Een week thuis blijven

[anoniem333]

Hallo iedereen!

Ik moet gewoon deze hele week thuis blijven de reden is niet belangrijk alleen hoe dit gaat lukken is wel belangrijk
Ik kan helaas niet doen alsof ik ziek ben omdat me ouders het dan door hebben. Ik kan wel echt ziek worden alleen weet ik niet hoe je in één nacht ziek wordt. Zijn er speciale middeltjes waar je van gaat overgeven of waar je echt ziek van wordt. Of is er een andere reden waarvoor je een hele week thuis kan blijven

Dank voor jullie reacties

misschien kun je je beter gewoon voorbeeldig gaan gedragen en niet thuisblijven en gewoon je ding doen.

Want hier schiet je natuurlijk niks mee op
en of dat soort middeltjes bestaan? Geen idee.

[anoniem333]

Nee ik moet echt thuis blijven.

Kan je de reden niet bespreken met je ouders? Dat lijkt me uiteindelijk het beste...

[anoniem333]

naja ik kan het wel aan jullie vertellen, mijn vader ligt in het ziekenhuis en is erg ziek. Al een hele tijd, ik voel me hier van binnen ontzettend naar en afschuwelijk door. Als ik zeg dat ik geen zin in school heb krijg ik als antwoord dat het juist goed voor me is om door te gaan en me niet af te zonderen. Alleen denk ik er de hele dag aan en kan ik wel de hele dag huilen. Ik voel me hier zo naar door dat ik gewoon even een weekje voor mezelf moet hebben. Dus ik wil heel graag tips van jullie om ziek te worden,

[anoniem333]

Iemand tips?

[Fantôme]

heey Anoniem,

Wat verschrikkelijk van je vader. Ik kan me voorstellen dat je dan niet lekker in je vel zit en je hoofd niet naar school staat. Toch kan ik ook de reactie dat het goed voor je is om wel te gaan, wel voorstellen omdat je dan wat afleiding hebt. Ben je de laatste tijd al wel naar school geweest terwijl je vader in het ziekenhuis lag? Welke nadelen had dit? wat ging er niet goed? en welke voordelen had het?

Misschien is het een optie om dit op school te bespreken met iemand die je vertrouwd en die je hier ook in kan helpen. Je mentor, een andere docent, school maatschappelijk werker? mogelijk kan er dan overlegd worden tussen jou en je moeder wat t beste is...?

Kan je dit met je moeder bespreken? Het lijkt me een geldige reden om één dag (of een paar) thuis te blijven om bij te komen.
Praat je erover hoe het voor jou is dat je vader zo ziek is?

[anoniem333]

Hij is al ziek sinds juni(kanker). Hij heeft dinsdag de operatie achter de rug en is heel erg depressief. Het doet gewoon zo'n pijn om bij hem weg te gaan als ik in het ziekenhuis ben. Ik wil daar gewoon zijn maar daar lijdt ook me schoolwerk weer onder waardoor ik slechte resultaten behaal.Ik ben voor de rest gewoon naar school gegaan behalve de dag van de operatie. hij wil ook dat ik gewoon naar school blijf gaan alleen ik voel me zo rot..

ik denk daarom dat het het beste is om gewoon ziek te worden voor eigen bestwil ik voel me gewoon ellendig op school en zit er met mijn hoofd niet bij ook heb ik deze week proefwerken waar ik toch niet goed voor kan leren omdat ik er niet bij ben met mijn hoofd

praten, snoes! Werkt echt het best! Met zoiets als dit in je hoofd bezig zijn continue kun je ook wel als een beetje 'ziek' beschouwen. Het is naar, het leidt je af en dat is allemaal niet zo gek. Heb het erover en geef aan dat je even de rust nodig hebt om even alles op een rijtje te krijgen.

[anoniem333]

Ja het probleem is dat ik er wel goed over kan praten met mijn moeder,ik kan huilen met er en erover praten. Alleen als ik dan zeg dat ik geen zin in school heb zegt ze dat ik gewoon moet blijven gaan anders wordt de stap naar school te groot bv de week daarop. Ik weet echt neit wat ik moet doen, daarom denk ik dat ik even aan me zelf moet denken en net moet doen alsof ik zelf ziek ben. Hierbij dus de vraag aan jullie hoe dit moet.

