Ze leefden nog lang en gelukkig

[Volk]

Heel vaak als het tegen zit hoor je mensen zeggen dat het wel weer goed komt. Dat alles op te lossen is en dat uiteindelijk alles weer op z'n pootjes terecht komt.

Geloven jullie dit zelf ook? En denken jullie dat dit op iedereen van toepassing is?
Ik zou ook graag horen waarom wel of niet.

[Basjee]

Is moeilijk te voorspellen of het nog goedkomt. Kans is natuurlijk erg groot maar je zou net zo goed morgen onder een auto kunnen liggen.

nee, er lopen genoeg voorbeelden rond van dat het helemaal niet goed komt.. alleen zeg je nou eenmaal sneller tegen iemand dat alles wel goedkomt dan dattet misschien wel nooit meer goed komt..

[IcedEarth]

Nee. Helaas.
Ik zeg ook vaak "Komt wel goed" tegen mensen. Maar niet tegen een vriendin wiens vader is opgegeven door de artsen. Wel tegen een vriendin met enorme faalangst, terwijl daar écht geen reden voor is. Ik geloof dus wel dat véél dingen uiteindelijk goed komen. Maar niet alles, bij sommige mensen, bijvoorbeeld manisch depressievelingen, geloof ik niet dat het voor altijd goed komt. Ook heb ik weinig hoop voor mensen die al járen suïcidiaal zijn. Tuurlijk zijn er voorbeelden die het tegendeel bewijzen, en bestaat het woord "wonder" dan ook niet voor niets.

[zeep007]

Of het goed komt is altijd een keuze. Als je iemand verteld dat het goed komt, maak je hopelijk sneller een keuze om het ook echt daadwerkelijk goed te laten komen.

Ik geloof erin dat het altijd wel goed komt. Tijd gaat toch wel voorbij. En doordat tijd toch wel voorbij gaat, komt het met de tijd ook wel goed. Mits je daarvoor kiest.

[naam ingebruik]

het hoeft niet perse goed te komen

het kan ook gewoon wat overzichtelijker worden

is het wel is tegen jou gezegt en dat het dan ook weer goed kwam?

zeep007 schreef op 11-01-2007 @ 20:09 :
Of het goed komt is altijd een keuze. Als je iemand verteld dat het goed komt, maak je hopelijk sneller een keuze om het ook echt daadwerkelijk goed te laten komen.

Ik geloof erin dat het altijd wel goed komt. Tijd gaat toch wel voorbij. En doordat tijd toch wel voorbij gaat, komt het met de tijd ook wel goed. Mits je daarvoor kiest.

ben het niet met je eens dat het een keuze is.. je kan wel kiezen om je ervoor in te zetten in de hoop dat het goed komt, keuzes maken die je ten goede komen, maar ben het niet met je eens dat het allemaal wel goed kan komen als je maar de juiste keuzes maakt..

Het komt niet altijd goed op de manier die je op dat moment het liefste wil, maar je komt op een gegeven moment wel weer op een punt waar je gelukkig kan zijn.

Het komt wel niet zomaar aanwaaien, in bed blijven liggen en wachten tot het overwaait helpt niet. Doorleven wel. Er komt altijd weer een punt waarop je je beseft dat je het hebt overleefd en dat je verder kan.

[zeep007]

slobowicz schreef op 11-01-2007 @ 20:21 :
ben het niet met je eens dat het een keuze is.. je kan wel kiezen om je ervoor in te zetten in de hoop dat het goed komt, keuzes maken die je ten goede komen, maar ben het niet met je eens dat het allemaal wel goed kan komen als je maar de juiste keuzes maakt..

Prima, verschillen we van mening. Ik denk dat het over het algemeen wel een keuze is.

[Hourglass]

Alles roep je over je zelf af en alles ligt in je eigen handen vaak.

[Zwoek]

Moeilijk.
Ik denk dat het voor mij in ieder geval wel goed komt. Misschien kan ik zelfs zeggen dat het ook goed is gekomen als ik uiteindelijk overlijd.

[Skilly]

Ik denk positief n ik zeg altijd: het komt allemaal goed.

[Roos]

Ik werk in het ziekenhuis en daar kan ik dat jammer genoeg bijna nooit zeggen. Ik ben wel positief, zeg dan dat we er samen voor gaan knokken, etc, dat de patient al zo is opgeknapt, etc etc. Zo kan je iemand toch hoop en moed geven.

Met veel non-problemen zeg ik wel: komt wel weer goed, omdat ik dan ook zeker weet dat het goed komt.

Als ik het niet zeker weet, zal ik het ook niet zeggen

Hourglass schreef op 11-01-2007 @ 22:21 :
Alles roep je over je zelf af en alles ligt in je eigen handen vaak.

