bloeddonor

Ik was benieuwd of er hier mensen zijn die bloeddonor zijn. Ik overweeg om het te gaan doen, maar ik weet er maar weinig van af en ik twijfel nog een beetje, dus ervaringen van anderen zijn erg welkom. Zoals hoe je het vind, waarom je het doet en wat je er zelf mee opschiet...?

[PV]

Heb 1 of 2 keer bloed gegeven, daarna ben ik overgestapt op plasma. Dat mag vaker per jaar.
Ik vind dat iedereen die het medisch gezien mag en kan, bloed/plasma zou moeten geven. Het is zo'n simpele manier van mensen helpen. In het geval van bloed geven ben je er per jaar misschien 4 - 8 uur mee kwijt, een kleine moeite dus. Plasma mag vaker en kost dus meer tijd (het proces zelf duurt ook wat langer), maar het is voor een goed doel dus dat maakt niet echt uit.
Zelf schiet je er niet zoveel mee op, je krijgt er geen geld voor ofzo maar het geeft wel een goed gevoel. En als je zelf in het ziekenhuis zou liggen zou je het ook maar wat fijn vinden dat er mensen zijn die bloed geven. Of dat er mensen zijn die plasma geven, wat gebruikt wordt voor medicijnen en onderzoek etc.
Er zijn wel mensen die doodsbang zijn voor naalden, dan is het ws niet zo slim om bloed te gaan geven. Van die angst heb ik zelf geen last dus tja, ik kan niet goed beoordelen of zij het wel/niet zouden moeten proberen... het moment waarop de naald je huid in gaat doet een klein beetje zeer, maar na 3 seconden is dat weer over. Daarna is 't gewoon liggend wachten tot ze genoeg bloed/plasma hebben.
Van te voren krijg je trouwens een soort medische keuring (stelt niet zoveel voor), kijken of je bloed in orde is, of je genoeg weegt (minimaal 50 kg), enz. En je moet een vragenlijst invullen over dingen als operaties, tatoeages, piercings, of je zwanger bent, of je drugs gebruikt, etc.

[Kali]

Hmmm ik mag denk ik geen bloed geven omwille van medicatie, dus nog nooit gegeven eigenlijk...

PV schreef op 12-10-2005 @ 01:04 :
je krijgt er geen geld voor ofzo

Zover was ik al wel

Ik weet eigenlijk niet of ik bang ben voor naalden. Niet echt eigenlijk, denk ik dan, als ik het niet weet.

[miekmuis]

Ik sta ook ingeschreven bij een bloedbank. Ik ben tot nu toe alleen geweest voor een eerste afname die alleen gebruikt wordt om te controleren of je geen overdraagbare ziektes hebt, maar ga hierna dus wel bloed geven.

[Somebody Special]

Ik heb een paar weken geleden voor het eerst bloed gegeven maar weet niet of ik het nog een keer zou doen.
Ik ging echt op het randje niet onderuit maar was een naar gevoel.
Het prikken zelf duurt niet lang, na 10 minuten sta je weer buiten (als alles dus gewoon goed gaat) en de prik is niet echt pijnlijker dan in het ziekenhuis, stelt dus niets voor.

[brynn]

Ik ben bloeddonor om dezelfde redenen als PV schrijft. Het is een kleine moeite, je hebt er geen last van, maar je helpt wel mensen.

De prik doet iets zeerder dan een gewone prik om bloed af te nemen, maar dat is echt in 3 seconde weer over. En daarnaast zijn die mensen veel geoefender in het afnemen van bloed dan bijvoorbeeld de doktersassistente. En als je de eerste keren (omdat je nog niet goed weet hoe je lichaam er tegen kan) heel rustig aan doet (dus nog tien minuutjes blijven liggen na het geven, en daarna echt wat drinken en eten op de bloedbank) is de kans dat je onderuit gaat echt heel erg klein.


Dus als je geen problemen hebt met prikken en een paar uurtje vrij hebt, moet je het gewoon doen. Je helpt er veel mensen mee, en de mensen op de bloedbank zijn erg blij met je. Zeker als je nog jong bent, omdat de meeste bloeddonoren toch wat ouder worden. En het is ook super leuk om te volgen hoe alles gaat, en hoe jou bloed in die zak komt enzo (al zijn er ook mensen die daar misschien niet zo goed tegen kunnen).

