Schreeuw dan.

Zette ik je in een hemels witte ronde hal neer,
waar de vibraties van je bijtend geschreeuw,
hoger en breeder dan ooit zouden spreiden
(waar ik vooral geen enkel woord van je zou begrijpen).
Mijn antwoord lag dan al op jouw lippen,
en het antwoord daarop al op jouw tong.

Maar de grijsgroene kelder is zo nat als dat hij koud is.
We zien alles dat ouder aan het worden is.
Ik hou de muur vast alsof hij een deur aan het worden is.
Ik mis. Niet veel, maar ik kan het nergens vinden.

Zette ik je in de grootste, rondste, mooiste hal neer.
Dan riep ik: kijk omhoog! De echo van je gespuug dwaalt af.
En ik dans in de regen van ondergang.
Dan riep ik : je afkeer klinkt uitnodigend.
En ik dreef in de regen uit het kelderraam.

[Reem]

Zinnen als
Ik hou de muur vast alsof hij een deur aan het worden is.
en
kijk omhoog! De echo van je gespuug dwaalt af.
vind ik geweldig. Ik vind alle beschrijvingen in dit gedicht eigenlijk wel mooi en vaak ook origineel, als ook heel erg de slotzin. Maar het geheel vind ik niets: je gebruik van interpunctie stoort me, alsof je eigenlijk niet weet waar je de punten moet plaatsen en ze dan maar achter (bijna) iedere regel zet (terwijl je er overigens één vergeten bent achter de laatste zin van de tweede strofe). Hierdoor lopen de zinnen niet mooi in elkaar over en bovendien hapert het ritme nogal. Het leest ook niet erg gemakkelijk, en dat is zonde omdat je beschrijvingen zo mooi zijn... Ik zou proberen om er meer één geheel van te maken, om het vloeiender in elkaar over te laten lopen. Veel 'En' aan het begin van een zin staat niet zo mooi; hetzelfde geldt voor 'Dan'.

Ok bedankt, hier heb ik wel iets aan .