Denkend aan

[Nijn*]

Voor CKV moesten we het gedicht 'Denkend aan Holland' vervormen. Je moest zelf een onderwerp kiezen, maar hetzelfde ritme houden en sommige woorden/zinnen moesten blijven kloppen met het origineel. Dit is de mijne uiteindelijk geworden: wat vinden jullie ervan?

Denkend aan mezelf

Denkend aan mezelf
Zie ik brede rivieren
Verwoestend door grote
Chaos gaan,
Woorden ondenkbaar
En onuitgesproken
Als hoge bomen
Aan mijn lippen staan;
En in de geweldige
Leegte verzonken
Mijn daden
Verspreid in de diepte,
Woede, Impulsen,
Vreselijk verdriet,
Blijdschap en liefde
Balancerend op de rand.
De uitbarsting volgt snel
En orde wordt er langzaam
Met rake klappen de
Adem gesmoord,
En in alle richtingen
Knal ik dan heel plotseling
Uit elkaar, niet
Begrepen en niet gehoord.

[Fayelinde.]

Ik weet niet hoe het oorspronkelijk gaat, maar ik vind het een beetje ergerlijk dat elke regel met een hoofdletter begint. Er is ook veel te weinig woord- en rijmgespeel en op deze manier maak je sneller een verhaal.

[Volk]

Ik vind het gebruik van hoofdletters aan het begin van elke regel storend. Vooral omdat er in heel het gedicht maar 2 punten staan en het dus 2 lange zinnen zijn met een heleboel hoofdletters. Verder weet ik niet hoe het origineel eruit ziet. Zou je die er misschien bij kunnen zetten?

Vreselijke opdracht wij hebben dat ook een keer moeten doen

[vidaaa]

Ik vind het eigenlijk best goed gedaan. Wat ik er minder aan vind is het woordje 'er' in de 7e regel van onder, het is niet helemaal duidelijk waar dit op terugslaat. Ik denk dat het terugslaat op de diepte die je beschrijft, maar dan zou ik die diepte iets concreter maken dan alleen een vage diepte.

Als hoge bomen
Aan mijn lippen staan;

Dit vind ik net iets té. Kan me er niet helemaal een beeld bij vormen.