Ik ben bloeddonor. Alleen vorige keer was mijn ph-waarde ofzo net o,1/0,2 te laag, wat wel goed was, maar omdat bij bloedgeven er 0,5 af gaat ofzo, dat het net niet goed was voor bloedgeven. Echt jammer. En dan moet je weer 3 maanden wachten.
Nog steeds de twijfel of ik plasma moet geven of niet. Zal het er met die man daar de volgende keer over hebben

[Ieke]

Ik zou het wel willen, maar het is voor mij op dit moment niet echt een goed idee. Mijn bloeddruk is vaak wat laag (zo laag dat ik er ook echt niet lekker van ben, bijna een aantal keer tegen de vlakte gegaan) dus het is niet echt slim. Ben o- en ze willen me vast graag hebben, maar ja, op deze manier niet verstandig. HB was de laatste keer opzich goed, maar wat Loontjuh al zei, ook niet voldoende om het goed te kunnen.

Ik moet zeggen dat ik ook wel benieuwd ben wat voor bloedgroep ik heb, want dat weet ik helemaal niet.

[*sunrise1986*]

Ik ben afgekeurd bij de bloedbank. Na vier keer prikken hadden ze nog maar een half buisje (en ze hebben de eerste keer een paar buisjes nodig voor onderzoek) dus toen kreeg ik te horen dat het niet verstandig was. Bij het echte bloeddoneren gebruiken ze namelijk een dikkere naald, waardoor het dan waarschijnlijk helemaal niet zou lukken. Moest een paar maanden later voor een titerbepaling bloedgeven, en toen ging het gelijk in een keer goed .

[Missy1234567890]

Mijn vriend en zijn vader zijn allebei bloeddonor (en/of plasma, het zegt mij niet zoveel eigenlijk) Bij hem is het echt, 'dan en dan mág ik weer bloed geven' en toen hij na een vakantie 7 maanden niet mocht geven, baalde hij daar echt van. Ik snap dat niet echt, kijk, ik vind het goed dat hij donor is (in de zin van, het is goed dat iemand zijn bloed geeft) maar als je dan 7 maanden niet mag, dat je dat dan erg vindt.

Het lijkt me ook helemaal niks voor mij, misschien heeft het daar wat mee te maken. Ik heb in het verleden best vaak bloed moeten laten prikken en ik heb het helemaal gehad met naalden en dat je ziet hoe je bloed in dat buisje terecht komt. En dan nemen ze bij de bloedbank ook nog eens veel meer. Ik ga denk ik ook maar nooit met m'n vriend mee.

[Mara]

Weet iemand waar je de vragenlijst kan invullen (die medische) voor het geven van bloed? Ik kan hem namelijk niet vinden.

[brynn]

MeelFriek schreef op 12-10-2005 @ 11:37 :
Weet iemand waar je de vragenlijst kan invullen (die medische) voor het geven van bloed? Ik kan hem namelijk niet vinden.

Die kun je iig bij de bloedbank halen. Of bellen, dan sturen ze hem op.

Ik ben ook bloeddonor. Waarom? Och, help ik ook eens mensen. En het klinkt wel dramatisch als je achteraf kunt vertellen dat je bijna flauwviel omdat het niet helemaal goed ging. Maar goed, voor ik je bang maak, da's niet normaal Ik had op dat moment een vrij lage bloeddruk, niet helemaal een perfecte combinatie dus.
Tja, ik vind het geen punt. Ik ben dan ook niet bang voor naalden ofzo. Het is wel heel gek om je eigen bloed in een plastic zak te zien stromen, maar niet eng... En het is ook fijn om te weten dat je geen rare ziektes hebt enzo, daar controleren ze namelijk allemaal op

[Konijn]

Ik wilde altijd graag bloeddonor worden, maar toen ik eenmaal 18 was mocht het niet meer omdat ik ME/CVS heb.
Mijn moeder wilde het ook, en die werd afgewezen omdat ze haar aders niet goed genoeg konden vinden. Het zou wel kunnen, maar mocht ze dan ooit zelf in het ziekenhuis komen te liggen, dan zou een adre vinden (die misschien haarzelf dus zou moeten redden) te lang gaan duren.

