Aan mijn zijde dreef verdriet
niet af te weren, muziek,
het geschreeuw...
...door merg en been.
Ik verspring,
heel even, lig ik naast je
en kijk ik je aan,
verloren ogen dwalen
niet langer, niet meer
en niet vandaag
Gescheurd, brak het,
stil ontnam het alles
wat ons dierbaar was
en schonk alles wat wij hadden
aan handen van papier.
Vertederd speelden ze het lied,
maar ontkracht
door de onstuimig
luide schreeuwen
brak, voor eeuwig, mijn stil, stil verdriet...
__________________
- I became insane with long intervals of horrible sanity - Poe
|