het gevoel hebben binnenkort te sterven

Hey,
ik ben de laatste tijd een beetje in de war geloof ik; ik ben er namelijk van overtuigd dat ik binnenkort dood zal gaan. Als ik iets leuks doe, betrap ik mijzelf erop dat ik steeds denk: "dit zal de laatste keer geweest zijn.."

ik ben niet ziek en heb ook geen lichamelijke klachten. kortom, het zal wel larie zijn, maar toch ben ik er van overtuigd dat ik niet lang meer leef.

het gekke is dat ik niet bang ben dood te gaan. het lijkt te voelen "alsof het komt".

is hier een verklaring voor, of zijn er mensen met dezelfde ervaring?

Hoe komt het dan dat je denkt dat je dood gaat? Als je niet ziek bent of zo.. ??

[hookee]

Dit riekt naar fatalisme.. maar ik hou het op een kleine psychische aandoening. Als je er zó van overtuigd bent dat het volgende week afgelopen is en we zien je volgende week nog hier, wil je dan proberen te accepteren dat je het mis hebt en ga je dan wèl je huiswerk maken?

Het is vrij normaal om op een bepaald punt te beseffen hoe het leven werkt en het kan zijn dat dat in één keer erin hakt. Je leert in principe iets maar gaat daar overmatig mee door. Het gebeurt wel vaker bij pubers. Alternatieve jongeren spreken het wat meer uit, naar mijn idee.

Het is dus niet heel gek en het wordt pas een probleem als je dit structureel gaat denken, de rest van je leven. Dán zou ik er eens wat uitgebreider aandacht aan besteden, qua professionals benaderen erover etc. Voorlopig zou ik gewoon denken: oei laatste keer?! o silly me :continue:. Grote kans dat het wel voorbij gaat.

[hookee]

Ziezo, we zijn inmiddels een week verder, ben je er nog?
Heb je nog ervaringen gehad waarvan je eerder dacht ze nooit meer mee te maken?

Misschien een soort droom gehad dat je daar mee in je hoofd zit ofzo? Zoiets heb ik wel eens !
succes er mee
!

[joris19]

Je moet je de ellende van de wereld die via de diverse media over ons wordt uitgestord niet te veel persoonlijk aantrekken, als je steeds bezig bent met hoe zielig, en hoe schijnbaar oneerlijk bepaalde zaken in het leven en in de wereld zijn. ja, dan maak je jouzelf gek. Oké je wel bewust van zijn, maar als je jezelf helemaal erin gaat verdiepen, en je suf gaat piekeren, er helemaal met je hele hebben en houwen erin opgaat, tja dan wordt je zelf depressief of negatief. ik zeg altijd maar verbeter de wereld begin bij jezelf. Maak wat van je leven, je kan niet de hele wereld op je nemen. zie het positieve, want er zijn ook fijne dingen in het leven....ofwel richt je op de positieve dingen in het leven.

hookee schreef:

Ziezo, we zijn inmiddels een week verder, ben je er nog?
Heb je nog ervaringen gehad waarvan je eerder dacht ze nooit meer mee te maken?

opa overleden vanuit het niks, maar zelf leef ik nog :') het gevoel heb ik nog steeds, maarja.

[mathfreak]

Schizotiger schreef:

opa overleden vanuit het niks.

Bij deze gecondoleerd. Hoe oud was hij als ik vragen mag?

[Denise_kaas]

Oei sterkte, Misschien was dat wel een voorgevoel ofzo.

Een jaar geleden is mijn oma overleden, een klein weekje voordat ze overleed werd ik opeens ontzettend triest, Ik zag in een random stad een begrafenis en besefte dat ik ook eens mijn eerste begrafenis mee zou kunnen maken.(had ik tot die tijd nooit gehad dus) Ik moest zelfs huilen. En ruim een week later zat ik daar in de aula van de plaatselijke begraafplaats.. Ik blijf erbij dat het een voorteken/voorgevoel was. Misschien vergezocht, maar toch

[MOMENTUM]

Denise_kaas schreef:

Oei sterkte, Misschien was dat wel een voorgevoel ofzo.

Een jaar geleden is mijn oma overleden, een klein weekje voordat ze overleed werd ik opeens ontzettend triest, Ik zag in een random stad een begrafenis en besefte dat ik ook eens mijn eerste begrafenis mee zou kunnen maken.(had ik tot die tijd nooit gehad dus) Ik moest zelfs huilen. En ruim een week later zat ik daar in de aula van de plaatselijke begraafplaats.. Ik blijf erbij dat het een voorteken/voorgevoel was. Misschien vergezocht, maar toch

Wow, lijkt wel op een scene uit een film.

Gecondoleerd btw. ^^

[hookee]

Schizotiger schreef:

opa overleden vanuit het niks,.

Gecondoleerd, en sterkte de komende dagen.

"Vanuit het niks" vind ik wat kort door de bocht, hij was niet voor niks opa.
In voorgevoelens geloof ik niet, misschien heb je je opa voor die tijd gezien en is je (onbewust) iets opgevallen in zijn gedrag/kleur waardoor je hersenen de weken erna een plaatje zijn gaan invullen. Dit plaatje heb je op je zelf geprojecteerd.

[Denise_kaas]

MOMENTUM schreef:

Wow, lijkt wel op een scene uit een film.

Gecondoleerd btw. ^^

Spannend leven heb ik he
Maar thanks