Trouwens, over kleine moeite: bij ons in de regio hebben ze alle afneempunten gesloten en is het alleen nog maar op bepaalde dagen te doen in een plaats waar je drie kwartier voor moet rijden. Op dat moment gaat het wel van kleine moeite over in moeite voor veel mensen. Zonde, want ik denk echt dat dat gewoon donoren gaat schelen..

[Martine1986]

Voor mensen die er aan denken om bloeddonor te worden is dit denk ik wel een handige site, daar kun je je ook online aanmelden geloof ik.
Ik heb zelf ook overwogen om bloedonor te worden, maar ik durf niet Toen ik inentingen moest halen om op vakantie te gaan viel ik bijna flauw

[PV]

Ik was de vorige keer ook afgekeurd omdat het hb 0,2 te laag was, vanavond mag ik weer, hopelijk is het dan wel okee.
Met de reisafstand (half uur met de bus) zit ik nu nog niet, heb toch een OV kaart. Maar dat kan idd ook een reden zijn om het niet te doen, helaas.

[Balance]

Maar voelt het bloed afgeven dan ook hetzelfde als wanneer er bloed wordt afgenomen om tests mee uit te voeren? Of is dit een ander gevoel?

[PV]

Balance schreef op 12-10-2005 @ 14:35 :
Maar voelt het bloed afgeven dan ook hetzelfde als wanneer er bloed wordt afgenomen om tests mee uit te voeren? Of is dit een ander gevoel?

Is bij mij al een tijd geleden dus ik zou het niet durven vergelijken. Maar bij bloed geven voel je de prik eventjes (geen helse pijn oid), daarna voel je wel dat er iets in je arm zit maar het doet verder geen pijn. Je arm kan na een tijdje wel wat raar gaan voelen omdat je steeds in dezelfde houding ligt, vergelijk het met een voet die slaapt... maargoed dat verschilt ws van persoon tot persoon.
Vandaag nét goedgekeurd, 7,8. Yay

[Souris]

was ik
maar door een nieuwe regel mag ik het niet meer geven.
heb vroeger zelf bloed gekregen dus vandaar

[FrantiC]

ik ben ook bloeddonor.
maar ik geloof dat het meeste al wel gezegd is

[Stefanie]

Ik ben geen bloeddonor en wil het liever ook niet worden omdat ik bang ben voor die naald en heel naar word als ik denk aan bloed (dat gevoel trek dan helemaal in mn arm nog voordat ik geprikt ben).

[Sasbeest]

Weet er iemand of er een minimumleeftijd vastzit aan het doneren van bloed?

[PV]

18 ja.

Krummeltje schreef op 12-10-2005 @ 10:08 :
Ik moet zeggen dat ik ook wel benieuwd ben wat voor bloedgroep ik heb, want dat weet ik helemaal niet.

Hier hetzelfde

[Missy1234567890]

Souris schreef op 13-10-2005 @ 11:42 :
was ik
maar door een nieuwe regel mag ik het niet meer geven.
heb vroeger zelf bloed gekregen dus vandaar

Mag het dan niet?
Als het verder gewoon goed is..

[Miracle]

Balance schreef op 12-10-2005 @ 14:35 :
Maar voelt het bloed afgeven dan ook hetzelfde als wanneer er bloed wordt afgenomen om tests mee uit te voeren? Of is dit een ander gevoel?

Bij de prikpolie (zo wordt dat vaak genoemd) gebruiken ze vacuum buisjes. Die lopen dus veel sneller vol en de naald is dunner geloof ik. Ik vind het gevoel wel anders, maar niet vervelender ofzoiets. Gewoon alleen anders.

Nou ja, ik ben dus bloeddonor. Mijn motivatie was in de eerste plaats omdat ik mijn bloedgroep wilde weten en omdat het gewoon wilde proberen. Er zitten gewoon wat nadelen aan en die pakken voor iedereen anders uit. Ik wilde weten wat het is, voordat ik beslis of ik het wil doen of niet.