Klopt. Kanker is meestal je eigen schuld, en als je maar vaak genoeg tot god bidt gaat het vanzelf wel weer over.

[Nona]

Ja, het komt allemaal wel goed. Mensen kunnen tegen een stootje en kunnen gelukkig zijn onder hele barre omstandigheden. Sterker nog: ik denk dat als niet alles van een leien dakje gaat mensen sneller gelukkig zijn. Ze onderschatten alleen hun overlevingsdrang en zien een groot drama in de toekomst waar alles niet loopt zoals gepland. Terwijl het later allemaal niet zo erg blijkt.

nare man schreef op 12-01-2007 @ 00:03 :
Klopt. Kanker is meestal je eigen schuld, en als je maar vaak genoeg tot god bidt gaat het vanzelf wel weer over.

Het feit dat je kanker krijgt natuurlijk niet, maar wel hoe je er vervolgens mee om gaat. Zoals ik al zei; soms komen dingen niet goed op de manier die je wil, maar goed komen ze wel op hun eigen manier.

[Vogelvrij]

Ik roep de hele dag: alles komt goed, enkel om mezelf gerust te stellen Meestal komen dingen ook wel weer goed, alleen duurt het soms even, moet je eerst even door een vervelende periode heen. In "zij leefden nog lang en gelukkig" geloof ik niet, er ontstaan altijd wel weer nieuwe problemen. Die dan later weer opgelost worden. Het hangt er natuurlijk ook wel een beetje vanaf hoe je ermee omgaat...

Komt wel goed komt wel goed komt wel goed

Het is een soort mantra van me, denk ik En mijn maag maar protesteren

[Stefanie]

Niet alles komt op z'n pootjes terecht, maar bij veel dingen heb je zelf wel ontzettend veel invloed.

Vaak helpt positief denken heel goed (behalve bij ziektes, onmogelijke situaties...) en stimuleert je om ervoor te zorgen/denken dat het goed komt.

[Iduna]

Nee, soms komt het niet goed.
Maar in zulke gevallen moet je proberen om het zo prettig mogelijk voor jezelf te maken. Aan negativiteit heb je niks. Maar je moet wel realistisch blijven.

[Mariekje*]

Ik geloof hier zelf wel in ja, al denk ik niet dat het bij iedereen van toepassing is. Ik heb veel mensen onderuit zien gaan in hun leven puur om hun negatieve manier van denken; De mensen die een positieve(re) leveninstelling hebben redden zich over het algemeen overal wel heel redelijk uit.

Ik denk dat ook afhankelijk is van je definitie 'alles op zijn pootjes terecht laten komen'. Stel ze ontdekken bij mij morgen uitzaaiingen en ik blijk nog maar een maand te leven hebben, kan je inderdaad zeggen "Ach god, arm kind... die leeft niet lang en gelukkig" misschien waar, maar dat is toch zeker een keuze die je zelf maakt? Iets wat je zelf in de hand hebt?
Dat ik mijn grootste dromen niet waar kan maken is jammer, maar god alle anderen dingen die ik heb kunnen doen, alle dingen die ik heb mogen leren, alle mensen die ik om me heen heb, en nog heel veel dingen meer: Ze compenseren alles!
Ik ben een gelukkige persoonlijkheid en ik ben er trots op, als ik dood ga hoeft dat niet anders te zijn... Ik wil niet dat mijn vrienden, mijn familie of in een later stadium zelfs mijn kinderen mij moeten herinneren als een persoon die op haar laatste moment een stukje bedroeving was. Dat is iets waar je voor kunt kiezen.
Als ik een bijdrage heb geleverd aan het geluk van anderen, aan het geluk van mezelf, ik geen woorden meer heb die ik wil verspillen, geen dingen meer heb die ik wil zeggen... Dan heb ik 'lang' en gelukkig geleefd en komt het naar mijn idee alsnog allemaal op zijn pootjes terecht.

Alles is te 'overwinnen', al is het ongetwijfelt een kwestie van keihard vechten, ingeven en soms zelfs genoegen nemen met... Enfin, ik heb heel veel gezien in mijn leven, en juist de mensen die het niet gehaald hebben zijn de mensen geweest die dachten dat het vanzelf wel aan kwam waaien. De mensen die ervoor kozen het 'goed' te laten komen, hebben ook zeker niet gefaald. Dus ja, er bestaat in mijn optiek wel degelijk iets als 'En we leefde nog lang en gelukkig'

Volk schreef op 11-01-2007 @ 18:33 :

Geloven jullie dit zelf ook?

Nee, het is gewoon een geruststellende uitspraak.

En denken jullie dat dit op iedereen van toepassing is?

