Dus, als ik het goed begrijp, mag je nú niet naar je vriendin toe van je ouders, maar moet je wachten totdat je met je vader hebt gepraat?
Als het zo is gegaan als je vertelt, heb jij niets om je schuldig over te voelen (of er moeten nog heel andere dingen spelen. Dat zou ik goed onthouden bij het gesprek. Dus niet boos worden, gewoon volhouden dat er volgens jou niets verkeerd is gegaan.
Kun je niet al aan je moeder vragen wat er aan de hand is? Zeg eerlijk dat je niet zo goed snapt waarom je niet naar je vriendin mag en dat je graag zou willen weten wat er is. Je moeder moet dat net zo goed kunnen uitleggen als je vader, denk ik zo, of ze verbiedt je alleen maar iets zonder te weten waarom.
Verder: als je idd uit 1992 komt, ben je 17 of 18. Dan mag je toch onderhand zelf wel weten wat je al dan niet uitspookt met je vriendin? Dat vinden je ouders misschien moeilijk, maar dat moeten ze ook leren

.
Succes!