Dit is mijn lievelingsgedicht, en het is geschreven door mijn beste vriendin. Ze is nog wat onzeker over zichzelf en haar gedichten en heeft al vrij veel meegemaakt. Ik hoop dat jullie dit gedicht net zo veel kunnen waarderen als ik
De uitgang.
Met een gebogen hoofd,
peinzend over van alles.
Opgesloten in een hel.
Is er dan geen sleutel?
Wat kan ik nog doen?
Niets heeft zin.
Alles geprobeerd.
Maar die sleutel vind ik niet.
De sleutel van het slot,
het slot op deze hel.
Zal die wel bestaan?
Of ben ik hier voor eeuwig?
Alles heeft een oplossing.
Op elk slot past een sleutel,
maar voor dit slot betwijfel ik,
of die wel een sleutel heeft.
Wendy.