MJ

[Reynaert]

MJ

Ik lig op mijn bed en laat mijn blik afwisselend over het plafond en het raam glijden. Buiten schudt de zomer kwetterend zijn blauwgroene veren uit. Hoeveel mensen gebruiken hun bed overdag als spiegel van de psyche, hoeveel uren staart de mens naar het plafond? Er dwarrelen jeugdherinneringen door mijn hoofd. De dubbel-cd van mijn broer die we luisterden terwijl we een prins door een eindeloze grijze kerker leidden. Het boekje dat ik las op de zolder van mijn vaders huis (er stond een soort spannende biografie in waaruit de belofte sprak van een onbekende wereld met ongekende mogelijkheden). Het gigantische standbeeld bij de McDonald’s. Ma ma se, ma ma sa, ma ma coo sa. Ma ma se, ma ma sa, ma ma coo sa.

En dan is vandaag de belichaming van roem in al zijn verschijningsvormen verdwenen. Mijn vroegste eigen muziekicoon is ontslapen, hij was de eerste artiest die niet uit het repertoire van mijn ouders voortkwam. De eerste passen op het koord van adolescentie. Hoeveel jeugden werden met diezelfde melodieën ingekleurd?

Ik vraag me af waarom juist deze muziek zo’n weerklank vond met een gehele wereldbevolking. Misschien is het de hippe mix van soul, funk, disco, pop… Maar met deze en alle andere mogelijke antwoorden duw ik de vraag enkel voor me uit. Waarom precies deze mix, waarom deze man?

De reactie in mijn omgeving varieert van vergaand stoïcisme tot een vrij milde vorm van verwarring. Op televisie is de inverse van beide sentimenten te zien: terughoudende kalmte en absolute ontreddering. Maar de kwaliteit van de muziek blijft overal onbetwist. Waarom weet niemand, maar laat dat vooral zo blijven. En ondertussen proberen we ideeën over zijn succes uit alsof het nieuwe schoenen zijn, we wegen verklaring na verklaring totdat we het allemaal weer uit onze handen laten vallen. Van ons hoeft er geen antwoord te zijn.

[Vogelvrij]

En ondertussen proberen we ideeën over zijn succes uit alsof het nieuwe schoenen zijn

Leuk. De rest van die zin is volgens mij niet eens nodig.

Ja, wel een goed stukje.

[Reynaert]

Dank je.

[Broeder]

Ik vind de bed/spiegel-metafoor een beetje spaak lopen aangezien je normaal gesproken in een spiegel kijkt en in dit stukje staar je juist naar het plafond terwijl je enkel op het bed ligt, hoewel dat net zo goed een bank of de vloer had kunnen zijn. Je kunt 'bed' hier natuurlijk wel door 'plafond' vervangen, dan klopt het weer.

[Reynaert]

Daar heb je wel gelijk in. Ik heb je suggestie ter harte genomen en er dit van gemaakt:

"Hoeveel mensen gebruiken hun plafond overdag als spiegel van de psyche, hoeveel uren staart de mens naar zijn zoldering?"