‘Don ’t push it’
riep zij, en dan mijn naam,
‘wablief’ riep ik terug,
‘k had haar niet verstaan
dacht ik vlug
(het voordeel van de twijfel gaf ik meestal aan haar)
Zij herhaalde
‘Don ’t push it, Eva’ strenger dan eerst
(ik had haar blijkbaar wel goed begrepen)
Dat mijn muziek stiller moest,
respectloos voor haar
-zo kon zij niet leren -
respectloos voor mij
- zij kon het schone niet appreciëren -
Wij speelden niet langer met poppen en onschuld
Nee
zij met de rede
en
ik met de kunst
__________________
...moet u maar bedenken dat Dwaasheid, die ook nog eens een vrouw is, aan het woord was. (EvR)
|