ja, een behoorlijke maar, al een behoorlijke tijd geleden, Kerst 2011, dus nu zo'n 1,2 jaar geleden, zoende ik voor het eerst met het liefste meisje dat ik tot aan vandaag gekend heb,
betoverd voelde ik me.
Ik heb met meerdere meisjes wel gezoend maar dit voelde echt duizend keer beter,
ik besloot dus ook om er werk van te maken en met haar uit te gaan, de stad in, hapje eten etc. , later nog bij haar thuis in bed geknuffeld en gezoend, wat een avond.
we hadden alleen 1 probleempje, we zaten bij elkaar in de klas, en dan zie je elkaar gewoon veel te vaak, dag in, dag uit, het voelde gewoon niet goed, dus hoe graag we het beide ook wouden, de liefde voor elkaar lieten we steeds minder zien, en vervaagde zelfs.
nog altijd was ik gek op haar en toen ik deze zomer naar een andere school ging voor een vervolgopleiding zag ik haar niet zo vaak meer, toch bleef ik aan haar denken en spraken we elkaar steeds vaker, zo nu en dan dacht ik toch te merken dat zij mij ook nog leuk vond en ik geloofde er weer in, maar wanneer ik de knop om wou zetten en naar een feest ging waar zij ook zou komen, zag ik dat ze een vriendje had.
mn wereld stortte in elkaar en ik had er geen zin meer in.
toch eenmaal thuis gingen onze gesprekken gewoon verder en ze begon me gek te maken, op dezelfde datum als onze eerste kus kwam ik haar weer tegen op een feest en fluisterde ze in mn oor; weetje nog vorig jaar deze avond...? en liep glimlachend met dr lieve lachje weg, gek word ik, tot op dit moment nog steeds..
ze heeft dus een vriendje en daar wil ik eigenlijk niet tussen komen, want tsja, als zij gelukkig is zo ....snap je? maar toch diep van binnen is de verleiding enorm groot mn gevoelens aan haar te uiten in de hoop dat we weer bij elkaar komen,
iemand, geef me advies.