Jouw leugens.

[AfterTheEulogy.]

De dagen, gevangen in een web
van leugens, en kussen.
Mijn handen op jouw handen
mijn handen op jouw rug
Jouw handen in mijn haar
jouw leugens in m'n hart
Ik negeer ze maar.
Nog heel even, nog een paar minuten,
of een dag, een week, een jaar
negeer ik ze maar.

[Not for Sale]

Wat zou je zelf vinden van wat witregels?

De dagen, gevangen in een web
van leugens, en kussen.

Mijn handen op jouw handen
mijn handen op jouw rug
Jouw handen in mijn haar
jouw leugens in m'n hart

Ik negeer ze maar.

Nog heel even, nog een paar minuten,
of een dag, een week, een jaar
negeer ik ze maar.


Zo bijvoorbeeld?

Ik vind het tamelijk herhalend, maar dat geeft niet heel erg want het heeft ook wel een functie. Het beeld uit de eerste regel vind ik erg mooi, "De dagen, gevangen in een web", maar de tweede regel daarentegen vind ik helemaal niet lekker lopen.

Verder wel herkenbaar enzo

[=zwart wit=]

je herhaling van negeer ik ze maar komt eerst wat niet passend over, maar eigenlijk staat het best wel leuk.
niet alleen vind ik de 2e regel niet helemaal lekker lopen, ik vind het ook niet zo mooi dat je hier al -leugen- naar voren brengt. (ik zelf zou bijv. een langere vergelijking maken, bijv. een mooie bewoording van je gevangen zijn). je zegt eigenlijk niets met je 2e regel, misschien kun je er iets aan veranderen?

Nog heel even, nog een paar minuten,
of een dag, een week, een jaar
mooi!

ik vind je gedicht niet echt heel bijzonder, omdat je geen gevoelige elementen of vernieuwende of verrassende dingen naar voren brengt. op zich best jammer, denk ik.

[*nerwen elensar]

Het is een heel stuk beter met witregels. Het gedicht komt er mooier uit. De gevoelens ook. Leuke herhaling die niet stoort. Verder is het weinig beeldend vind ik maar dat stoort niet. Eenvoudig maar daarom niet slecht.

[AfterTheEulogy.]

Dank U allen.
Hij is inderdaad mooier met witregels,
daar moest ik eens wat meer op letten.
En over de tweede regel twijfelde ik ook, maar ik kon op niks anders komen. (a)