Mijn ervaring met het geven van bloed:
De eerste keer met het afnemen van de buisjes voor het testen ging al slecht. Ze konden m'n aders niet vinden, maar uiteindelijk is het wel gelukt. Na de tests kreeg ik een oproep, waar ik toen ook gehoor aan heb gegeven. Toen ging het weer niet goed met m'n aders. Ze kon er maar één vinden en die zat aan de zijkant waardoor hij steeds wegschoof en uiteindelijk heb ik dus maar heel weinig kunnen geven. Na vier weken werd ik weer opgeroepen en toen heb ik er dus bij verteld dat ze niet die buitenste moesten prikken. Uiteindelijk heeft ze dus een wat moeilijke ader geprobeerd te prikken en dat lukte! Ik was erg blij, want ik wilde het toch wel graag doen.
Tot de dag daarna heb ik nog veel last gehad. Ik was misselijk en een beetje licht in m'n hoofd. Ook werd ik er heel neerslachtig van aan het einde van de dag (ook omdat ik erg moe was natuurlijk). Ook heeft het geleid tot verkoudheid waarschijnlijk, want zoiets verlaagd toch je weerstand.

Ik denk dat ik het wel blijf doen, want het is maar drie keer per jaar. Dat heb ik er nog wel voor over. Ik vind die check up ook wel erg fijn. Zo weet ik dat m'n HB gewoon goed is en m'n bloeddruk soms iets te laag. Mocht één van die twee te laag of te hoog worden, dan hoor je dat toch eerder dan normaal. Dat stelt me gerust.

Ik kan het iedereen (boven de 18 jaar) aanraden om een keer te doen. Als je het nooit gedaan hebt, dan weet je ook niet hoe het precies is. Behalve als je zeker weten niet tegen bloed/naalden kunt, dan hoef je het niet te proberen. Het kost maar maximaal een uur (meestal een half uur) per keer en vrouwen hoeven maar drie keer per jaar. Dat is dus niet erg veel tijd.

Op www.sanquin.nl staat veel informatie!

[Mara]

Ik wilde bloed geven, maar omdat ik 2 maanden geleden een piercing heb laten zetten moet ik nog een jaar wachten.

[Souris]

Missy1234567890 schreef op 13-10-2005 @ 20:34 :
Mag het dan niet?
Als het verder gewoon goed is..

nee dan mag het niet meer
en heb na mn weten geen enge ziekte dus het moet goed zijn

maar ze doen het als veiligheid.

Amsterdam, 9 december 2004 – De minister van VWS heeft de Stichting Sanquin Bloedvoorziening toestemming gegeven om uit voorzorg alle donors die na 1 januari 1980 een bloedtransfusie hebben ontvangen, uit te sluiten als donor. De voorzorgsmaatregel gaat in op 1 februari 2005.

Met het uitsluiten van deze donors treft Sanquin opnieuw een voorzorgsmaatregel om mogelijke overdracht van infecties via bloedtransfusie tegen te gaan. Zo wordt voorkomen dat er een besmettingsketen kan ontstaan.

Aanleiding om de voorzorgsmaatregel in te voeren vormt de gekke-koeienziekte (BSE) en de menselijke variant hiervan, de variant ziekte van Creutzfeldt-Jakob (vCJD). In het Verenigd Koninkrijk is bij twee patiënten die in het verleden een bloedtransfusie hebben ontvangen, vCJD geconstateerd. De donors van deze bloedtransfusies bleken jaren later te zijn overleden aan vCJD. Tot nu toe was alleen uit dierproeven (muizen, hamsters, apen en schapen) bekend dat overdracht via bloed mogelijk was. De twee gevallen in het Verenigd Koninkrijk zijn voor wetenschappers aanwijzingen dat dit ook bij de mens het geval kan zijn.

MeelFriek schreef op 13-10-2005 @ 22:27 :
Ik wilde bloed geven, maar omdat ik 2 maanden geleden een piercing heb laten zetten moet ik nog een jaar wachten.

Mag het dan niet? Ivm infecties ofzo? Hmm jammer, ik zou opzich ook wel bloeddonor willen zijn..

