Bul

[Oh-BOEMah D-Lux]

Bul van verre stenen blijft
niet weg van mijn morgen zondagmorgenstrand
De bul bijt in appels van een verder beton
dan flatgebouwen in de zon
ga dan rijden op je fiets, lieve bulboogiewoogie
dag in verwend nest
De jazz van de straattegels knalt
in knieholtes tanend bananend uiteen
Mijn afgeschaafde ochtendknipsels zetten
helaas geen zoden aan de dijk