onzekerheid (weet niet hoe ik dit moet noemen)

[Mysterons]

ik ben een beetje verward.

ik zat vanmorgen bij de kapper, en ik ben zoo verlegen. het viel me gewoon ineens op hoe stilletjes in mezelf gedoken ik deed. ik zat voor de spiegel (logisch ) en ik zat mezelf in mn hoofd helemaal af te kraken, en tegen mezelf te zeggen dat ik wat zelfverzekerder moest doen. *zucht* ik werd er helemaal moe van. die mensen daar zaten een beetje te smoezen over mn verf of weet ik veel, en ik dacht meteen dat ze over me zaten te roddelen, en ik dacht dat ze me daar allemaal dat zielige kleine meisje in het hoekje vonden. ik heb nooit zo doorgehad dat ik zo verlegen en onzeker doe, maar de laatste tijd heb ik ook het gevoel dat iedereen in mn buurt over me roddelt. ook op school. ehm.. weet iemand wat ik moet doen? heeft iemand een beetje het zelfde? het lijkt alsof ik wordt achtervolgd door mn eigen gevoel ofzo

[Screenager]

Klinkt meer als paranoia vind ik.. kan ook wel gecombineerd met onzekerheid natuurlijk hm..ik heb er ook af en toe last van.. weet niet wat je ertegen kan doen.. sorry

[aguila]

MoonDance schreef:
ik ben een beetje verward.

ik zat vanmorgen bij de kapper, en ik ben zoo verlegen. het viel me gewoon ineens op hoe stilletjes in mezelf gedoken ik deed. ik zat voor de spiegel (logisch ) en ik zat mezelf in mn hoofd helemaal af te kraken, en tegen mezelf te zeggen dat ik wat zelfverzekerder moest doen. *zucht* ik werd er helemaal moe van. die mensen daar zaten een beetje te smoezen over mn verf of weet ik veel, en ik dacht meteen dat ze over me zaten te roddelen, en ik dacht dat ze me daar allemaal dat zielige kleine meisje in het hoekje vonden. ik heb nooit zo doorgehad dat ik zo verlegen en onzeker doe, maar de laatste tijd heb ik ook het gevoel dat iedereen in mn buurt over me roddelt. ook op school. ehm.. weet iemand wat ik moet doen? heeft iemand een beetje het zelfde? het lijkt alsof ik wordt achtervolgd door mn eigen gevoel ofzo

Heej ik kan mij wel een beetje herkennen in jou verhaal. Ik ben alleen niej zow erg verlegen, maar overal waar ik loop of zit denk ik dat mensen over mij praten/lachen/smoesen enzow en dan ga ik me zow onzeker voelen. En dat is zwaar verkloot. Mjah ik weet ook niej wat ik er aan kan doen.

[Mysterons]

hm.. oke bedankt..

weet iemand misschien wat je eraan kan doen?

[Heleentjuh]

MoonDance schreef:
ik ben een beetje verward.

ik zat vanmorgen bij de kapper, en ik ben zoo verlegen. het viel me gewoon ineens op hoe stilletjes in mezelf gedoken ik deed. ik zat voor de spiegel (logisch ) en ik zat mezelf in mn hoofd helemaal af te kraken, en tegen mezelf te zeggen dat ik wat zelfverzekerder moest doen. *zucht* ik werd er helemaal moe van. die mensen daar zaten een beetje te smoezen over mn verf of weet ik veel, en ik dacht meteen dat ze over me zaten te roddelen, en ik dacht dat ze me daar allemaal dat zielige kleine meisje in het hoekje vonden. ik heb nooit zo doorgehad dat ik zo verlegen en onzeker doe, maar de laatste tijd heb ik ook het gevoel dat iedereen in mn buurt over me roddelt. ook op school. ehm.. weet iemand wat ik moet doen? heeft iemand een beetje het zelfde? het lijkt alsof ik wordt achtervolgd door mn eigen gevoel ofzo

Ik ken het wel ja...dat je het gevoel hebt dat ze over je praten...Dat komt vaak voor als ik bij mensen ben die ik niet ken...
Dan denk ik gewoon van...Ze kennen me niet....Dus kunnen ze ook niet over me oordelen...

[rozijntje]

ja, ik ben de laatste tijd ook weer dodelijk onzeker aan het worden. ik heb constant het gevoel dat niemand mij echt leuk vind, dat zelfs mijn vrienden me saai beginnen te vinden. echt angstaanjagend.

[de doornvogel]

er is een heel goed middel: ontnuchteren en relativeren. helaas is dat precies wat je op dat moment niet kan. Gelukkig besefte je wel wat je houding was, en besefte je dat je er zelf van maakte dat het gesprek over jou ging.

Probeer de volgende keer aan jezelf te vertelen waarom het gesprek waarschijnlijk niet over je gaat. Zoals bij de kapper; puur werkoverleg! En probeer jezelf niet af te kraken in het openbaar, want je gaat je er zelf minderwaardig door voelen. Je moet jezelf natuurlijk helemaal niet af kraken. Maar als je het bij anderen doet geef je jezelf een bepaalde rol en dat maakt je onzeker.

[Mysterons]

de doornvogel schreef:
er is een heel goed middel: ontnuchteren en relativeren. helaas is dat precies wat je op dat moment niet kan. Gelukkig besefte je wel wat je houding was, en besefte je dat je er zelf van maakte dat het gesprek over jou ging.

Probeer de volgende keer aan jezelf te vertelen waarom het gesprek waarschijnlijk niet over je gaat. Zoals bij de kapper; puur werkoverleg! En probeer jezelf niet af te kraken in het openbaar, want je gaat je er zelf minderwaardig door voelen. Je moet jezelf natuurlijk helemaal niet af kraken. Maar als je het bij anderen doet geef je jezelf een bepaalde rol en dat maakt je onzeker.

dankje voor je reactie.. het klinkt allemaal zo makkelijk, maar dat is het niet

[de doornvogel]

MoonDance schreef:


dankje voor je reactie.. het klinkt allemaal zo makkelijk, maar dat is het niet

dat besef ik ook heel goed hoor. Maar jezelf niet meer afkraken tegenover anderen is al een heel goed begin. De rol van 'de onzekere' ben je dan al kwijt!

[Mysterons]

de doornvogel schreef:


dat besef ik ook heel goed hoor. Maar jezelf niet meer afkraken tegenover anderen is al een heel goed begin. De rol van 'de onzekere' ben je dan al kwijt!

.. oke ik ga het proberen.. dankje

[jakmanus]

Had ik ook altijd dat ze over mij dachten tot ik andere vrienden kreeg en ik daarna wat losser in me vel kwam te zitten als ze nu lachen dan denk ik ook nog wel dat ze het over mij hebben maar dan denk ik maar dat ze om iets positiefs lachen.
Dit heeft mij heel erg geholpen nu ga ik als het heel duiderlijk is wel eens naar het groepje toe en vraag dan wat er zo grappig is dan kun je pas lachen!!! dit heeft wel een hele tijd geduurd