Hee meis,
Ik herken best veel dingen uit je verhaal, al ligt het bij mij wel iets anders.
Mijn moeder is psychisch niet in orde en daardoor is het ook niet bepaald gezellig. Ik leef met de angst dat zij zichzelf iets aandoet en ze is gewoon totaal verschrikkelijk onaardig tegen mij.
Ook ik heb een hele goede band met mijn oma, die gelukkig nog wel leeft, want ik zou echt niet zonder haar kunnen. Ik vlucht ook heel vaak naar mijn oma toe. Wat naar voor jou dat jouw oma er niet meer is...

.
Ik heb ook heel vaak dat ik, als ik bij iemand logeer of zoiets, totaal niet naar huis wil. Dat is namelijk omdat ik dan al weet dat ik dan weer in een diep dal val. Als ik weg ben is het allemaal leuk en gezellig en dan kom ik thuis in dat muffe, gore, ongezellige huis en dan is het net of ik in een diepe put val. En als je dat eenmaal hebt meegemaakt, ga je er tegenop zien om naar huis te gaan.
Ik zit nu sinds kort ook bij een psychologe. Dat is wel fijn. Gewoon een beetje praten over hoe het gaat en hoe ik dingen kan aanpakken enzo. Ze helpt me gewoon een beetje en draagt wat opties aan. Vriendinnen zijn altijd erg lief, maar mensen die erover gestudeerd hebben weten er gewoon meer vanaf.
Als je met me wilt mailen of iets dergelijks, mag je me pmen en dan geef ik je wel mn emailadres okeej?
heel veel sterkte en liefs