hoe frustrerend...

[Land_of_spirits]

hoe frustrerend dat m'n ma me dit jaar weer bij m'n oma wil dumpen, als ze op vakantie gaan.....omdat ik niet te vertrouwen zou zijn..en ik ben dan gvd 19!

hoe ga je d'r in godsnaam overtuigen dat je te vertrouwen bent...? (zonder de muren met bloed te besmeuren)

zeker als je vrienden onvoorwaardelijk op je vertrouwen

zooi

Dat je vrienden onvoorwaardelijk op je vertrouwen is heel wat anders dan wanneer je moeder dat doet. Je vrienden stellen waarschijnlijk heel andere eisen dan je moeder en ook hun normen en waarden zullen heel wat anders zijn dan die van je moeder.

Je zou je moeder kunnen vragen wanneer zij je wel zou vertrouwen. En misschien een soort van 'proefperiode' vragen. En eventueel voorstellen dat je oma bv. één keer in de zoveel tijd komt kijken of alles idd nog goed gaat. En goede afspraken maken met je moeder over wat wel en wat niet mag als zij op vakantie is.

Mocht je moeder je wel alleen thuis laten, dan moet je haar vertrouwen natuurlijk niet beschamen.

[Land_of_spirits]

Leonoor schreef op 20-12-2005 @ 12:15 :
Dat je vrienden onvoorwaardelijk op je vertrouwen is heel wat anders dan wanneer je moeder dat doet. Je vrienden stellen waarschijnlijk heel andere eisen dan je moeder en ook hun normen en waarden zullen heel wat anders zijn dan die van je moeder.

Je zou je moeder kunnen vragen wanneer zij je wel zou vertrouwen. En misschien een soort van 'proefperiode' vragen. En eventueel voorstellen dat je oma bv. één keer in de zoveel tijd komt kijken of alles idd nog goed gaat. En goede afspraken maken met je moeder over wat wel en wat niet mag als zij op vakantie is.

Mocht je moeder je wel alleen thuis laten, dan moet je haar vertrouwen natuurlijk niet beschamen.

ik was zowiezo niet bepaald van plan om dat vertrouwen te schaden, aangezien ik zeer veel waarde aan mijn woord hecht. Ik heb haar gevraagd hoe ik haar kan laten zien dat ik te vertrouwen ben, maar ze antwoord steeds zoiets als 'weet ik niet'. Met andere woorden: ze vind me niet te vertrouwen, maar geeft me niet de gelegenheid om mijn betrouwbaarheid te bewijzen...

Misschien kan je haar vragen waarom ze je dan niet vertrouwd.
Daar moet ze toch een reden voor hebben, lijkt me.

Ik zou geen genoegen nemen met alleen maar zeggen dat iemand me niet te vertrouwen vindt, maar niet zegt waarom hij of zij dat dan vindt of hoe ik dat beeld bij kan stellen (als het volgens mij niet klopt wat die persoon zegt).

[remy476]

me broer en ik waren al alleen thuis toen hij 16 en ik 15 was. als er problemen waren konden we altijd nar de buren

[ook hallo]

Wij blijven ook al eeuwen alleen thuis En ze vinden het ook niet erg als we feestjes geven, want dat hebben ze liever als ze weg zijn dan als ze thuis zijn

[ook hallo]

Oke, die post helpt niet echt veel. Maar heb je misschien niet iets in het verleden gedaan waarom ze je niet vertrouwen, dat je hen kan overtuigen dat dat niet meer voorkomt omdat je ouder en wijzer bent ??

Ik denk dat het verstandig is om het advies van Leonoor op de volgen. Vraag je moeder waarom ze je niet vertrouwd en vraag om een proeftijd. Spreek met haar af, dat als deze proeftijd (bijvoorbeeld een weekend of een midweek) goed gaat, dat je dan alleen thuis mag blijven. Vraag ook je oma om hulp, misschien kan zij het er ook eens met je moeder over hebben.

[botervleug]

Vertrouwen moet je verdienen. Als vertrouwen eenmaal geschaad is, mag je rustig vertrouwen op het feit dat het zomaar enkele jaren kan duren, waarin je echt totaal geen enkele misstap kan maken, voordat het weer goed komt. Ik snap je frustratie, maar vanuit je moeder gezien probeer ik even dat standpunt aan te geven.

Dat ze niet weet hoe je het terug kan verdienen kan ik ook begrijpen, omdat één keer iets wel goed doen, niet recht evenredig een keer waarin het fout ging uitwist. Probeer inderdaad te werken met proefperiodes waarin je jezelf bewijst, keer op keer. beloof en kom na. en dat kan nog best lang duren.

Ik ben bang dat je moeder niet van gedachte veranderd wat betreft je vakantie. Als je wilt dat ze je weer vertrouwd dan laat je het zo, ga je naar je oma en bewijst haar weer dat je te vertrouwen bent. Misschien kan je dan volgend jaar wel in vertrouwen achter blijven.

Uit je post maak ik op dat je behoorlijk problemen hebt, vanwege je bloed-aan-de-muur uitlating. Als ik je moeder was en om je zou geven, zou ik je ook niet alleen achter laten, omdat ik bang zou zijn dat je jezelf iets aan deed. Wat ik jammer vind, (ook dit denk ik op te maken uit je post) dat ze niet ingaat op dit feit, maar het zo algemeen over 'vertrouwen' heeft. Praat met haar over wat je dwars zit, zorg dat ze je begrijpt maar blijf rustig als ze dat niet doet. Als ze weet hoe je in elkaar zit zal ze je makkelijker vertrouwen. Maar dit neemt tijd, en ik blijf bij wat ik zei over die jaren.

veel geluk, veel succes.