Hee,
Sommige hebben mijn verhaal wel gehoord. Over dat ik een jongen leuk vind,en er wordt geroepen hij mij ook. Maar hij onderneemt niks. Waarom begin ik niet een gesprek met hem?
Na lang gepiekerd te hebben,nja lang,gewoon goed nagedacht te hebben,alles wat in me op kwam heb ik opgeschreven. En toen wat in me op kwam,gelinkt aan gebeurtenissen in mijn leven. (Die voor jullie niet onbekend zijn)
Daar kwam uit,dat ik na een gebeurtenis in mijn leven,het verliezen van mijn beste vriend,het diep van binnen niet wil. Het is sinds de laatste tijd ook,als iemand te dichtbij komt,en dan niet lichamelijk contact,maar geestelijk,dat ik diegene weg duw. Ik houd mensen meer op afstand. Ik heb altijd gevoelens gehad voor mijn ex beste vriend,en hij weet dat. Ik heb nu nog steeds een zwak voor hem. Als hij een slechte jongen geweest zou zijn,had hij me zo alles kunnen laten doen.
Omdat ik nog steeds met hem zit,kan ik van mezelf geen andere relatie aan gaan. Wat ook nog meespeelt is dat,ALS ik ooit iemand krijg,hij dit ook moet weten. Mijn verleden. En daar zit ik ook niet zo op te wachten...om die te vertellen.
Heb alleen geen idee wat ik nu moet doen...meerdere keren overwogen om de volgende dag naar een vertrouwenspersoon op school te gaan,maar weer iets houdt me tegen.
__________________
~ If I could melt your heart,we´d never be apart. Give yourself to me,You hold the key...
|