Nee.

Ik zou ook graag horen waarom wel of niet.

Omdat je nooit in de toekomst kunt kijken, je weet dus helemaal niet of het goedkomt met iemand, maar je zegt van wel. En verder komt het niet altijd goed met mensen.

[Politiker]

Volk schreef op 11-01-2007 @ 18:33 :
Heel vaak als het tegen zit hoor je mensen zeggen dat het wel weer goed komt. Dat alles op te lossen is en dat uiteindelijk alles weer op z'n pootjes terecht komt.

Geloven jullie dit zelf ook? En denken jullie dat dit op iedereen van toepassing is?
Ik zou ook graag horen waarom wel of niet.

Vaak word zoiets gezegd als bemoediging, maar het is natuurlijk helemaal niet zeker dat het goedkomt en op z'n pootjes terecht komt. Eigenlijk is het vaak een 'dooddoener', een teken van onmacht omdat je de ander niet echt kunt helpen. Daarom spreek je maar moed in.
Het is tegelijkertijd een grote gok, je weet namelijk niet of het goed gaat komen. Wij kunnen (gelukkig) niet in de toekomst kijken. Het is eigenlijk vrij logisch.

Aan de andere kant probeer je de ander positief te beinvloeden wat erg belangrijk is voor de oplossing van het probleem.

Eigenlijk is de vraag: 'hoe gaat het?' ook zoiets waar ik me over kan verbazen. Die vraag wordt tegenwoordig als groet of iets dergelijks gebruikt. Het antwoord is altijd 'goed!' Tenminste dat antwoord is de norm geworden, wij verwachten en we gaan ervan uit dat degene 'goed!' zegt. Het is al zo vanzelfsprekend dat men niet eens geinteresseerd is in het antwoord. Je moet eens zeggen dat het niet goed gaat, dan kijkt men je verbaast aan. (of ze horen het niet eens, want het antwoord op deze vraag is totaal niet boeiend.)
Het antwoord op deze vraag is normaal gesproken 'goed'. Het gaat automatisch, net zo automatisch als het 'au' roepen bij pijn. Toch betekend dit antwoord meestal niet goed, maar: het gaat gewoon net als altijd, (of in de geest van: hetzelfde als gisteren.) Als het eccht goed gaat krijg je niet alleen maar 'goed' te horen maar ook uitleg, en als het minder goed gaat ook. Eigenlijk best vreemd zulke gewoontes. Door deze (bijna verplichte) vraag wil je laten merken dat je geinteresseerd bent in de ander, maar het is zo standaard vraag dat je hiermee geen interesse meer kan tonen.

Als het niet goed gaat met iemand is het de gewoonte om te zeggen dat het wel goed komt en dat het op zn pootjes terecht komt. Is het uit verplichting en gewoonte of ben je echt geinteresseerd in de ander, en wil je de ander helpen? Dat is het punt waar het om draait!

Sterker nog: alles ís al goed. Het probleem is dat veel mensen dat niet kunnen accepteren.

[-zen-Chris]

Politiker schreef op 13-01-2007 @ 21:06 :
*verhaal*

Zeg het ze Politiker!

Het is waar dat mensen raar kijken als je 'nee' antwoordt op een in hun ogen retorische vraag, en dat is dan ook precies wat ik doe. Als iemand mij vraagt hoe het gaat, dan zeg ik gewoon precies hoe het gaat, niet zo goed dus. Of diegene luistert of niet maakt me niet zoveel uit. Het moge duidelijk zijn dat dat niet altijd een even "leuke sfeer" creëert, maar ik geef liever een oprecht antwoord dan mee te doen met die oppervlakkige gewoontes en dwaasheden. Dwaasheden ja. Mooi woord.
Via msn krijg ik nog wel eens een 'alles lekker?' toegeworpen, en dat is nog wel de vervelendste. Moeilijke vraag ook, want je hebt twee keuzes:
- makkelijk en oppervlakkig reageren om zo "sociaal" te zijn.
- oprecht en eerlijk reageren met als mogelijk gevolg een lang gesprek waar jij of de ander geen zin in heeft, of als ander gevolg een stilzwijgen van de andere kant omdat je hem/haar 'Nee' antwoordde. Of iets dergelijks...

Maarja, het is jouw wereld, en jij maakt het verschil. Vraag het zelf oprecht, en misschien beginnen mensen dan te denken.

Dit is trouwens niet het onderwerp...

[wolvin_26]

Morgan schreef op 15-01-2007 @ 09:45 :
Sterker nog: alles ís al goed. Het probleem is dat veel mensen dat niet kunnen accepteren.

