Hoe moet dit nu?

Sinds een paar weken heb ik een heel lief vriendje. Het is werkelijk een schat maar toch loop ik steeds te denken en te twijfelen over onze relatie.

We kennen elkaar via een vriendengroep waar we beiden deel van uit maken. Hij zag mij al een tijdje zitten en na wat heen en weer gechat zijn we samen naar de bios geweest. Het was erg gezellig en het is gewoon een schat van een jongen. Sindsdien zien we elkaar regelmatig en hebben we een relatie.

Maar de laatste tijd merk ik steeds meer dat alles van zijn kant komt en veel minder van mijn kant. De meeste initiatieven om iets te gaan doen komen van zijn kant. Omdat we nogal ver uit elkaar wonen zien we elkaar alleen in het weekend. Hij volgt momenteel een opleiding en ik werk zelf fulltime (hij is 23, ik 22) Het weekend is voor mij vaak het moment dat ik eindelijk eens niks hoef te doen, kan ik eindelijk eens rustig zitten nadat ik het de hele week druk heb gehad. Van mijn kant komen er dus meestal geen initiatieven om iets te gaan doen omdat ik blij ben dat ik eindelijk eens wat rust heb. Het is niet zo dat ik niks wil gaan doen maar ik heb er niet echt behoefte aan, thuis zitten en een filmpje kijken oid vind ik ook best. Hij komt echt iedere week met een voorstel om het een of ander te doen. Ik voel me daar best wel schuldig over omdat al die ideeen van hem komen. Nu vind ik het net lijken of het van mij allemaal niet hoeft.

Hetzelfde geldt voor andere dingen. Hij is heel erg attent, neemt lieve dingen voor me mee, gaat mijn pantoffels halen als ie ziet dat ik die weer eens ben vergeten (ik krijg het heel erg snel koud en loopt daarom thuis altijd op dikke pantoffels maar ik ben soms nogal warrig en vergeet die dingen dan aan te doen, met als gevolg dat ik een kwartier later op 2 ijskoude voeten loop) En het is niet zo dat ik om die dingen vraag, hij doet het gewoon uit zichzelf. Zelf heb ik dat veel minder. Ik bedenk wel allemaal dingen die ik voor hem kan doen maar als het puntje bij paaltje komt doe ik het uiteindelijk toch niet.

In het verleden ben ik door ex-vriendjes nogal hard gekwetst en ben (onder andere) daardoor nogal gesloten en op mezelf. Ik wil wel iets liefs voor hem doen, maar dan is er bij mij weer zo’n heel sterke drang aanwezig om op mezelf te blijven en me niet aan hem over te geven dat ik het uiteindelijk laat.

Ik vind het ook heel lastig om interesse in hem te tonen, terwijl die interesse er wel is. Als hij mij vraagt hoe mijn dag is geweest moet ik mezelf er aan herinneren om hem ook naar zijn dag te vragen (terwijl ik best wel wil weten of hij ook een leuke dag heeft gehad) Ik heb dat “geïnteresseerd zijn in de rest van de wereld” probleem bij wel meer dingen (het is niet zo dat ik dat alleen bij hem heb) maar ik voel me er zo schuldig over dat het lijkt alsof alles van hem komt en het dan van mijn kant steeds stil blijft. Als ik dan zie hoe erg hij op maandag al uitkijkt naar het komende weekend, dat ie mij dan weer ziet en hoe graag hij bij me wil zijn, en ik op maandag zoiets heb van, vrijdag is nog ver weg, denken we donderdag wel weer eens over dan vind ik dat tegenover hem niet echt eerlijk. Het is niet zo dat ik niet bij hem wil zijn (het is altijd heel fijn als hij er is en ik voel me er ook goed bij) maar hij lijkt het zo veel liever te willen dan ik. Dan vraag ik me af of ik wel van hem hou omdat in vergelijking met mijn gevoelens die van hem zoveel sterker en groter zijn en die van mij er een beetje bij verbleken.

