Ik ben ongeveer een half jaar geleden mijn vader kwijt geraakt en er hoeft maar iets tegen te zitten en het voelt alsof het me weer allemaal opnieuw overkomt. Het was al niet een makkelijk jaar maar dit was wel echt het hoogte punt.
Nou ga ik sinds kort met een jongen om we hebben nog niet echt wat, maar het is ook geen normale vriendschap wat ik met een meisje zou hebben als je begrijpt wat ik bedoel. Als ik bij hem ben voel ik me eindelijk weer een beetje gelukkig. Alleen steeds als ik hem een aantal dagen niet heb gezien of er gaat iets niet door mis ik hem of ben ik teleurgesteld en voel ik me vreselijk ongelukkig.
Is er misschien iemand die zich een beetje herkent in mijn verhaal of er wel raad mee weet? Ik twijfel een beetje of ik nou wel eraan moet beginnen want zonder vriendje voel ik me normaal saai en ongelukkig maar met soms nog ongelukkiger of gelukkig.
xx