Zwoel zweeg ze het verleden tot een heden, niet gedroomd
verzonnen of anderzins hersengesponnen tot een waarheid.
Door rupsen met lint-en-wormen, vuile kruipertjes
geboren getogen gekomen uit de grond.
Van archief, naar letter, naar brief die niet aan zou komen.
Inkt alweer verwassen van de vingertoppen, sigaretten op en
peuken verdwenen in container, lakens bevlekt door hij met
zijn slierterige haar, spillebenen en 'ik hou van jou'.
Leugens zijn niet minder, zijn niet meer, zijn niet waar.
Dit zou de versie zijn met hoofdletters en punten, komma's. Maar die hoofdletters vind ik sowieso niet zo geslaagd, dus ik denk dat ik die sowieso zou weglaten.
|