Initiatief

[Tijdschrift]

Even voor de duidelijkheid: dit is mbt een gewone relatie zoals vriendschap, geen liefde.

Ik heb zo goed als altijd dat ik degene ben die het initiatief moet nemen om 'iets' te gaan doen (wat dan ook, film kijken oid) Waarschijnlijk vergeten die mensen het gewoon om mij ook eens te bellen, maar ik heb het gevoel dat ze geen zin hebben om iets met mij te doen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?

Als dat niet zo is, realiseer je je dan dat de meeste mensen het heel fijn vinden als je ze gewoon eens spontaan belt ofzo.

[Toet0r]

Ik ken het ja. Ik heb het met mn beste vriendin heel vaak. Ze zegt wel dat ze leuke dingen wilt doen, maar ze heeft altijd wel iets anders te doen als ik er dan maar weer naar vraag. Het komt me op den duur altijd een beetje mn strotteklep uit en laat ik het aan haar over of er wat gebeurt of niet, dan heb ik mijn best gedaan.

Valt wel mee, heb ook veel vrienden die bellen van "Pim, biertje doen?" of "filmpje pakken?" maar ik vind het zelf ook leuk om iets voor te stellen of te regelen Ik denk dat dat heel erg van de persoon afhangt met wie je omgaat. Sommige mensen zijn echt heel actief met vrienden en bellen direct om iets te gaan doen als ze een seconde vrij hebben, anderen leiden zo'n druk leventje dat het er nauwelijks tussenpast. Als vrienden hele dagen niets doen maar ook niet bellen om iets te doen, snap ik dat niet helemaal, misschien hebben ze geen zin ofzo

Hm, bij mijn vrienden gaat het redelijk gelijk op, initiatief komt van beide kanten. Als iemand een leuk idee heeft, wordt dat gewoon geopperd. Ik heb wel een kennis/vriendin die er een handje van heeft om op het laatste moment af te zeggen, dat is wel superirritant. Aan de andere kant doe ik dat zelf volgens mij ook

[Papillonne]

Ik begrijp wat je bedoelt. Binnen mijn vriendengroep ben ik ook bijna altijd degene die het initiatief neemt om iets leuks te doen, samen met nog een ander meisje. Gelukkig heb ik niet het gevoel dat ze niets met mij willen doen, het is meer dat het gewoon luie mensen zijn die niets ondernemen, maar als je iets voorstelt doen ze wel mee Beetje jammer soms maarja ik ben er onderhand wel aan gewend.

[Missy]

Ken ik ook erg; eerst was het altijd met mijn 'beste' vriendin (nu volgens haar niet meer) leuke dingen doen; ijsje halen, filmpje even naar dorp etc.. Later kwam alleen nog het iniatatief van mij. Ik heb er ook wat van gezegd (gewoon rustig over praten), smoes was; ja, we zijn allebei zo druk. Tuurlijk, voor vrienden maak je toch tijd vrij. Ach, nu gaat ze met een andere vriendin. Nou, dan klopt dat geen-tijd verhaal ook niet.
Oké, dat was even mijn frustratie.

Gewoon is een keer op aanspreken of er een keer op aansturen. Bv; ja, ze hebben daar en daar leuke film. Misschien vraagt hij/zij dan wel of je mee wil.

[Pierreke]

Ik herken dit ook wel een beetje. Op zich is het niet zo erg om iets van je te laten horen steeds; maar je begint er soms wel aan te twijfelen of ze het wel leuk vinden dat je dingen voorstelt. En dat terwijl ze toch altijd veel lol hebben als je iets gaat doen!

[Iduna]

Als jij ze belt, vinden ze het dan leuk om iets met jou te gaan doen, zeggen ze vaak 'ja'?

Sommige mensen vinden het leuk om gevraagd te worden, maar zijn zelf niet zo van die initiatiefnemers.
Ik kan me voorstellen dat je je gaat afvragen of ze je wel aardig vinden. Misschien kun je eens vragen waarom zij nooit bellen of zo?

[__]

nouja, bij de meesten gaat het toch wel redelijk vanzelf ofzo. sowieso zijn er toch wel een aantal 'vaste avonden' ofzo, dat ik iets met een aantal vrienden doe, film kijken oid. 'indrinken' + daarna uitgaan is ook altijd op dezelfde dag, altijd bij iemand anders thuis, maar toch wel met redelijk hetzelfde groepje ofzo, dus dat ligt toch ook wel redelijk vast. de meeste van m'n vrienden zie ik toch sowieso wel elke week ofzo, dus om die spontaan een keertje op te bellen, ja da's ook niet echt nodig ofzo. behalve één vriendin, die zie ik eigenlijk nooit. daar moet ik altijd moeite voor doen en dat wordt toch nooit beloond, want ze kan nooit, heeft altijd al met d'r vriendje afgesproken. en het is ook niet alsof ze mij een keertje opbelt, als d'r vriendje toevallig een keertje iets anders te doen heeft ofzo. best jammer, maarja, het zegt ook wel iets over de vriendschap dan. dat 'ie dus alleen van mijn kant komt en dus op zich niet echt iets waard is. ten minste, zo zie ik dat. jammer, maar waar.

[Mr.Oizo]

Ik heb juist het tegenovergestelde. Ik toon net te weinig initiatief maar ik wil zeker wel dingen voorstellen om te doen met de vriendengroep. Het probleem in mijn vriendengroep is dat iedereen door het werk en hobby's een beetje "langs elkaar heen leeft" en dat er weinig momenten zijn waarop iedereen iets kan doen. Als ik wel eens een plan heb denk ik dan meteen: "Ja laat maar, doordat weinig mensen kunnen is het toch niet realiseerbaar". Zaterdagavond op stap is het enige moment waarop veel mensen alleen maar kunnen, maar zo door de week bijna nooit. Het is altijd leuker als er meer mensen bij zijn dan dat van de 8 mensen misschien maar 2 kunnen.

Ook ik kan vaak niet, en als een vriend me opbelt om iets leuks te doen dan doet me dat zeker goed, maar ik vind het wel rot als ik (in de meeste gevallen dan) af moet zeggen vanwege de reden dat ik al andere dingen die dag of avond te doen heb.

[zeep007]

Ik had vrienden waarbij dat ook het geval was. Nadat ik besloten had mijn nek eens niet uit te steken zijn die vriendschappen ook verwaterd, maar dat had niet alleen met het gebrek aan initiatief te maken.

Nu word ik weleens vergeten door vrienden, wat ik ook niet altijd leuk vind. Zovan; die heeft toch wat beters te doen. Terwijl dat lang niet altijd het geval is.

Verder neem ik initiatief wanneer ik tijd en zin heb en dat is meestal alleen in het weekend.

[Chloe Siere]

Ik ken het ja. Ik ben daar een keer zo laaiend om geworden (na wel zeker 3 jaar de enige te zijn die het initiatief nam) en mn vriendin was daar zo van geschrokken, dat het sindsdien wel een heel stuk verbeterd is, gelukkig. Ze deed het dus niet met grote opzet...