Zelf bepalen waar je mag wonen

[Droppiex]

Hoi ik ben 14 jaar en ik moet bij mijn vader wonen. Maar ik woon daar nu al een tijdje en ik voel me echt ongelukkig, ze verwachten heel veel van me op school. Ik wil weer gewoon bij mijn moeder wonen. Mijn vader heeft pas een rechtzaak tegen mijn moeder gewonnen omdat mijn moeder geen advocaat had. Maar als je boven de 12 bent, mag je toch zelf bepalen waar je wilt wonen? Ik hou het hier echt niet langer vol, mijn vader bemoeit zich heel veel met mij en hij verwacht veel van me en hij is altijd chagerijnig.

[Axel11]

Ik meen me te herinneren dat je vader je moeder uit het ouderlijk gezag wilde zetten: dus dat je moeder niets meer over jou te zeggen heeft.

Als dat is gelukt, moet je wel bij je vader wonen omdat je even simpel gezegd juridisch nog maar één ouder hebt.

[Ivo]

Het is zeker niet zo dat in geval van gescheiden ouders je vanaf 12 jaar zelf mag kiezen bij welke ouder je gaat wonen. Wel is het heel gebruikelijk dat ook naar de mening van het kind gevraagd wordt en deze mening zal worden meegenomen in het uiteindelijke besluit.

Als de ene ouder een werkloze junk is met een heel klein huis en de ander heel netjes is, een goede baan heeft en een mooi huis, dan kan het kind nog zo hard schreeuwen dat het bij de junk wil wonen maar is de kans groot dat dat niet gaat gebeuren. Mijn voorbeeld is natuurlijk extreem, er kunnen nog veel meer redenen zijn waarom de mening van het kind uiteindelijk niet de doorslag geeft in de beslissing waar het kind mag/moet wonen.

[hookee]

Droppiex schreef:

Maar ik woon daar nu al een tijdje en ik voel me echt ongelukkig, ze verwachten heel veel van me op school.

Ik vermoed dat de school bij je moeder in de buurt hetzelfde van je verwacht.

[Droppiex]

Ivo schreef:

Het is zeker niet zo dat in geval van gescheiden ouders je vanaf 12 jaar zelf mag kiezen bij welke ouder je gaat wonen. Wel is het heel gebruikelijk dat ook naar de mening van het kind gevraagd wordt en deze mening zal worden meegenomen in het uiteindelijke besluit.

Als de ene ouder een werkloze junk is met een heel klein huis en de ander heel netjes is, een goede baan heeft en een mooi huis, dan kan het kind nog zo hard schreeuwen dat het bij de junk wil wonen maar is de kans groot dat dat niet gaat gebeuren. Mijn voorbeeld is natuurlijk extreem, er kunnen nog veel meer redenen zijn waarom de mening van het kind uiteindelijk niet de doorslag geeft in de beslissing waar het kind mag/moet wonen.

maar mijn moeder is niet een junk ofzo. Ze was depressief, maar verder deed ze wel alles voor ons zoals koken enzo. En als ze depressief was merkte je niks aan haar.

[Droppiex]

hookee schreef:

Ik vermoed dat de school bij je moeder in de buurt hetzelfde van je verwacht.

ik bedoelde dat mijn vader veel van me verwacht op school

[Droppiex]

maar nu is het probleem veel erger geworden. Mijn moeder mag me niet meer bellen/ contact opnemen. Ik mag haar nu ook helemaal niet meer zien, terwijl de rechter zei dat ik haar zo vaak mogelijk mocht bellen/zien, maar dat ik daar niet mag slapen..

[hookee]

Droppiex schreef:

ik bedoelde dat mijn vader veel van me verwacht op school

Dan moet je niet zeggen: "ze verwachten heel veel van me op school" want "ze" is meervoud, je vader is enkelvoud, en "op school" betekent "op school" en niet "thuis".

Ik weet het niet, ik ken je moeder niet, misschien is het inderdaad wel heel ongezond voor jou om je moeder te zien en vertelt ze leugens over je vader om de relatie te verzieken (en misschien ook wel andersom). Ik begrijp dat je graag je moeder wil zien maar het lijkt er nu op dat alles op alles gezet wordt om dat te vermijden.
Ik kan me ook voorstellen dat je vader niet wil dat jouw moeder jou thuis belt. Maar als de rechter (de rechter, niet je vader) je heeft verteld (mondeling, niet op papier) dat jij je moeder
helemaal niet mag zien moet het wel heel erg zijn, niet zoals jij het beschrijft.
Zorg dat je iemand spreekt die kan uitzoeken of dat laatste wel waar of rechtmatig is. Misschien iemand van school, of, direct naar de politie.