Hier ook een keer een fikse voedselvergiftiging, geen idee waar het van kwam, maar mijn ouders, zus en ik waren allemaal echt heel beroerd. En we sliepen in een tent op een camping, dus de wc's waren een stukje lopen. Dat was echt een hél. Na één nacht heeft m'n moeder - die zich toen gelukkig al wat beter voelde - geregeld dat we in een hotelletje konden overnachten met z'n allen, zodat we betere bedden hadden en wc's om de hoek. Mijn moeder zorgde er voor dat mijn zus en ik voldoende vocht tot ons namen, en ook al kwam het meeste er vrij snel weer uit, toch heeft dat flink geholpen; mijn vader daarintegen droogde te erg uit en die kon dus nog naar 't ziekenhuis voor een nachtje aan 't infuus.
Dit alles was in de eerste week van 3 weken vakantie, dus daarna gelukkig nog 2 weken kunnen genieten
Verder ben ik op m'n 12de ofzo ook eens een stukje gaan wandelen met een vriendinnetje, vanaf de camping keek je een dal in met een beekje, we waren daar al eens eerder geweest, dus we wisten de weg enzo. Maar de zon ging nogal snel onder daar in de bergen, daar hadden we ons flink op verkeken, dus toen we 's middags vertrokken en een tijdje bij het beekje hadden rondgehangen, bleek het ineens pikkedonker te worden en zagen we echt geen hand meer voor onze ogen. We moesten toen nog door een enorm veld met mais terug naar de camping, en er was nergens een weg met verlichting ofzo. Dat was echt niet leuk. Op de camping zijn ze toen naar het dal gaan seinen, zodat we in ieder geval wisten welke kant we op moesten. Uiteindelijk kwamen we het veld met mais door (na veel gestruikeld te zijn) en toen zagen we mensen met zaklampen op ons af komen. Daarna hebben ze op die camping ook bordjes opgehangen bij het pad richting het dal met dat je altijd de tijd in de gaten moet houden en voor de zekerheid ook altijd zaklampen met goede batterijen mee moet nemen