verloren liefde

[yapo]

Het is alweer een tijd geleden,
dat 't begon tussen jou en mij.
De liefde was zo prachtig,
maakte mij als een kind zo blij.

Jij maakte me altijd vrolijk
en liet me genieten van je mooiste lach,
ik ben je echt ontzettend dankbaar
voor alle liefde die jij me gaf.

We hebben samen veel gedaan,
en hadden samen een mooie tijd.
De liefde leek ook vaak oneindig,
maar desondanks raakte ik je kwijt.

Elke dag jouw liefde,
is waarlijk een prachtig geschenk.
het is een troosteloze gedachte,
waaraan ik nu nog steeds vaak denk.

Boosheid, pijn en verdriet,
hebben ons toen dan toch gescheiden.
En vragen zonder antwoord,
maakten een eind aan alle mooie tijden.

Wat nu rest, is slechts een traan,
die is ontstaan om wat ik mis.
pas toen het te laat was heb ik begrepen,
wat ware liefde is.

Ik heb je toen veel pijn gedaan,
zonder dat ik dat eigenlijk wist,
Het enige waar aan ik dacht,
was alles wat ik toen heb gemist.

Te weinig heb ik stil gestaan,
bij de problemen die jij had.
Te weinig heb ik je gesteund,
en dat werd jij toen zat.

Lieve meid, het is te laat,
maar je moet weten dat het me werkelijk spijt.
Ik ben stom geweest en heb je liefde verloren,
Ik ben je nu voor altijd kwijt.

Het was stom om te kunnen denken,
dat het dan toch goed zou gaan.
Maar het is nu dan toch gebleken,
Amor Vincit echt niet Omnia!

Mooi maar verdrietig gedicht.

Ik zag dat je ook al een topic op Dansen op Papier hebt geopend, waar gedichten in principe horen, daarom sluit ik dit topic.