Nee, ik kan me voorstellen dat wanneer iemand iets vreselijks overkomt zoals verkrachting of mishandeling of gewoon een dom ongeluk ze niet zoiets hebben van" het is al goed". Jij wel?

[Yana]

Dat ligt aan je definitie van "goed". Ik geloof heel erg in de kracht van je eigen gedachtes en je eigen inzet, je geloof in iets kan heel krachtig zijn en bijdragen aan je genezing. Negatieve mensen trekken negatieve dingen aan, positieve mensen trekken positieve dingen aan. Niet alles zal altijd gaan zoals je wilt, maar alles zal een zeker doel hebben en ergens voor dienen. Het heeft een reden. Iets negatiefs brengt zeker weten iets positiefs of een wijze les op een ander vlak. Hoop houden, gemotiveerd blijven en blijven geloven in het leven zelf zijn zulke belangrijke dingen, meer nog dan alles wat je meemaakt. Wat je meemaakt hoeft niet leuk te zijn en zouden we als "negatief" kunnen qualificeren, maar achteraf kun je bijna altijd terugkijken en de positieve kanten aanwijzen. En ik geloof ook dat je nooit meer krijgt dan je aankunt, hoewel het absoluut zo kan voelen.

wolvin_26 schreef op 15-01-2007 @ 14:14 :
Nee, ik kan me voorstellen dat wanneer iemand iets vreselijks overkomt zoals verkrachting of mishandeling of gewoon een dom ongeluk ze niet zoiets hebben van" het is al goed". Jij wel?

Nee, maar dat is weer precies wat ik bedoel; je wil het liever anders zien, maar dat betekent niet dat het einde zoek is. Het feit dat je je slecht voelt wanneer je ziek bent, of wanneer je iets ergs hebt meegemaakt is bijvoorbeeld al iets goeds. Rouwen om iemands dood is goed. Dat je je dan zelf niet goed vóelt, verandert daar niets aan. Een probleem erkennen is goed, ook al kan het zo zijn dat je het er moeilijker door krijgt.

En op den duur vóel je je ook weer goed, omdat je een bepaalde fase bent door gegaan van bijvoorbeeld rouw, zo'n fase maakt je sterker.

Als je terminaal ziek bent kan het ook weer goed komen, bijvoorbeeld door vrede te sluiten met het feit dat je zal sterven. Daarmee zeg ik natuurlijk niet dat je je niet slécht mag voelen. Dat hoort er bij.

[Fidelaska]

Het woord "generalisatie" mist nog in dit topic.

wolvin_26 schreef op 15-01-2007 @ 14:14 :
Nee, ik kan me voorstellen dat wanneer iemand iets vreselijks overkomt zoals verkrachting of mishandeling of gewoon een dom ongeluk ze niet zoiets hebben van" het is al goed". Jij wel?

Laten we het proberen uit te leggen, dan.

Alles wat gebeurt, is goed, want het had niet anders kunnen gebeuren. Natuurlijk is het vreselijk als je verkracht bent, maar als het gebeurd is, dan is het gebeurd, en je kunt er niets meer aan doen. Het enige wat je kunt, is accepteren dat het gebeurd is en dat jij nog steeds jijzelf bent, en de wereld nog steeds de wereld, en dat is allemaal precies zoals het hoort te zijn.

Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld langdurige mishandeling. Wederom, natuurlijk is het vreselijk als het je overkomt, maar je kunt er alleen wat aan doen als het gebeurt. Als je het moet ondergaan (omdat je niet sterk genoeg bent om je te bevrijden, of omdat je te bang bent, waarom dan ook), dan is dat goed, omdat je op dat moment niets anders kunt doen. Natuurlijk is het niet fijn, niet iets wat je wilt, maar je kunt nu niets anders.

En achteraf is het enige wat je kunt, accepteren dat het nu eenmaal gebeurd is. Dat betekent niet dat je diegene niet moet aangeven of er niet over moet praten, maar wel dat je nóóit fatsoenlijk verder kunt met je leven als je niet accepteert dat het niet anders had kunnen zijn, en dat het dus goed was.

Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld kanker. Natuurlijk is het erg als je verteld wordt dat je binnen twee jaar zult sterven. Maar wanneer zul je een betere twee jaar hebben, als je accepteert dat je waarschijnlijk sterft en er vrede mee hebt, of als je continu denkt "Dit mag niet gebeuren, dit kan niet gebeuren?" Wederom, dat betekent niet dat je niet moet proberen om toch beter te worden, maar je zult waarschijnlijk heel wat meer succes hebben en een prettiger leven leiden als je accepteert dat wat gebeurt, niet anders had kunnen zijn.

Het heeft absoluut geen zin om tegen de realiteit te vechten, want dat verlies je altijd.