Mijn verstand..

[Soezen]

Sinds ongeveer twee weken is het over tussen mij en mijn vriend (ex dus). We hebben het samen besloten na anderhalf jaar bij elkaar geweest te zijn. Het verwerken van de breuk was voor mij en voor hem echt heel erg moeilijk, en we hadden het zeker niet zo erg verwacht. We dachten namelijk dat het gevoel over was. Enja, vrienden en vriendinnen zeggen dat je afleiding moet zoeken en dat het dan wel over gaat, maar dat is gewoon niet zo. Elke minuut hoop ik op een smsje van hem. En ik hoop dus echt op een smsje van hem, en niet van iemand ofzo. Ik wil elke avond naar hem toe gaan om te schreeuwen dat ik hem weer terug wil, maar mijn verstand zegt dus dat ik dat niet kan doen. Ik kon deze weken niet eten of slapen door hem. Dat heb ik nog nooit gehad.

Mijn verstand is dus het voornaamste probleem. Mijn gevoel zegt Ja, ik wil hem terug, maar mijn verstand zegt nee. Natuurlijk zegt iedereen gelijk: kies voor je gevoel. Maar dat vind ik makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb hem gister mee uit eten genomen, en heel gezellig gekletst en alles. Helemaal verliefd. Maar toch roept mijn verstand steeds van: het is niet slim, doe het niet, en dan brokkelt de wolk waar ik eventjes op stond, toch verder af. Hij kent me natuurlijk als de beste, en hij ziet dit ook allemaal zelf ook, maar hij wil het liefst weer helemaal opnieuw beginnen.

We hebben nu besloten dat we wel kijken hoe het gaat. Het is nog niet officieel een relatie maar we blijven elkaar wel zien en doen leuke dingen samen. Als jullie dit zo lezen, wat gaat er dan door je heen? Wat denk jij dat je zelf zou doen? Is dit een goede oplossing?

[Rohit]

Wat zegt zijn gevoel? Mocht zijn gevoel hetzelfde zeggen, lijkt het mij zeker niet kwaad het nog een keer te proberen. Is bij hem het gevoel weg, laat je verstand dan koste wat kost het scepter zwaaien.

[Nienna*]

Waarom zegt je verstand dan nee?
Is er veel gebeurd waardoor het over is gegaan? Waren er echt min of meer onoverkomelijke problemen?

[mara18]

Ik zou juist eerder roepen: kies voor je verstand! Dat kan er namelijk voor zorgen dat je gevoel niet telkens opnieuw gekwetst wordt. Je verstand lijkt namelijk nogal vastbesloten te zijn dat het geen goed idee is.

Natuurlijk kunnen wij er helemaal niet over oordelen. We kennen jullie problemen niet. Daarom denk ik dat je verstand dat het beste kan

Als ik dit zo lees, snap ik niet waarom je het hebt uitgemaakt. Het gevoel lijkt mij namelijk lang niet over. Voelt hij zich ook weer helemaal verliefd?

[Soezen]

Nienna* schreef op 03-07-2005 @ 11:54 :
Waarom zegt je verstand dan nee?
Is er veel gebeurd waardoor het over is gegaan? Waren er echt min of meer onoverkomelijke problemen?

Nee, dat allemaal echt niet. Er zijn geen echte problemen geweest, maar het is meer dat ik bang ben voor mijn omgeving. Hoe ze zullen reageren, en raar gezegt, ik voel me laf dat ik niet eens zonder een jongen kan. Eigenwijs, hoor ik andere mensen ook vaak zeggen..

Er zit natuurlijk een groot verschil tussen niet zonder hem kunnen en niet zonder hem willen. Als het uit blijft, zul je er heus wel aan wennen dat je geen relatie meer hebt. Maar als jullie allebei nog verliefd zijn, waarom het uit laten?

[*sunrise1986*]

Het lijkt me niet meer dan logisch dat wanneer je het net uit is en je elkaar weer ziet je weer net zo verliefd ben. Het is weer een nieuw begin, niet zo vanzelfsprekend en spannend. Maar als je verder gaat kom je weer in het oude patroon terecht, waar je niet gelukkig in was, en zal je weer gekwetst worden. Dat het uit is betekend niet dat je geen gevoel meer voor elkaar hebt. Je hebt een hele tijd heel veel met iemand gedeeld, en zeker als het uitgaat omdat het gevoel (het verliefde gevoel heb je dan waarschijnlijk over) over is, betekend niet dat je niets meer om iemand geeft. Het is bij mij net na een half jaar uit, om de reden dat voornamelijk ik minder voor hem voelde, en ook ik hoop stiekem nog op smsjes enzo. Hij heeft ook laten weten dat hij niet weet of het een goede beslissing is geweest maar ik vindt het sowieso fout om het nu goed te maken. Tuurlijk mis je iemand, maar om die reden het weer goedmaken klopt niet. Probeer eerst weer je leven op te bouwen zonder hem, eraan te wennen, en kijk dan of je het weer kan proberen (als jullie dat allebei willen), want doe je het tenminste om de goede redenen.

