus niet iets om nou ja, ik zou het niet zielig willen noemen maar om daar in te blijven hangen. En jezelf te kwellen met deze nare dingen. Zo maak je voor jezelf situaties die uitzichtloos zijn en waar je niet verder kunt. Je zou eens tegen jezelf moeten zeggen: wat maakt het uit wat voor klote zooi me overkomt!!
Ik gooi het roer om en laat me niet klein krijgen door vervelende klachten. Ik laat mijn lichaam heel want het maakt me niet gelukkiger en niet beter en het lost helemaal niets op.

En geloof me, ik weet echt wel wat automutilatie inhoud.

meer info at feelthesnow@hotmail.com

jups daar heb je best wel gelijk in.
dat auromutileren is meer een gevolg van iets. ik had beter kunnen zeggen dak me weer slecht ging voelen enzow...
mja ik had zeg maar ff geen kracht meer om te vechten ertegen ofzow... nja. dan ehb ik dus eindelijk de kracht weer terug om te vechten voor mun leven en dan komt er weer zowiets. keej ik moet zeggen dat ik mun leven niet laat ruineren door zoiets maar toch is het niet leuk.

[Eend]

me blackrose schreef:
gaat ut geestelijk weer wat beter, krijg ik meteen weer lichamelijk iets... ut houdt ook nooit op he, alsof ik gewoon niet gelukkig en zonder pijn MAG leven.
zow gaat ut nouw echt al een hele tijd. eerst krijg ik last van mun gewrichten enzow, zodra dat een beetje begon over te gaan kreeg ik wat eetproblemen en werd ik depressief, ging dat weer ffies iets beter, verrek ik mun rug zodat ik weer heel weinig kan, is dat weer min of meer over begin ik te automutileren, nou gaat alles weer geestelijk iets beter, is mun hele nek/rug naar de knoppen. Ik word er zow kwaad van, maar ik kan niet kwaad op íemand worden dus blijft die woede maar in me...
iemand die dat gevoel kent?

Ik ken t helemaal

[Snow White]

me blackrose schreef:
jups daar heb je best wel gelijk in.
dat auromutileren is meer een gevolg van iets. ik had beter kunnen zeggen dak me weer slecht ging voelen enzow...
mja ik had zeg maar ff geen kracht meer om te vechten ertegen ofzow... nja. dan ehb ik dus eindelijk de kracht weer terug om te vechten voor mun leven en dan komt er weer zowiets. keej ik moet zeggen dat ik mun leven niet laat ruineren door zoiets maar toch is het niet leuk.

Ja, inderdaad. Automutileren is een gevolg van iets, maar je kiest er wel voor! Het geeft niet dat je aangeeft dat je daar moeite mee hebt, ik zeg alleen dat het wel op jezelf neerkomt, het is niet voor je bepaald. JIJ maakt die keuze. Ik wil je niets opdringen ofzo, ik spreek alleen uit eigen vervaring. Ik snap dat het moeilijk is en dat het altjid makkelijk praten is om je leven er niet door te laten ruineren. En natuurlijk is het niet leuk.
Sterkte.

[Droomvlucht]

Heej meis..

k*t dat t op die manier slecht gaat nu..

Dat van t automutileren dat ken k wel.. da gevoel..

t spijt me dat k nie veel weet te schrijven..


Laura..