And I swear that I don't have a gun
Je keek in haar ogen. Je kuste haar. Zij kuste terug. Mijn vriendin is niet de mijne. Mijn schuld is wel de mijne.
God maak me blind, zodat het donker zijn knipogen vermoordt. God maak me doof, zodat de stilte zijn lachen vernietigt. God maak me zielloos, zodat de kou mijn pijn bevriest.
De geur van drie geopende whiskyflessen dringt zich tot diep in mijn neus. Hoe te kiezen welke van de drie eerst? Iene…miene….mutte! Een mengsel van Johnny Walker en tranen glijdt mijn keel binnen. Ik proef alleen maar zout. Alcohol is een geweldige vriend. Vraagt niets, blijft geven. Geven, dat kan ik niet. Niet genoeg althans. Waarom anders dat, waarom anders hij? Of was je onder hypnose, heeft hij … Hoe dan ook, laat er een duivel bestaan. Anders zal ik er speciaal voor hem één creëren. Ooit zag ik hoe iemand de klep van een piano dichtsloeg terwijl de vingers van een ander op de toetsen lagen. Wat denk je, gelooft hij me als ik alleen zeg dat het pijn doet? Geloof jij me als ik zeg dat dit me pijn doet? Vrijheid, je hebt het nodig. Ik heb jou nodig. Of rust. Of mezelf. Of whisky. ‘Dont expect me to crie, don’t expect me to die’. Kurt heeft gelijk. Huilen is zwak, doodgaan nog zwakker. Hier word je hard van. Mentale klappen zijn prima te verhelpen met jezelf fysiek pijn te doen. En dat betekent volhouden als er een mes in je huid prikt. Volhouden, daar bestaat het hele leven immers uit. Volhouden en vooral doorgaan. Met alles. Wat zijn die zes flessen snel leeg.
Je kijkt in haar ogen. Je kust haar. Zij kust terug. Mijn vriendin is de liefde van mijn leven. Jij bent het lijden van mijn leven. Ik beloofde haar altijd bij haar te blijven. Toch was ze bang voor zelfmoord. Hoe vaak kun je sterven?
__________________
L'art pour L'art. Gaat heen en schrijf!
|