Ik heb ook een soortgelijke situatie gehad, het was uit tussen mij en mijn vriend, en mijn gevoel zei 'Neem hem terug!', maar mijn verstand dacht dat het als het weer wat zou worden gelijk fout zou lopen..
Gelukkig heb ik voor mijn gevoel gekozen, en is het nu sinds de breuk alweer een maand of negen aan!

[Roos]

Waarom is het dan uit gegaan?

[Nienna*]

Ik snap ook niet echt waarom het dan is uitgegaan.

Maar als ik jou zo hoor, dan moet je die verdomde trots voor je omgeving opzij zetten en voor die jongen gaan!

[BrunetJuh]

Ik ben het helemaal met Nienna* eens! Stel je niet om de omgeving aan!

[Wawl]

Soezen schreef op 03-07-2005 @ 11:41 :
Sinds ongeveer twee weken is het over tussen mij en mijn vriend (ex dus). We hebben het samen besloten na anderhalf jaar bij elkaar geweest te zijn. Het verwerken van de breuk was voor mij en voor hem echt heel erg moeilijk, en we hadden het zeker niet zo erg verwacht. We dachten namelijk dat het gevoel over was. Enja, vrienden en vriendinnen zeggen dat je afleiding moet zoeken en dat het dan wel over gaat, maar dat is gewoon niet zo.

In dit kleine stukje tekst verraad je al wat je eigenlijke bedoelingen zijn. Jullie hebben de relatie verbroken op basis van dubieuze meningsverschillen terwijl je er niet voor de volle 100% achter stond. Elke nasleep van een relatie is moeilijk te verwerken, maar zóveel moeite zou het niet moeten kosten.

Soezen schreef op 03-07-2005 @ 11:41 :
Mijn verstand is dus het voornaamste probleem. Mijn gevoel zegt Ja, ik wil hem terug, maar mijn verstand zegt nee. Natuurlijk zegt iedereen gelijk: kies voor je gevoel. Maar dat vind ik makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb hem gister mee uit eten genomen, en heel gezellig gekletst en alles. Helemaal verliefd. Maar toch roept mijn verstand steeds van: het is niet slim, doe het niet, en dan brokkelt de wolk waar ik eventjes op stond, toch verder af. Hij kent me natuurlijk als de beste, en hij ziet dit ook allemaal zelf ook, maar hij wil het liefst weer helemaal opnieuw beginnen.

Hierin zeg je gewoon dat je verliefd op hem bent, maar dat je verstand tegen werkt. Dan vraag ik me waar jij met je verstand bent en of je ze wel allemaal op een rijtje hebt. Waarom zou je verstand iets anders zeggen dan je gevoel? Is hij vreendgegaan en zou dat weer kunnen gebeuren? Je zult toch iets meer informatie moeten geven zodat wij kunnen beoordelen waarom jouw verstand en je gevoel niet op een lijn zitten.

Soezen schreef op 03-07-2005 @ 11:41 :
We hebben nu besloten dat we wel kijken hoe het gaat. Het is nog niet officieel een relatie maar we blijven elkaar wel zien en doen leuke dingen samen. Als jullie dit zo lezen, wat gaat er dan door je heen? Wat denk jij dat je zelf zou doen? Is dit een goede oplossing?

Het is niet officieel een relatie, maar officieus wel. Je kan het beestje wel geen naam geven, maar dat doet niets af aan de werkelijkheid. Jullie zijn dus gewoon weer samen, maar soms zegt je verstand dat dit niet de goede manier is. Wáárom zegt je verstand dat? Waarom is het dan, in eerste instantie, uitgegaan? Als je het mij vraagt dan ben jij gewoon erg verliefd op die jongen en dan moet je jezelf niet tegen laten houden door wat praktische oneffenheden. Liefde overwint alles, nietwaar? Misschien moet je, en hij ook, eens iets vaker iets door de vingers zien. Dat maakt een relatie voor beide partijen leefbaarder.

Conclusie: ga ervoor en zorg dat je weer helemaal gelukkig wordt mét hem. Vergeet je verstand, volg je gevoel.