Mijn vraag is nu eigenlijk, zijn hier mensen die in een soort gelijke situatie zitten/hebben gezeten? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Moet ik me gewoon over dat gevoel van op mezelf willen blijven heen zetten en iets leuks voor hem doen, wat dan gedeeltelijk tegen mijn eigen gevoelens indruist? (aan de ene kant wil ik wel, maar aan de andere kant houd ik mezelf weer tegen)

Hele lap tekst, bedankt dat je de moeite hebt genomen om het te lezen en eventueel te replyen

[elledc]

Wat een lieve vriend heb jij, wees blij met zo iemand, ik zou juist veel liever hebben dat mijn vriend ietsje meer attent was.
Maar karakters moeten natuurlijk samengaan, als hij vaak initiatieven neemt en vele dingen wil doen en plannen, en jij hebt zoiets van, effe relax, dan kan ik me wel inbeelden dat dit op bepaald moment teveel wordt.
Anderzijds, liever iemand zoals hem dan iemand die nooit zin heeft in iets en je nooit wat vraagt
Maar wel 'n lastige situatie, want als de ene altijd iets anders wil dan de andere dan tja
Ik zou wel weten waarvoor ik zou kiezen, maar ja wie ben ik

[Wuotan]

Je bent waarschijnlijk niet toe aan een relatie, ga het na bij jezelf.

Misschien ben je niet toe aan een relatie, maar voordat je deze goede jongen aan de kant zet. Probeer het gewoon eens, trek er eens op uit. Als je aan iets denkt dat je voor hem zou kunnen doen, DOE HET DAN OOK.

Kijk hoe het bevalt. En wees eerlijk tegen over hem. Dat kan een hoop ellende voorkomen.

Verder succes.

[igfy]

Denk goed na over wat je wilt. Wil je echt een relatie met hem? Ben je echt verliefd op hem? Als dit zo is, dan zou ik er gewoon voor gaan, hij lijkt immers goed bij je te passen. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om tijd/energie voor hem vrij te maken, maar het is toch essentieel voor een goede relatie. Misschien kun je het aan hem uitleggen zodat je je niet meer zo schuldig voelt en misschien kunnen jullie samen een goede oplossing vinden voor dit probleem.

[Antinoniem]

Ga eerst eens na bij jezelf of je echt wel verliefd op m bent, en wel een relatie wil met hem (of uberhaubt toe bent aan een relatie). Als het antwoord daarop positief is, ga dan eens met hem praten hierover. laat hem desnoods deze post zien als je het niet allemaal wil/durft te vertellen. samen vinden jullie vast wel een oplossing.

[boer]

Je mist hem duidelijk niet, en dat vind ik veel zeggen. Probeer er in ieder geval met hem over te praten.

[Envy]

Waarom begin je aan een relatie als je (naar ik aanneem) al twijfelde voor hij begonnen was?

[groovy]

Je hebt wel een lieve vriend zeg! Maar ja, het is inderdaad lastig jouw gevoelens te traceren ..ben je echt verliefd op hem denk je?

Dat jij pas op donderdag denkt van 'oh we zien wel wat we doen dit weekend' is niet echt een blijk van jouw gevoelens, meer van hoe je in elkaar zit denk ik..ik heb dat vaker gemerkt aan een ex van mij, hij plande ook alles later, en soms kwam dat beetje ongeïnteresseerd over, maar toch hield hij echt van me.

Wat ik wel zou doen als ik jou was, is bijvoorbeeld ook eens lekker een weekendje thuis blijven samen. Je vriend kan heel ondernemend zijn en jij geeft daar heel lief aan toe, maar ik weet zeker dat als jij voorstelt eens lekker een weekendje thuis te blijven, hij zo instemt. Als hij maar bij jou is .

Misschien kun je dan ook kijken hoe het dan is, jij bent lekker op je gemak en jullie zijn ook echt samen, dus kun je je goed richten op je gevoelens voor hem.

Je geeft aan dat je echt wel wilt weten hoe zijn dag is, dus ik denk niet dat dat weergeeft wat je voelt voor hem. Je wilt het weten, dat is een goed teken. En je geeft aan dat je dit ook bij familie e.d. hebt.

Ik weet niet hoe het bij eerdere vriendjes vergaan is, maar hoe je op mij overkomt, is meer dat je zo bent, dat wat je voor hem voelt. Je bent denk ik iets minder 'sentimenteel' dan hem, en daar is helemaal niets mis mee .

Je komt alleen niet superverliefd op mij over, daar zou ik wel op letten als ik jou was...

En een weekendje samen bankhangen moet je echt eens doen met hem!! Ben jij heerlijk uitgerust en lekker samen met hem, goed om te ontdekken of jouw gevoelens sterk genoeg zijn.

Njah misschien zijn mijn adviezen niet geweldig, maar tis moeilijk bij iemand die je niet kent..als je er meer over wilt vertellen, graag!

Maar succes in ieder geval

[Isiyanka]

Volgens mij heb ik een vriend gehad die (zeker aan het einde van onze relatie) net zo was als jij Wat je eraan kunt doen weet ik eerlijk gezegd ook niet goed... bij ons liep het dus niet goed af Maar dat zegt niet dat het bij jullie ook zo moet gaan natuurlijk