[Fantôme]

als je echt per sé ziek wilt zijn kun je nu heel veel gaan zuipen of eten natuurlijk, maar ik betwijfel echt of dat de oplossing is. Ik begrijp wat je vader en moeder aangeven. jijzelf begrijpt het ook. Zeg dat dan ook tegen ze (dat je het begrijpt) en wat je tot nu toe hebt ervaren en waarom je die paar dagen rust nodig denkt te hebben. Op school zullen ze dat ook wel begrijpen en als er goede afspraken gemaakt kunnen worden...
of anders, omgekeerd. ga morgen naar school toe en praat erover met iemand die je in vertrouwen kunt nemen, zodat er van school uit met je moeder gepraat kan worden.

[anoniem333]

Oke ik ben vandaag niet naar school gegaan omdat me moeder gemerkt heeft dat ik zenuwachtig was en niet slapen kon. alleen nu willen ze dat ik de rest van de week wel ga omdat het voor afleiding zorgt. .... .. . .. . .. . . .

[Iduna]

School kan idd voor afleiding zorgen, maar ik kan me voorstellen dat je hoofd er niet naar staat. Probeer eens met je moeder te praten over wat je dwars zit. Als je je verhaal thuis niet kwijt kunt of niet wilt, dan zou ik je aanraden morgen wel naar school te gaan, zodat je kunt gaan praten met je mentor of een vertrouwenspersoon.

[Vogelvrij]

Kan je geen halve dagen gaan of zo?

Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu helemaal geen zin hebt om naar school te gaan. Aan de andere kant snap ik ook heel goed dat je ouders liever wel hebben dat je gaat. Kan je niet een keer op school hier met iemand over praten, kijken of er iets te regelen valt? En anders zou ik toch met je moeder of vader hierover praten, probeer goed duidelijk te maken dat je eventjes tijd nodig hebt om bij te komen, dat je een keer niet je vader in het ziekenhuis wil achterlaten omdat je naar school moet en dat dat heel belangrijk voor je is. Voor je ouders is het natuurlijk ook echt niet makkelijk, maar misschien dat je met zowel je ouders als met school iets voor elkaar kan krijgen.

[T_ID]

anoniem333 schreef:

Als ik zeg dat ik geen zin in school heb krijg ik als antwoord dat het juist goed voor me is om door te gaan en me niet af te zonderen.

Toen ik je beginpost las wilde ik reageren met "Als dat zo is, is de reden waarom vaak slecht", en inderdaad, het klinkt misschien afgezaagd als mensen dat zeggen, maar ze hebben wel gelijk.

Of kun jij een voordeel noemen dat wie dan ook heeft van thuis gaan zitten piekeren?

T_ID schreef:

Of kun jij een voordeel noemen dat wie dan ook heeft van thuis gaan zitten piekeren?

Dat is waar, als je thuis in bed wil liggen piekeren, raad ik je dat ook echt af. Maar als je graag bij je vader in het ziekenhuis wil zijn, met hem wil praten, dan vind ik het al heel iets anders.

Rosalie Verbrug schreef:

Ahh lieve schat, maak je maar geen zorgen. Je ben (geestelijk) al heel ziek.

Als je alleen maar kutopmerkingen hebt kan je beter ergens anders gaan zitten klieren, op onzin ofzo.

Dat kind wil graag gewoon een reden om thuis te blijven.

[Thommos]

Rosalie Verbrug schreef:

Ahh lieve schat, maak je maar geen zorgen. Je ben (geestelijk) al heel ziek.

Tuurlijk, noem het zo als je dat wil. TS heeft een serieus probleem en ik kan me best inbeelden dat zijn hoofd neit naar school staat enzovoorts. Als zijn ouders vinden dat school als afleiding dient, maar dat t voor TS juist averechts werkt, kan ik me inbeelden dat hij ziek thuis wil blijven.

