Toen ik nog krantenbezorger was (13, 14 jaar oud ofzo) was ik op weg naar huis van mijn ronde om de volgende lading op te halen. Ik rijd dus rustig over de straat en ineens knalt er een auto vol tegen m'n voorwiel aan. Ik had best wel wat snelheid, dus ik gleed over de motorkap en nog een flink eind schuurde ik met m'n bakkes over het asfalt. Het bleek dat ze me niet gezien had en gewoon naar links was gegaan en mij zodoende had afgesneden. Omstanders snelden te hulp, maar ik was zo beduusd dat ik zei "nee, het gaat wel, ik ga weer fietsen!", om vervolgens naar mijn fiets te kruipen en tot de conclusie te komen dat het gehele frame verbogen was. Ik was zelf ook helemaal lam, totaal niet in staat om te lopen of fietsen. Uiteindelijk viel het voor mij wel mee, buiten de standaard schaafwondjes en twee gekneusde vingers had ik niets. De fiets is total-loss verklaard en vergoed, een nieuwe jas en broek zijn ook vergoed. Toch nog goed vanaf gekomen, die jas en broek waren echt oud
Verder is er een keer een vrouwtje achterop me gereden in haar lompe Mercedes. Gelukkig had ik een trekhaak. Voor de Nijmegenaren: haar bumber lag midden op het keizerkarelplein om 4 uur 's middags en ik moest hem voor haar gaan ophalen

Ze is met me meegereden naar een PIN-automaat en heeft me 600 euro overhandigd voor de "kras" op de achterbumper. De auto was van m'n moeder, dus ik heb dat geld aan m'n moeder gegeven. Toen heeft ze m'n broertje en mij ieder 150 euro gegeven "voor de schrik" en er niets meer mee gedaan
En dan nog het opaatje-verhaal. Dat is echt de vreemdste van allemaal. Ik had een vriendin buiten de stad wonen en ik ging daar wel eens met de auto heen. Dan komt er een lang recht stuk, het is een voorrangsweg buiten de bebouwde kom, maar iedereen die er vaker komt rijdt daar keihard, ik die dag ook, want ik zou haar gaan oppikken om in Nijmegen uit te gaan en ik was te laat. Ik reed dus ongeveer 120 waar je 80 mag. Er komt één kruispunt en daar zag ik een auto staan met het knipperlicht naar links, ik remde af naar 80 en zag dat de auto geen aanstalten maakte om te gaan rijden. Ik reed dus door, hij moest me toch voorrang geven. Opeens zie ik de auto in beweging komen en ik knal dus m'n volle 85 kilo op de rem (en ik had kisten aan, dat gaat dus hard). Ik had niet eens genoeg tijd om echt te ontwijken en aangezien ik flink aan het piepen was, leek me het ook niet verstandig om aan het stuur te draaien. Kortom, het zou net niet of net wel worden. Het werd net wel, het was echt een hele droge "pok". Ik draai m'n auto de berm in, stap uit en loop flink stampend naar de auto toe. Achter het stuur zat een opaatje. Ik houd me dus wat in en zeg "dat was dom hč". Hij zegt "ja, nogal, ik kwam toch van rechts?". Ik dus uitgelegd dat het dom van hém was omdat ik op een voorrangsweg zat. Lang verhaal, uiteindelijk kwam het erop neer dat we samen de schadeformulieren hebben ingevuld (dat duurde echt een uur) en hij als schuldige is aangewezen. Ik zou dus te laat komen en hij vroeg "heb je haast?", ik zeg, "nou, ik zou een vriendin oppikken voor een feest". En nu komt echt het belachelijkste wat ik ooit heb meegemaakt:
Dat opaatje loopt naar z'n kofferbak, staat daar wat te rommelen, haalt nog wat uit z'n zak en zegt "hier, gebruik het goed". Hij gaf me vijf briefjes van 5 en had daarin een
condoom gewikkeld

Ik wilde protesteren (tegen het geld hč

), maar hij stond erop. Ik heb echt nog nooit zo hard gelachen
Verder wel eens wat kleine "ongelukjes", maar die zijn het vermelden niet waard.