Ik heb hetzelfde gehad met mijn inmiddels ex.
Citaat:
"ALs ik bij hem ben maakt het vaak niet uit of hij ermee kapt of niet, als ik alleen ben zou ik het erg vinden als het uitgaat.. "
|
Dat herken ik heel erg en bij mij kwam dat gevoel denk ik
vooral door de angst om alleen te zijn en de angst dat ik iets
moois weggooide. Terwijl ik als ik bij hem was toch voelde dat
de liefde van mijn kant over was.
Wat je kunt doen is een "denkpauze" inlassen van een week of 2
of zelfs een maand. Daarin hebben jullie dus helemaal geen
contact met elkaar & heb jij tijd om na te denken over wat je
nu werkelijk voelt.
Het kan ook zijn dat je wat spanning in de relatie mist of dat
je bang bent om je te binden aangezien dit je 1e lange relatie
is.
Neem iig de tijd om daar over na te denken.
Wat betreft je schuldgevoelens; ik kan me er wel iets bij
voorstellen, maar je hebt je vriend toch niet gedwongen om bij
zijn ex weg te gaan neem ik aan? Daar heeft hij zelf voor gekozen
en aangezien hij al een aantal relaties gehad heeft, weet hij
ook dat het toch nog altijd fout kan gaan.
Verder vind ik het enorm goed van je dat je je realiseert dat
je nog jong bent & dat je je eigen identiteit eerst wilt ontplooien
voordat je gaat samenwonen en zo! Mochten jullie bij elkaar
blijven dan raad ik je ook zeker aan om eerst lekker op jezelf
te gaan wonen, want naar mijn mening word je dan pas echt
zelfstandig en leer je jezelf dan echt kennen & word je je veel
bewuster van je gevoelens en je wensen voor de toekomst.
Succes!!