[Flowtje]

Krummeltje schreef op 12-10-2005 @ 10:08 :
Ik moet zeggen dat ik ook wel benieuwd ben wat voor bloedgroep ik heb, want dat weet ik helemaal niet.

Ik zou eigenlijk ook wel willen weten wat voor bloedgroep ik heb.

[brinta]

Waar ik niemand hier over hoor en benieuwd naar ben:

Ik ben de eerste keer geweest voor de bloedtest etc . Daarna durfde ik steeds niet te gaan omdat ik dacht dat het niet okee was. Niet dat ik nou zo'n ranzig persoon ben, maar iedere keer dat ik een oproepkaart krijg heb ik wel een puistje, snee in mijn vinger of verkoudheid waardoor ik denk dat ik geen bloed mag geven, omdat dat in de 'regels' voor bloeddonoren staat (ivm infectiegevaar moet je lichaam 'intact' zijn, een klein wondje levert al infectiegevaar op volgens de folder).

Hoe denken de andere bloeddonoren hierover?

[FrantiC]

brinta schreef op 15-10-2005 @ 04:57 :
Waar ik niemand hier over hoor en benieuwd naar ben:

Ik ben de eerste keer geweest voor de bloedtest etc . Daarna durfde ik steeds niet te gaan omdat ik dacht dat het niet okee was. Niet dat ik nou zo'n ranzig persoon ben, maar iedere keer dat ik een oproepkaart krijg heb ik wel een puistje, snee in mijn vinger of verkoudheid waardoor ik denk dat ik geen bloed mag geven, omdat dat in de 'regels' voor bloeddonoren staat (ivm infectiegevaar moet je lichaam 'intact' zijn, een klein wondje levert al infectiegevaar op volgens de folder).

Hoe denken de andere bloeddonoren hierover?

iedere keer dat je opgeroepen wordt om bloed te geven moet je een A4tje van twee kantjes invullen. Hier staan allemaal vragen in over je gezondheid. vervolgens wordt je hb geprikt waarna je door gaat naar een arts. deze meet je bloeddruk, bekijkt je formulieren en bespreekt deze indien nodig met je. ook kan je met eventuele vragen (bijvoorbeeld over een snee oid ) bij hem/haar terecht.
bovendien wordt er bij de bloedafname een klein gedeelte gebruikt om opnieuw te onderzoeken.
Dit gebeurd voor IEDERE keer dat je bloed gaat geven!
Ik maak me hier persoonlijk dus niet zo druk over!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt! groetjes..

[FrantiC]

Balance schreef op 12-10-2005 @ 21:35 :
Maar voelt het bloed afgeven dan ook hetzelfde als wanneer er bloed wordt afgenomen om tests mee uit te voeren? Of is dit een ander gevoel?

als ik heel eerlijk mag zijn heeft het mij de vorige keer wel behoorlijk pijn gedaan. ook na het prikken heb ik nog 1,5 week behoorlijk last van mijn arm gehad. dit was ook niet erg vreemd: mijn aderwand sloeg bij iedere hartslag tegen de opening van de naald aan, waardoor het bloed niet snel genoeg liep. Ze moesten de naald steeds van positie veranderen (draaien naar links, naar rechts, iets eruit, verder erin etc ).

Het was dus niet zo vreemd dat dit meer pijn deed als normaal

[madwoman]

Ik wilde wel, maar mijn bloeddruk is erg laag. Daarbij was mijn HB 3x achter elkaar te laag en nu mag ik niet meer.

[Balance]

PV schreef op 13-10-2005 @ 00:48 :
Is bij mij al een tijd geleden dus ik zou het niet durven vergelijken. Maar bij bloed geven voel je de prik eventjes (geen helse pijn oid), daarna voel je wel dat er iets in je arm zit maar het doet verder geen pijn. Je arm kan na een tijdje wel wat raar gaan voelen omdat je steeds in dezelfde houding ligt, vergelijk het met een voet die slaapt... maargoed dat verschilt ws van persoon tot persoon.
Vandaag nét goedgekeurd, 7,8. Yay

Hmm. Maar ik heb normaal met gewoon bloedprikken dus al dat ik het gevoel dat dat bloed uit me loopt echt heel vervelend vind (dus niet de prik zelf). En ik voel me bij het laatste buisje meestal heel licht worden, waarbij ik vaak denk 'het is maar goed dat dit de laatste is, anders ga ik gestrekt'. Daarom vraag ik me af of dit hierbij net zo voelt, aangezien ze hier nog véél meer buisjes afnemen..

