De beginstrofe vind ik goed, daarna gaat het inderdaad nogal eentonig worden en verliest het gedicht aan kracht.
De eerste twee strofes vind ik goed op elkaar inspelen, de rijm is subtiel (leven - gegeven), waardoor het mooi loopt.
Vanaf de derde strofe loopt het mis, het ritme klopt niet meer door die "ik kijk je lang aan". Deze zin maakt het lezen stroever.
Over het algemeen vind ik dat je zeker niet altijd gebruik had moeten maken van die korte zinnen met telkens zo'n opsluitend punt achter. De zinnen hadden best met komma's na elkaar mogen lopen, vooral in de derde en vierde strofe.
__________________
...moet u maar bedenken dat Dwaasheid, die ook nog eens een vrouw is, aan het woord was. (EvR)
|