Maar ik denk toch dat de andere forummers gelijk hebben. Ik denk in een uitzonderlijke situatie als deze dat ze wel kunnen luisteren naar je. Praten is dan wel het beste. Ieder zinvol denkend mens met enigszins een ontwikkeld gevoel van empathie snapt wel dat het concentreren op schoolwerk moeilijk is voor iemand wiens vader ernstig ziek is. Als je aan je ma vertelt dat je proefwerken hebt, maar betwijfelt of je ze (goed) kunt maken, kan zij waarschijnlijk ook wel contact opnemen met school.

Vergeet niet dat er voor vele problemen een oplossing is -en dat het probleem omzeilen door je er vanaf te maken met "ziek zijn" het niet oplost. Want wat doe je de volgende keer als je weer proefwerken hebt en tijd voor jezelf nodig hebt? Juist. Dan werkt het niet nog een keer. Dus in jouw belang: zoek een goed oplossing. Praat erover met je pa/ma en schoolleiding. Dan kan iedereen er rekening mee houden.

Ik kan het me goed voorstellen dat je hoofd er niet naar staat en ik kan ook niet zeggen dat je wel naar school moet gaan. Daarvoor weet ik simpelweg te weinig van hoe je je voelt en hoe de situatie is. Zoals andere mensen hier ook al aangeven is het wel verstandig om erover te praten.

Verder is doen alsof je ziek bent waarschijnlijk geen oplossing. Als je daarover gaat liegen krijg je ook nog een kwestie van gewetenswroeging op je bord. Dat lijkt me nu wel het laatste wat je kunt gebruiken. Erover praten dus. Het lijkt me de enige oplossing.

Verder kun je natuurlijk zorgen dat je naar school gaat en na school naar je vader gaat in het ziekenhuis.

Ik wens je iig heel veel sterkte.

[Villain]

Ik heb dezelfde situatie meegemaakt en ik kan me goed voorstellen dat je wat tijd voor jezelf wil om alles te kunnen verwerken. En dat je liever niet hebt dat mensen op school aan je kunnen zien dat je je ongelukkig voelt. Maar wegblijven van school is geen optie. Probeer er met anderen (op school) over te praten. Misschien kan je aan je mentor vragen of hij/zij aan de klas wil vertellen wat er aan de hand is en of ze rekening met jou situatie willen houden. Of je zegt het zelf natuurlijk.

School bied afleiding, misschien niet de afleiding waarnaar jij op zoek bent maar het is belangrijk dat je wel blijft gaan. Ik kan me goed voorstellen dat je op operatie-dagen of dagen waarop je vader een chemokuur/bestraling/behandeling krijgt liever bij hem bent. Maar daarna, tja het klinkt misschien een beetje hard, maar ziek is hij toch, of jij nou thuis of op school zit, is het dan niet haniger op school te zitten en te zorgen dat je cijfers hier niet door kelderen?

Daarbij komt ook dat het verdriet wat jij meemaakt helaas niet met 'een weekje ertussenuit' opgelost is. Dit "proces" duurt vele malen langer. En ik raad je dan ook aan iemand op te zoeken waarmee je hierover kan praten en waarbij je je hart kan luchten. Dit heeft veel meer effect dan te proberen het zelf op te lossen.

Laat een beetje ruggengraat zien, je vader is ziek en dat is heel erg naar, maar jullie bereiken er beiden niets mee als jij thuis blijft zitten. Je typt zelf dat je vader graag wilt dat je naar school gaat, doe hem een plezier en ga dan ook.

[fractuur]

Misschien los je al een stuk op als je met school kan regelen dat een deel van je toetsen opgeschort worden? Ik weet natuurlijk niet hoelang het nog gaat duren allemaal en wanneer je er weer toe in staat bent, maar het zou voor jou even rust kunnen geven dat je naar school gaat maar niet meer de druk van de toetsen hebt. Verder snap ik beide kanten erg goed, maar blijven meedraaien in de maatschappij is wel het beste weet ik uit ervaring. Misschien dat je wat stress kan wegnemen door goede regelingen te treffen met school (dat je 4 dagen komt ipv 5 ofzo).. Sterkte iig.