Ik heb ook weer eens een oud doek opgepakt

[Dingaantouwtje]

Acrylverf met zand. Er zitten ook nog blaadjes en gras in verwerkt. Ben er nu weer mee verdergegaan. Het is zo'n "Ik doe maar wat" schilderij. Achja.

Ik vind het echt heel erg gaaf.

[Bright Blue]

En met wie heb je het oude schilderij gemaakt?

voor een ''ik doe maar wat''schilderij vind ik m nog sppr goed, je zou niet zeggen dat je het zo snel hebt gemaakt!!
en hoezo heb je zand door de verf gedaan?? want daar heb ik nu nog echt nooit van gehoord

[Dingaantouwtje]

Duckdog96 schreef:

voor een ''ik doe maar wat''schilderij vind ik m nog sppr goed, je zou niet zeggen dat je het zo snel hebt gemaakt!!
en hoezo heb je zand door de verf gedaan?? want daar heb ik nu nog echt nooit van gehoord

Een aangetrouwde oom van me is schilder, en hij had het hier eens over. Het geeft echt een heel leuk effect, je kan het wel een beetje zien: het krijgt een onregelmatige structuur, maar ook de kleur word wat onregelmatiger. En het ziet er van dichtbij gewoon heel cool uit.

[me-nu]

Ik heb ook wel eens met zand gewerkt, geeft inderdaad een leuk effect. Dit is daar een goed voorbeeld van

[SiemdeCyper]

Ik vind het persoonlijk een beetje een rommeltje, waarom zitten die vlekken in de hoeken en de streepjeslijnen?

Als je het beeld interessanter wilt maken, dan zou ik de volgende keer je hoofdonderwerp, het oog in dit geval, niet centraal in het midden plaatsen, maar een andere perspectief nemen. Dat maakt het interessanter en dan heb je die rode vlekken en streepjeslijnen ook niet nodig om het levendiger te maken.

[Dingaantouwtje]

Ik geef je helemaal gelijk!

De vlekjes symboliseren overigens natuurlijke imperfectie en de stippellijntjes plastische ingrepen. huhu.

[Uice]

Ik krijg het idee dat je geen echt oog ter referentie hebt gebruikt. Ik zie ook geen oogleden en nauwelijks wimpers.

[Dingaantouwtje]

Jou geef ik ook helemaal gelijk

[Uice]

Het is natuurlijk de vraag of je het erg vindt, maar ik zou het mooier vinden als het een realistischer oog was.

[SiemdeCyper]

Ik denk dat het niet het probleem is of het een realistisch oog is of niet. Een echt voorbeeld kan wat inzicht geven in de anatomie van een oog, om er vervolgens zelf mee aan de slag te gaan, maar dan nog hoeft de uiteindelijke uitwerking niet realistisch te zijn.

het lijnenspel is leuk gedaan

[Dingaantouwtje]

Uice schreef:

Het is natuurlijk de vraag of je het erg vindt, maar ik zou het mooier vinden als het een realistischer oog was.

In dit geval niet belangrijk, ook niet om gedacht of zo. Ik heb wel realistischere ogen getekend, ik zal binnenkort wel eens een plaatje posten. Ik denk dat ik weer eens teveel "middenweg" heb gekozen in dit geval. Het is te realistisch om het abstract te houden en te lelijk om realistisch te zijn. Achja.

Dingaantouwtje schreef:

In dit geval niet belangrijk, ook niet om gedacht of zo. Ik heb wel realistischere ogen getekend, ik zal binnenkort wel eens een plaatje posten. Ik denk dat ik weer eens teveel "middenweg" heb gekozen in dit geval. Het is te realistisch om het abstract te houden en te lelijk om realistisch te zijn. Achja.

Zo'n tussenweg kan prima, maar je moet je realiseren dat je geen abstracte/gestileerde dingen kunt maken als je niet weet hoe het echte ding eruitziet. Simplificatie is veel moeilijker dan het maken van een realistische weergave, want je moet weten welke onderdelen er zijn, wat je wil/kan weglaten, wat je wil/kan overdrijven, etc. Bovendien moet je eigenlijk ook kennis hebben van kleurtheorie, contrast, lijndikte, licht, vorm, perspectief, en andere kernprincipes. Dit omdat je dan een ruimer palet hebt van dingen waar je mee kunt spelen om een abstract/onrealistisch maar toch heel interessant resultaat te behalen.

Hier bijvoorbeeld, een studie van Picasso:



Picasso is natuurlijk bekend geworden met abstracte kunst, maar hij kon uitstekend realistisch schilderen. Hier zie je hem puzzelen met de realistische onderdelen van een oog (wimpers, perspectief, plaatsing van de pupil en de iris, anatomie). Omdat hij weet hoe een echt oog eruitziet, kan hij kiezen wat hij laat zien en hoe hij het gaat abstraheren. Het zijn bewuste keuzes van iemand die weet hoe 't werkt, en daarom kan hij zulk soort dingen maken:



Iedere lijn in het gezicht is een versimpelde en gestileerde weergave van echte lijnen en vlakken die in het gezicht voorkomen.

Kortom: ook als je iets abstracts of iets middenweg-achtigs wil is kennis van (o.a.) de anatomie belangrijk. En als je die kennis niet hebt, dan is het gebruik van een referentie een goede tweede.