[PV]

Balance schreef op 15-10-2005 @ 00:30 :
Hmm. Maar ik heb normaal met gewoon bloedprikken dus al dat ik het gevoel dat dat bloed uit me loopt echt heel vervelend vind (dus niet de prik zelf). En ik voel me bij het laatste buisje meestal heel licht worden, waarbij ik vaak denk 'het is maar goed dat dit de laatste is, anders ga ik gestrekt'. Daarom vraag ik me af of dit hierbij net zo voelt, aangezien ze hier nog véél meer buisjes afnemen..

Ah zo, hm dan denk ik ook niet dat het slim is bloed te gaan geven.. plasma zou misschien wel kunnen, daarbij krijg je een deel van je bloed gelijk weer terug en kost het minder tijd om te herstellen.

[Miracle]

Balance schreef op 15-10-2005 @ 00:30 :
Hmm. Maar ik heb normaal met gewoon bloedprikken dus al dat ik het gevoel dat dat bloed uit me loopt echt heel vervelend vind (dus niet de prik zelf). En ik voel me bij het laatste buisje meestal heel licht worden, waarbij ik vaak denk 'het is maar goed dat dit de laatste is, anders ga ik gestrekt'. Daarom vraag ik me af of dit hierbij net zo voelt, aangezien ze hier nog véél meer buisjes afnemen..

Je kunt het altijd proberen. Je zit/ligt in een prettige stoel en ze letten heus wel op je. Ik hoefde niet meteen op te staan na de tijd en kon eerst even wat drinken. Daar was ik toch wel erg blij mee, ik ben ook vrij bang om flauw te vallen.
(De vorige keer gaf ik maar een klein beetje, maar toen ik toen van het bed naar de koffietafel liep was ik toch wel érg licht in m'n hoofd. )

Ze deden bij mij zo betuttelend omdat het mijn eerste keer was, maar als jij zoiets elke keer nodig hebt, dan is dat geen probleem meestal.

[Miracle]

brinta schreef op 14-10-2005 @ 21:57 :
Waar ik niemand hier over hoor en benieuwd naar ben:

Ik ben de eerste keer geweest voor de bloedtest etc . Daarna durfde ik steeds niet te gaan omdat ik dacht dat het niet okee was. Niet dat ik nou zo'n ranzig persoon ben, maar iedere keer dat ik een oproepkaart krijg heb ik wel een puistje, snee in mijn vinger of verkoudheid waardoor ik denk dat ik geen bloed mag geven, omdat dat in de 'regels' voor bloeddonoren staat (ivm infectiegevaar moet je lichaam 'intact' zijn, een klein wondje levert al infectiegevaar op volgens de folder).

Hoe denken de andere bloeddonoren hierover?

Bij mij doen ze daar nooit zo moeilijk over eerlijk gezegd. Ik heb ook altijd wat en de arts vindt dat meestal geen probleem (wondjes heb ik altijd wel van m'n werk en ik heb soms ook eczeem ed.)

[Miracle]

Sorry voor de up, maar ik had een vraag voor alle bloeddonors.

Hoelang duurt het bij jullie tot je 'prikplek' niet meer zichtbaar is? Of blijft het een littekentje?

[Sasbeest]

Wat een flapdrollen daar zeg, bij die bloedbank. Ik word pas in december 18, maar ik dacht van 'dan vraag ik nu vast info aan'. Had er een vrouw van de bloedbank gebeld (ik was niet thuis), zegt ze dat ze in januari wel terug belt. Zijn ze bang dat 17 jarige mensen bang worden van de info ofzo? Vond het maar vreemd in ieder geval.

[PV]

Miracle schreef op 23-10-2005 @ 14:48 :
Sorry voor de up, maar ik had een vraag voor alle bloeddonors.

