Mijn hoofd zit vol vragen

[Canine 13]

Het is soms wel lastig, maar als ik zoals nu een weekje vrij ben, dan bedenk ik steeds vragen waar ik een antwoord op wil. Het is ook niet 1 onderwerp, maar steeds verschillende. Ik hoef ook nergens over na te denken ofzo. Het komt ineens.
Zoals ik ineens bedacht over wie was er eerst de kip of het ei. En dan blijf ik erover nadenken wat het antwoord is, en ik kan het ook niet van me afzetten want het komt steeds maar terug. Tot ik er een antwoord op heb.
Nu ik die kip/ei heb opgelost zit ik weer met andere vragen?

Bijvoorbeeld:
- Over dat scheppingsverhaal, dat God in 7 dagen de wereld
schiep. Hoe zit het dan met de dinosaurussen?

- Als God degene is die iedereen schiep, wie schiep God dan?
En wie schiep de andere planeten uit het helal en ons
zonnestelsel?

- Hoe is het eerste gedeelte van het helal begonnen?

- Als je je adem inhoud, wat bepaald dan dat je weer moet uitademen op een gegeven moment. En hoe werkt dat?

Op dit moment zijn het 2 vragen over godsdienst, maar meestal gaan ze over hele andere dingen. Zoals dingen die ik op tv heb gezien.

Heeft iemand anders dit ook? Of heeft er iemand tips om weer een beetje rust te krijgen in m'n hoofd. Want die vragen blijven maar komen.

Groetjes,
K9.

Ik herken het veel-vragen-hebben wel. Maar ik denk niet dat er een objectief antwoord op te geven is, op die vragen. Het is meestal een kwestie van mening, geloof, veronderstellingen.. Vraag het aan 5 mensen en je krijgt 5 verschillende antwoorden, waarschijnlijk. Lastig.

Antwoorden op die godsdienstige vragen moet je voor jezelf zoeken. Met welk antwoord kan jij zelf tevreden zijn?

Op andere vragen kan je waarschijnlijk wel antwoord vinden, bijvoorbeeld die vraag over dat ademen. Dat valt biologisch waarschijnlijk wel te verklaren en uit te leggen.

Je dingen afvragen moet je niet als een last beschouwen, denk ik. Dat is juist heel goed. Maar je kan natuurlijk proberen het minder 'obsessief' te maken; geef jezelf soms ook rust en soms ook juist de tijd om heel goed na te denken. Hoe je dat moet doen, dat kan jezelf goed bepalen, denk ik. Dat klinkt heel moeilijk, maar je kan jezelf heel goed leren om te ontspannen en even aan niets te denken. Als je niet weet hoe je dat moet doen, dan zijn er genoeg boeken in de bieb over te vinden. Je hoeft niet meteen te gaan mediteren, gewone ontspanningsoefeningen werken ook prima.

Ik kon toen ik 13/14/15 was vaak niet slapen omdat er maar dingen in mijn hoofd bleven rondspoken. Niet alleen vragen, ook gewoon grote problemen waar ik me schuldig over voelde (bijvoorbeeld oorlogen). Wat mij daar heel er mee hielp, was gewoon even geen journaal meer kijken, of maar één keer in de week. Ik sloot mijn ogen niet voor dingen, maar ik controleerde gewoon beter wat er bij me binnen kwam aan informatie. Daardoor kon ik sommige dingen weer beter op een rijtje zetten en na een tijdje kon het nare feiten weer aan en dus weer journaal kijken en de krant lezen.

Ik herken het wel een beetje, al denk ik dat iedereen wel heeft wat ik nu ga schrijven: Dat ik iets niet weet, er maar niet uitkom en daar dan over na blijf denken. Of dat ik de naam van iemand niet meer weet ofzo, heel irritant. Vaak bel ik dan even iemand op die het kan weten, google of wat dan ook. Ben ik er ook weer vanaf

Op het moment dat je merkt dat je er echt last van begint te krijgen werkt het misschien om het op te schrijven, de antwoorden waarvan je denkt dat het kan opschrijven en dan afleiding zoeken. Zo weet je zeker dat je de vraag niet vergeet, mocht je een antwoord toevallig ergens tegen komen en hoef je ook niet bang te zijn dat je de vraag vergeet

[mathfreak]

K9 schreef op 23-02-2007 @ 17:12 :
- Over dat scheppingsverhaal, dat God in 7 dagen de wereld
schiep. Hoe zit het dan met de dinosaurussen?

