De verhuizing

[Boate Bob]

Het is genoeg. Het regent, de straat is leeg en het ruikt overal naar mest. Ik sta midden in de kamer met mijn handen in mijn zakken naar buiten te kijken en besluit dat het genoeg is, zoals ik al had verteld. Buiten gillen kinderen. Ze gillen altijd, vooral op zondag kerkdag. Ik vraag me af of dat mag van god. Als hij Fries zou verstaan werden ze spontaan de door de bliksem geraakt. Mijn 15 jarige buurjongen zit waarschijnlijk weer met zijn indianentooi in de struikjes omdat zijn moeder hem heeft verboden het huis in te komen voor zonsondergang, zodat de vers gesopte gang nog even blijft glimmen. Ik woon tegenover de Friese stampertjes.
Hoewel ik op mijn vijftiende verjaardag niet had gevraagd om een indianentooi en mijn tijd toen niet overwegend in de struikjes doorbracht, begrijp ik mijn buurjongen volkomen. Er zijn twee manieren om in dit dorp te overleven; geestelijk het niveau van een kleuter aanhouden of familie van de rest zijn. Ik ben geen van beide.
Mijn moeder ligt boven, ze is depressief. Ze heeft gister een uur op de deurmat gestaan zonder zelfs maar met haar ogen te knipperen. Gefrustreerd door de plaatselijke katholieke basisschool die de geestelijke mishandeling hoog in het vaandel heeft wou mijn broertje graag dood toen hij in groep drie zat. De meester was ervan overtuigd dat ik bezeten was door de duivel omdat ik griezelboeken las.
Een groepje kinderen komt langs gerend. Ze bonken hard op de ramen, schrikken als ze mij zien en steken dan brutaal hun tong uit. Kinderen van de ‘andere’ school, oftewel de christelijke school waren sadistisch en moesten uitgeroeid worden. Of dat was tenminste wat wij op school te horen kregen tijdens vieringen. Ik ging er graag heen, naar die andere school. Je kreeg daar een stickertje als je iets terugbracht wat kwijt was. Bij ons op school hadden ze nog rekenboekjes uit 1960 waar ze nog in centen rekenden. Lang leve de typex en het kopieer apparaat. De enige sticker die wij kregen was gratis; ‘handen wassen na het plassen’ en een kopie van het origineel. Met prit-stift kon je hem overal oplijmen.
We vierden op school ook Pasen. Dat was leuk, behalve als je atheïst was. Dan moest je Paasstok voor straf een week langer in de klas staan zodat het broodhaantje oneetbaar hard werd. Ooit ging ik mee naar de kerk (Ik had honger) en zag achter het altaar 5 Paasstokken in de fik vliegen. Sinds die tijd mocht ik niet meer mee.
En nu sta ik dus voor het raam. Ik ga hier weg. Ik zet het pistool tegen mijn voorhoofd - het is genoeg -

en schiet.

[I C U]

Hm. Ik weet niet wat ik hier van moet vinden. Het leest prettig, je stijl is oké. Je brengt je verhaal op een nogal droge manier, wat op zich een plus-punt is.
De inhoud. Tja. Het speelt in een fries dorp, de hoofdpersoon zit op een christelijke school, maar is zelf niet christelijk. De school is nogal streng. Hij verloor zijn broertje toen hij in groep drie zat (zelfmoord van een 5/6 jarige???? ) en zijn moeder is depressief. Klopt het zo?

[Boate Bob]

Zat op een katholieke school


en broertje pleegde geen zelfmoord.. Kwam dat zo over?

Ik heb er niet uit gehaald dat het broertje zelfmoord pleegde, wel dat hij dood wilde.
Ik vind het een tof verhaal wel, maar ik vind het jammer dat de ik persoon op 't einde zelfmoord pleegt, een ander einde zou ik ook niet weten, maar toch staat het me op de een of andere manier tegen..

[I C U]

Boate Bob schreef op 26-05-2005 @ 20:48 :
Zat op een katholieke school


en broertje pleegde geen zelfmoord.. Kwam dat zo over?

Dat haalde ik eruit... Vond het al zo vaag, voor een gosertje dat zo jong was! En zo blijkt maar weer: precies lezen! Dat probeert mijn economieleraar er ook in te krijgen, maar echt lukken doet dat nog niet, zoals je wel ziet

[Vogelvrij]

Boate Bob schreef op 26-05-2005 @ 20:48 :
Zat op een katholieke school


en broertje pleegde geen zelfmoord.. Kwam dat zo over?

Nee, zo had ik het ook niet begrepen, maar je moet echt nog eens naar die zin kijken, want hij loopt heel vaag. Een extra komma zal misschien al helpen

Het is genoeg. Het regent, de straat is leeg en het ruikt overal naar mest. Ik sta midden in de kamer met mijn handen in mijn zakken naar buiten te kijken en besluit dat het genoeg is, zoals ik al had verteld.

Zoals ik al had verteld, dat moet je echt gewoon weglaten

15 jarige-> vijftienjarige

Verder... Ja, prettige stijl en eigenlijk bevalt de inhoud me ook wel

[Jenneke.*]

Het is een beetje een warrig verhaaltje, maar ergens spreekt het me wel aan. Je hebt een prettige stijl, maar af en toe kom ik een paar zinnen tegen die niet heel erg lekker lopen. Ook spring je van het ene onderwerp naar de andere. Je begint met gillende kinderen, dan de buurjongen, het broertje dat dood wil, pasen en stickers. Maar, op een rare manier breng je het met elkaar in verband brengen tussen de regels door.
Leuke stijl, maar niet voor een lang verhaal.