Hoelang duurt het bij jullie tot je 'prikplek' niet meer zichtbaar is? Of blijft het een littekentje?

Dat trekt wel weg
12 oktober ben ik geweest, 11 dagen later nu zit er nog een miniscuul korstje op en de huid is iets donkerder roze. Van eerdere prikken zie je al niets meer.

[CyWu]

Hoe zit het met bloedgeven en soft drugs gebruikt de laatste keer dat ik een jointje smoorde was 3 weken geleden, kan ik dan bloed geven volgende week?

[Miracle]

CyWu schreef op 08-03-2006 @ 18:37 :
Hoe zit het met bloedgeven en soft drugs gebruikt de laatste keer dat ik een jointje smoorde was 3 weken geleden, kan ik dan bloed geven volgende week?

Ik gebruik regelmatig alcohol / cannabis / XTC. Is dat een probleem?
Dat is geen probleem, op voorwaarde dat er geen sprake is van verslaving en u op de dag van de donatie niet onder invloed bent.

http://www.sanquin.nl/sanquin-nl/sqn...f?OpenDatabase

[W1A]

brinta schreef op 14-10-2005 @ 21:57 :
Waar ik niemand hier over hoor en benieuwd naar ben:

Ik ben de eerste keer geweest voor de bloedtest etc . Daarna durfde ik steeds niet te gaan omdat ik dacht dat het niet okee was. Niet dat ik nou zo'n ranzig persoon ben, maar iedere keer dat ik een oproepkaart krijg heb ik wel een puistje, snee in mijn vinger of verkoudheid waardoor ik denk dat ik geen bloed mag geven, omdat dat in de 'regels' voor bloeddonoren staat (ivm infectiegevaar moet je lichaam 'intact' zijn, een klein wondje levert al infectiegevaar op volgens de folder).

Hoe denken de andere bloeddonoren hierover?

Dta gevoel heb ik dus ook. Ik ben (nog) geen bloeddonor, maar ik wil het wel graag worden (ook om over mijn angst voor naalden heen te komen).

ik wil wel maar ben bang dat t niet echt opschiet, toen ik een x bloed moest prikken duurde t al 30 min omdat de zuster mn bloedvaten niet kon vinden omdat ze te dun waren ofzo
maar ik zal een x informeren bij de dokter of t mogelijk is want eigenlijk vind ik t wel een goed idee

[Miracle]

koekjes schreef op 08-03-2006 @ 20:39 :
ik wil wel maar ben bang dat t niet echt opschiet, toen ik een x bloed moest prikken duurde t al 30 min omdat de zuster mn bloedvaten niet kon vinden omdat ze te dun waren ofzo
maar ik zal een x informeren bij de dokter of t mogelijk is want eigenlijk vind ik t wel een goed idee

Jeetje, dat is wel extreem ja. Ik ben ook wel moeilijk te prikken, maar bij bloedonderzoek ging het altijd wel goed. Ze gebruiken daar vacuum buisjes waardoor het allemaal wat makkelijker gaat.

Bij de bloedbank moet ik altijd links geprikt worden (rechts is nog slechter) en het duurt vaak erg lang, maar uiteindelijk lukt het altijd wel.

[Sasbeest]

koekjes schreef op 08-03-2006 @ 20:39 :
ik wil wel maar ben bang dat t niet echt opschiet, toen ik een x bloed moest prikken duurde t al 30 min omdat de zuster mn bloedvaten niet kon vinden omdat ze te dun waren ofzo
maar ik zal een x informeren bij de dokter of t mogelijk is want eigenlijk vind ik t wel een goed idee

Ja, dat heb ik ook, dat ik moeilijk te prikken ben. Scheelt wel dat de mensen die bij zo'n bloedbank werken een hoop ervaring hebben. Bij mij lukt het dus eigenlijk ook gewoon altijd. Als je niet bang bent voor naalden, en het niet erg vindt dat ze het een paar keer proberen, zou ik gewoon een keer gaan. Kunt er als het echt tegenvalt altijd nog vanaf zien!

PV schreef op 23-10-2005 @ 15:53 :
Van eerdere prikken zie je al niets meer.

Nou, bij mij kon je de dag zelf al niets meer zien eigenlijk