Volgens het scheppingsverhaal schiep God de wereld in 6 dagen en rustte Hij op de zevende dag. Het scheppingsverhaal stamt echter uit een tijd waarin nog geen wetenschappelijke basis bestond om het ontstaan van de dingen te verklaren, dus dat verklaart ook waarom het scheppingsverhaal niet bruikbaar is om het bestaan van dinosaurussen te verklaren.

K9 schreef op 23-02-2007 @ 17:12 :
- Als God degene is die iedereen schiep, wie schiep God dan?
En wie schiep de andere planeten uit het heelal en ons
zonnestelsel?

Eerst maar de vraag wie God schiep: dat deed de mens zelf om in een tijd, waarin nog geen wetenschappelijke basis bestond om het ontstaan van de dingen te verklaren, toch een antwoord op dergelijke vragen te vinden. Het ontstaan van alles werd dan ook als een scheppingsdaad van een hypothetisch Opperwezen (God) opgevat.
Dan de andere vraag: ons zonnestelsel ontstond uit een ijle wolk van gas- en stofdeeltjes die, na onder zijn eigen zwaartekracht te zijn ingestort, steeds sneller ging roteren en daardoor afgeplat werd. De kern van de wolk werd op een gegeven moment zo heet dat zich in die kern een ster ging vormen die we nu kennen als onze zon. Uit de koelere schijf rondom die kern ontstonden uiteindelijk de planeten zoals we die nu kennen.

K9 schreef op 23-02-2007 @ 17:12 :
- Hoe is het eerste gedeelte van het heelal begonnen?

We nemen aan dat het heelal ontstond uit een enkel punt dat een singulariteit wordt genoemd. Deze singulariteit dijde uit, een proces dat bekend staat als de Oerknal of de Big Bang, en tijdens dit proces ontstonden de elementaire deeltjes waaruit alles in het heelal, en uiteindelijk ook het heelal zelf, is opgebouwd. Hoe dat alles precies ging kun je bijvoorbeeld nalezen in het Handboek Sterrenkunde van Govert Schilling.

Vragen ontstaan door een gebrek aan kennis, dus kun je proberen de antwoorden te vinden door dat gebrek aan kennis op een actieve manier op te vullen, dus door bepaalde zaken op te zoeken en er zo meer over te weten te komen.

[Sherco]

K9 schreef op 23-02-2007 @ 17:12 :
- Als je je adem inhoud, wat bepaald dan dat je weer moet uitademen op een gegeven moment. En hoe werkt dat?

Als je je adem inhoudt daalt het gehalte aan zuurstof in je bloed, en stijgt het gehalte aan koolstofdioxide. Dit veroorzaakt de ademhalingsreflex, waarbij je naar lucht hapt. Als je deze weet te onderdrukken krijgen je hersenen uiteindelijk zuurstoftekort, waardoor je flauwvalt of bewusteloos raakt. Aangezien ademhalen geregeld wordt door het autonome zenuwstelsel (dat regelt dingen die je onbewust doet zonder dat je er controle over hebt, zoals het kloppen van je hart of het bewegen van de spieren van je verteringsstelsel), zal dit de ademhaling weer overnemen en zal je weer gaan ademen zo gauw je het niet meer bewust tegen kunt houden.

En nu een antwoord op je echte vraag; ja, ik zit ook vaak met vragen in mijn hoofd (hoewel doorgaans minder filosofisch dan de jouwe), maar ik kan ze vrij makkelijk van me af zetten en doorgaan met het leven van alledag

[Canine 13]

Bedankt voor al jullie berichtjes. En ook heel erg bedankt voor de antwoorden op de vragen.

Ik zal idd eens de vragen opschrijven, en als het nodig is kan ik ze ook aan mijn leraren vragen. Kijken op internet naar het antwoord doe ik al best wel vaak. Dat werkt ook wel goed.

Maar ik zal ze eens opschrijven jah. THANX.

[Marieke89]

Als ik me iets afvraag waarvan ik denk dat het (wetenschappelijk) te verklaren is, kijk ik vaak op Wikipedia. Daar staat echt een hoop informatie, en best heel duidelijk uitgelegd ook.
Over de andere dingen: heb je geen vrienden of vriendinnen met wie je het daar over hebt? Het kan ook verhelderend werken om hier met hen over te discussieren en zo je hoofd een beetje op te schonen. Succes!